Esa stǫllurum stillis
stafnrúm Haralds jafnan
— ónauðigr fekk auðar —
innan þǫrf at hvarfa,
ef, hǫrbrekka, hrøkkva,
hrein, skulum tveir fyr einum
(ungr kenndak mér) undan,
(annat) þingamanni.
Esa þǫrf stǫllurum stillis at hvarfa jafnan innan stafnrúm Haralds—fekk auðar ónauðigr—, ef, hrein hǫrbrekka, skulum hrøkkva undan tveir fyr einum þingamanni; ungr kenndak mér annat.
There is no need for the lord’s marshals always to idle inside Haraldr’s prow-area—I acquired wealth without coercion—, if, pure flax-slope [WOMAN], we must flee two before one þingamaðr; as a youth, I got accustomed to something else.
[6] skulum: so 39, F, H, Hr, Mork, skulu Kˣ, papp18ˣ, E, J2ˣ, Flat
[6] skulum (1st pers. pl. pres. indic.) ‘we should’: Earlier eds adopt the variant skulu (3rd pers. pl. pres. indic.) ‘they should’ (so Kˣ, papp18ˣ, E, J2ˣ, Flat), which is possible but lower on the stemma.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |