ÁBp §927

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Sá annar að um þá hluti sem heyrðu til villu skyldi kóngur sektir einn af taka og svo um þá sem sjálfir týndu sér og um óbótamál og svo mörg voru nær fjórir tigir . Svo og kvennagiftingar og að hafa dóm yfir hjúskaparmálum það sem biskupi einum heyrir , svo og um sektarbréf kóngs og erkibiskups , svo og um arftöku konu þeirrar sem legin verður í föðurgarði og þeirra sem giftast á laun , svo og prófan og dóm hversu hver er löglega til arfs kominn og um testament , og ef karlmaður kvænist utan frænda ráð að hann hafi fyrirgert landskuldum og ávexti fjár síns við erfingja , um arfsöl að heilög kirkja haldi rétti sínum í því og öðru , um tíundaskipti á haust og matgjafa til fátækra manna að þar hafi biskup ráð yfir hverjir skipta skulu , og svo um afgjafir heilagra daga , veiðar og um kóngs sakeyrir þar af , svo og um vitnisburði til landsbyggðar um það ef sá býður ei frændum land er selja vill að fyrir það megi ei kaup rjúfa , um ábyrgð landsdrottins ef hús falla á menn eða fénað , um það er leiguliðar eru skyldugir að hafa svo mörg hjón að allar engjar séu á því landi unnar , um það ef nokkur þarf hey að kaupa og ver eigandi oddi og eggju og skuli hann ógildur hvort sem hann fær sár eða aðrar ákomur og engi miskunn á mælt fyrr en hann er áður drepinn , um það að fé sé allt úr afrétt rekið þegar fjórar vikur lifa sumars , um það að kóngur mætti vali veiða á hvers manns jörðu er hann vill en þó samþykkti hann við bændur , lætur veiða á sínum jörðum og þó svo að hann leggi verð eftir utan á kirkjueignum , um meinsæramenn og sakeyrir þar af , um afeyringa .