Kari Ellen Gade (ed.) 2007, ‘Anonymous Poems, Drápa af Máríugrát 45’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, pp. 790-1.
‘Guð stie upp af grýttu láði
gæzkufimr á bjarta himna;
lofaður sitr um aldr og æfi
eilífr á veg skepnu deilir.
Ítarligr kom mier á móti
minn son guð með allri sinni
hirð ágætri himna dýrðar;
* hóf mig upp á sínum lófa.
‘Gæzkufimr guð stie upp af grýttu láði á bjarta himna; {eilífr, lofaður deilir skepnu} sitr um aldr og æfi á veg. Ítarligr son minn, guð, kom á móti mier með {allri sinni ágætri hirð dýrðar himna}; * hóf mig upp á lófa sínum.
‘‘Merciful [lit. goodness-deft] God ascended from the graveled ground into the bright heavens; the eternal, praised ordainer of creation [= God (= Christ)] sits forever and ever in glory. My magnificent son, God, came to meet me with all his famous retinue of the splendour of the heavens [ANGELS]; he lifted me up in his palm.’
[1-5]: This is the fourth supreme joy of Mary, her Ascension, see Note to 41/3. — [2-3]: These ll. recall Leið 17/4 and Lil 1/7. — [5-8]: The Assumption of Mary is her fifth supreme joy.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
‘Guð stie upp af grýttu láði
gæzkufimr á bjarta himna;
lofaður sitr um aldr og æfi
eilífr á veg skepnu deilir.
Ítarligr kom mier á móti
minn son guð með allri sinni
hirð ágætri himna dýrðar;
hann hóf mig upp á sínum lófa.
Gvd ste upp af gryttu ladí . gædzkv fímur ꜳ̋ bíarta // | hímna . lofadur situr um alldur ok æf́í . eílífur ꜳ̋ veg skepnu deílir / ítar | lígur kom mier ꜳ̋ mote . mínn son gud med allre sínne . hird agætri hímna dyrdar . | hann hof mik upp ꜳ̋ sínum lofa .// |
(TW)
Gud ste upp af gryttu ladí | gædzku fímur ꜳ̋ bíarta hímna | lofadur situr um alldur og æfí | eílífur ꜳ̋ ueg skepnu deíler: | ítarlígur kom míer ꜳ̋ mote || mínn son gud med allre sínne | hird agætri hímna dyrdar | han hof mig upp ꜳ̋ sínum lofa |
(TW)
Guð stė upp af grýttu láði | gæzku fimr á bjarta himna | lofaður situr um aldur ok æfi | eilífur á veg skepnu deilir | ítarligur kom mꜵr á móti | minn son guð með allri sinni | hirð ágætri himna dýrðar | hann hóf mik upp á sínum lófa. |
(TW)
Skj: [Anonyme digte og vers XIV], [B. 2]. Máríugrátr 45: AII, 481, BII, 517-18, Skald II, 283-4; Kahle 1898, 65, Sperber 1911, 40, 76, Wrightson 2001, 23.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.