Kari Ellen Gade (ed.) 2007, ‘Anonymous Poems, Drápa af Máríugrát 30’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, pp. 780-1.
‘Skylt er að tjá, það er mildingr mælti
mána hauðrs í písl við dauða:
“Þystir mig,” kvað herra inn hæsti
hlýrna; má það aldri fyrnaz.
Geira lundar galli blandað
gumna þjóðir skapara bjóða
vínið súrt, en harm í hjarta
hafða eg riett, sem edikið krafði.’
‘Er skylt að tjá, það er {mildingr {hauðrs mána}} mælti í písl við dauða: “Mig þystir,” kvað {inn hæsti herra hlýrna}; það má aldri fyrnaz. {Lundar geira}, þjóðir gumna, bjóða skapara súrt vínið blandað galli, sem krafði edikið, en eg hafða harm riett í hjarta.’
‘‘I am obliged to tell what the ruler of the land of the moon [SKY/HEAVEN > = God (= Christ)] said in his Passion near death: “I thirst,” said the highest lord of the sun and moon [= God (= Christ)]; that can never be forgotten. The trees of spears [WARRIORS], the crowds of men, offer the Creator the sour wine mixed with gall, as if he had asked for vinegar, and I had torment right in my heart.’’
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
‘Skylt er að tjá, það mildingr mælti
mána hauðrs í písl við †dauð[...]†:
“Þystir mig,” †k[...]† herra inn hæsti
hlýrna; má það aldri fyrnaz.
Geira lundar galli blandað
gumna þjóðir skapara bjóða
vínið súrt, en harm í hjarta
hafða eg †rie[...]†, sem edik krafði.’
Skyllt er at tía þater mílldingur mæltí . mana havdurs j písl uid daud[...] . ⸌⸌// þystir mik k[...] | herra enn hæsti . hlyrna ma þat alldri fyrnnazt / geira lundar galle blandat . | gumna þiodir skapara bíoda . vínit surt enn harm j hiarta . hafda ek ríe[...] ⸝⸝// sem edíc krafdí // // |
(TW)
‘Skylt er að tjá, það mildingr mælti
mána hauðrs í písl við dauða:
“Þystir mig,” kvað herra inn hæsti
hlýrna; má það aldri fyrnaz.
Geira lundar galli blandað
gumna þjóðir skapara bjóða
vínið súrt, en harm í hjarta
hafða eg riett, sem edikið krafði.’
Skyllt er at tía þad er mílldíng mæltí | mana haudurs i písl vid dauda | þyster mig kvad herra enn hæsti | hlyrna ma þad alldri fyrnazt: | geira lundar galle blandat | gunna þíoder skapara bíoda | vínít surt enn harm i hiarta | hafda eg ríett sem edíc krafde. |
(TW)
‘Skylt er að tjá, það mildingr mælti
mána hauðrs í písl við dauða:
“Þystir mig,” kvað herra inn hæsti
hlýrna; má það aldri fyrnaz.
Geira lundar galli blandað
gumna þjóðir skapara bjóða
vínið súrt, en harm í hjarta
hafða eg riett, sem edikið krafði.’
Skylt er at tjá þat mildingur mælti | manna hauðurs í písl við dauða | þyrstir mig kvað herra enn hæsti | hlyrna má þat aldrei fyrnast | geira Júðar galli bland(a)⸌i⸍t | gumna þjóðar skapara bjóða | vínit súrt en harm í hjarta | hafða ek rꜵtt sem edik krafði. |
(TW)
Skj: [Anonyme digte og vers XIV], [B. 2]. Máríugrátr 30: AII, 478, BII, 513-14, Skald II, 281, NN §§1664A, 1671, 2680B, 2690; Kahle 1898, 62, Sperber 1911, 37, 75, Wrightson 2001, 15.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.