Matthew Townend (ed.) 2012, ‘Þórarinn loftunga, Tøgdrápa 4’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 857.
Ok fyr fornan
friðmenn liðu
haug Hjǫrnagla
hvasst griðfastir.
Þás stóð fyr Stað
stafnklifs drifu,
vasa eyðilig
ǫrbeiðis fǫr.
Ok griðfastir friðmenn liðu hvasst fyr fornan haug Hjǫrnagla. Þás {stóð {stafnklifs}} drifu fyr Stað, vasa fǫr {ǫrbeiðis} eyðilig.
‘And the protection-secure men of peace travelled keenly past the ancient mound of Tjernagel. When the stud-horses of the prow-cliff [SEA > SHIPS] sped past Stad, the journey of the arrow-demander [WARRIOR] was not wasted. ’
See Context to st. 1 above.
The relationship between the two helmingar is problematic. The most normal configuration would be that the clause beginning at l. 5 þás ‘when’ (variant þars ‘where’) is subordinate to the clause in ll. 1-4, i.e. the main clause precedes the subordinate clause. However, this produces the meaning that the ships travelled past Tjernagel, when/where they sped past Stad, which cannot be the case since Stad is some 200 kilometres north of Tjernagel. The clause in ll. 5-6 must therefore be subordinate to the following clause (ll. 7-8), although that is not the standard configuration (see Kuhn 1983, 190).
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Ok fyr fornan
friðmenn liðu
haug Hjǫrnagla
hvasst griðfastir.
þar er stóð fyr Stað
stafnklifs drifu,
vasa eyðilig
ǫrbeiðis fǫr.
Oc fyr fornan | friðmenn liþo | hꜹg hiǫrnagla | hvast griðfastir | þar er stoð fyr stað || stafnklifs drifo | vara eyðilig | orbeiðis fǫr
(MT)
Ok fyr fornan
friðmenn liðu
haug †hꜹr-†nagla
hvasst griðfastir.
þar er stóð fyr Stað
stafnklifs drifu,
vasa eyðilig
ǫrbeiðis fǫr.
Ok fyr fornan
friðmenn liðu
haug †hrór-†nagla
hvasst griðfastir.
þar er stór fyr Stað
stafnklifs drifu,
vasa eyðilig
ǫrbeiðis fǫr.
Ok fyr norðan
friðmenn liðu
haug Hjǫrnagla
hvasst griðfastir.
þar er stóð fyr Stað
stafnklifs drifu,
vasa eyðilig
ǫrbeiðis fǫr.
Ok fyr fornan
friðmenn liðu
haug †hiar-†nagla
hvasst griðfastir.
Þás stór fyr Stað
stafnklif drifu,
vasa eyðilig
ǫrbeiðis fǫr.
Ok fyr fornan
friðmenn liðu
haug †hiar-†nagla
haust griðfastir.
Þás stór fyr Stað
stafnklif drifu,
vasa eyðilig
†audbeydir† fǫr.
Ok fyr fornan
friðmenn liðu
haug Hjǫrnagla
hvasst griðfastir.
†þa er† stór fyr Stað
stafnklif drifu,
vasa †eyþiðig†
ǫrbeiðis fǫr.
Ok fyr fornan
friðmenn liðu
haug †hiarn æla†
hvasst griðfastir.
Þás stór fyr Stað
stafn†skrif† drifu,
†varað æðeleg†
ǫrbeiðis fǫr.
Ok fyr fornan
friðmenn liðu
haug Hjǫrnagla
†h[…]† griðfastir.
þar er stóð fyr Stað
stafn†kvig[…]† drifu,
vasa eyðilig
ǫrbeiðis fǫr.
Ok fyr fornan
friðmenn liðu
haug †biar-†nagla
†hafuazst† griðfastir.
Þás stór fyr Stað
stafnklif drifu,
vasa eyðilig
ǫrbeiðis fǫr.
Ok fyr †for(an)†
friðmenn liðu
haug †biar-†nagla
hvasst †gid†fastir.
Þás stóð fyr Stað
stafnklif drifu,
vasa eyðilig
†aurbelldis† fǫr.
Ok fyr fornan
friðmenn liðu
haug Hjǫrnagla
hvasst griðfastir.
Þás stóð fyr Stað
stafnklif drifu,
vasa eyðilig
ǫrbeiðis fǫr.
enn fyr fornan
friðmenn liðu
haug Hjǫrnagla
hraust griðfastir.
Þás stór fyr Stað
stafnklif drifu,
varð œgilig
ǫrbeiðis fǫr.
Enn firir | fornan friðmenn liðu hough hiornaghla hraust | griðfastir, þa er stor firir stað stafnklif drifu | varð ægeleg orbæðis for.
(HB)
Skj: Þórarinn loftunga, 2. Tøgdrápa 5: AI, 323, BI, 299, Skald I, 152, NN §1129; Hkr 1893-1901, II, 398, IV, 153, ÍF 27, 309 (ÓHHkr ch. 172); ÓH 1941, I, 475 (ch. 166), Flat 1860-8, II, 306; ÓHLeg 1922, 72, ÓHLeg 1982, 168-71; Fsk 1902-3, 172-3 (ch. 28), ÍF 29, 193 (ch. 33).
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.