Matthew Townend (ed.) 2012, ‘Þórarinn loftunga, Glælognskviða 9’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 875.
Bið Ôleif,
at unni þér
— hanns goðs maðr —
grundar sinnar
— hann of getr
af goði sjalfum
ár ok frið
ǫllum mǫnnum —,
þás þú rekr
fyr reginnagla
bóka máls
bœnir þínar.
Bið Ôleif, at unni þér grundar sinnar — hanns maðr goðs; hann of getr af goði sjalfum ár ok frið ǫllum mǫnnum —, þás þú rekr bœnir þínar fyr {reginnagla {máls bóka}}.
‘Pray to Óláfr that he grant you his ground [Norway], — he is God’s man; he obtains from God himself prosperity and peace for all people — when you present your prayers before the sacred nail of the language of books [LATIN > SAINT = Óláfr].’
See Context to st. 2 above.
In Skj and Skald, ll. 1-8 are printed as st. 9 and ll. 9-12 as st. 10, but the twelve lines are very tightly linked syntactically, with ll. 9-12 forming a subordinate clause dependent on ll. 1-2, 4, while ll. 5-8 form an independent main clause, as does l. 3. The collective evidence of the mss is equivocal in terms of stanza divisions, and in 39 and E, ll. 9-12 occur between ll. 1-4 and 5-8, while in 325V ll. 5-8 are omitted. — [11] bóka máls ‘of the language of books [LATIN]’: ON bók ‘book’ is a semantic loan from OE, and a development from an earlier meaning ‘textile, tapestry’, recorded in eddic verse (see LP, AEW: bók; Fischer 1909, 1). Though mál bóka may simply mean ‘the language of books, learned language’, the language of books, especially in early C11th Scandinavia, is specifically the Lat. language (compare OE bōclǣden ‘book-language, Latin’ and later ON bókmál ‘book-language, learned language, Latin’; see ONP: bókmál). This phrase thus supplies the first extant skaldic reference to both Lat. and books, and indicates that the poem’s genesis was in an at least partly ecclesiastical milieu.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Bið Ôleif,
at unni þér
— hanns goðs maðr —
grundar sinnar
— hann of getr
af goði sjalfum
ár ok frið
ǫllum mǫnnum —,
þar er þú rekr
fyr reginnagla
bóka máls
bœnir þínar.
Bið þu Olaf | at hann unni þer | hann er Guðs maðr | grundar siɴar | hann um getr | af Guði sialfom | ar ok frið | ǫllom monnum | Þar er þu rekr | fyr regin nagla | bóka máls | bǫnir þinar |
(DW)
Bið Ôleif,
at unni þér
— hanns goðs maðr —
grundar sinnar
— þvít hann getr
af goði sjalfum
ár ok frið
ǫllum mǫnnum —,
†þa er† þú rekr
fyr reginnagla
bóka máls
bœnir þínar.
Bið þu olaf at hann vnni þer hann er gvðs maðr grvɴ | dar sinnar þa er þu recr firir regin nagla boka | mals bænir þinar
(VEÞ)
Bið Ôleif,
at árni þér
— hanns goðs maðr —
grundar sinnar
— þvít hann getr
af goði sjalfum
ár ok frið
ǫllum mǫnnum —,
þás þú rekr
fyr reginnagla
bóka máls
bœnir .
Bið Ôleif,
at unni þér
— hanns goðs maðr —
grundar sinnar
— hann of getr
af goði sjalfum
ár ok frið
ǫllum mǫnnum —,
þás þú rekr
fyr reginnagla
bóka máls
bœnir þínar.
Bið Ôleif,
at unni þér
— hanns goðs vinr —
grundar sinna
— hann of getr
af goði sjalfum
ár ok frið
ǫllum mǫnnum —,
þás þú rekr
rekinnagla
bóka máls
bœnir þínar.
Bið Ôleif,
at unni þér
— hanns goðs vinr —
grundar sinnar
— hann of getr
af goði sjalfum
ár ok frið
ǫllum mǫnnum —,
þás þú reki
fyr reginnagla
bóka máls
bœn þinnar .
bid þu olaf at hann unni þer. hann er guds vinr: grundar sinnar. hann of getr | af gudi sealfum. ar ok frid aullum monnum. þa er þu reki fyrir re | ginn nagla. boka mals bø᷎n þinnar |
(VEÞ)
Bið Ôleif,
at árni þér
— hanns goðs maðr —
grundar sínar
— hann of getr
af goði sjalfum
ár ok frið
ǫllum mǫnnum —,
þás þú réttir
fyr reginnagla
†bocka† máls
bœnir þínar.
Bið Ôleif,
at unni þér
— hanns goðs maðr —
grundar sínar
— hann of getr
af goði sjalfum
ár ok frið
ǫllum mǫnnum —,
þás þú rekr
fyr reginnagla
bóka máls
bœnar þinnar .
Bið Ôleif,
at unni þér
— hanns goðs maðr —
grundar sinnar
— hann of getr
at goði sjalfum
ár ok frið
ǫllum mǫnnum —,
þás þú réttir
fyr reginnagla
bóka máls
bœnir þínar.
Bið Ôleif,
at unni þér
— hanns goðs maðr —
grundar sinnar
— hann of getr
af goði †[…]†
†[…]† frið
ǫllum mǫnnum —,
þás þú rekr
fyr reginnagla
bóka máls
bœnir þínar.
Bið Ôleif,
at unni þér
— hanns goðs maðr —
grundar sinnar
— hann of getr
af goði sjalfum
ár ok frið
ǫllum mǫnnum —,
þás þú rekr
fyr reginnagla
bóka máls
bœnir þínar.
Bið Ôleif,
at árni þér
— hanns goðs maðr —
grundar sinnar
— hann of getr
af goði sjalfum
ár ok frið
ǫllum mǫnnum —,
þás þú réttir
fyr reginnagla
boga máls
bœnir þínar.
Bið Ôleif,
at árni þér
— hanns goðs maðr —
grundir sínar
— hann of getr
af goði sjalfum
ár ok frið
ǫllum mǫnnum —,
þás þú reitir
fyr reginnagla
boga máls
bœnir þínar.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.