Matthew Townend (ed.) 2012, ‘Þórarinn loftunga, Glælognskviða 1’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 865.
Þats dullaust,
hvé Danir gerðu
dyggva fǫr
með dǫglingi.
Þar vas jarl
fyrst at upphafi,
ok hverr maðr,
es honum fylgði,
annarr drengr
ǫðrum betri.
Þats dullaust, hvé Danir gerðu dyggva fǫr með dǫglingi. Þar vas jarl fyrst at upphafi, ok hverr maðr, es fylgði honum, annarr drengr, betri ǫðrum.
‘It is without concealment, how the Danes made a faithful journey with the monarch [= Sveinn]. There the jarl [= Haraldr Þorkelsson] was first and foremost, and every man who followed him, each warrior, [was] better than the next.’
In ÓH-Hkr and Fsk the stanza is quoted following an account of the journey of Sveinn Álfífuson from Denmark to Norway, to take up rule there after the death of Óláfr.
[7-10]: The nom. sg. noun phrases hverr maðr ‘every man’ and [hverr] annarr drengr ‘each warrior’ are in apposition, and annarr … ǫðrum betri form a phrase (with vas understood: see Hkr 1893-1901, IV). The lines appear to carry through the hierarchical ordering begun in ll. 5-6: the Danes are being ranked in terms of their distinction, perhaps even in terms of the sequence of ships in their fleet (cf. anecdotes in the kings’ sagas in which the order of sailing or mooring is allied to the granting or withholding of honour, e.g. ÍF 26, 248-9). The ‘B’ redaction of Fsk, which, unlike the ‘A’ redaction, does not cite the stanza but rather summarizes it, reads (with Fsk’s nýtri for betri) Sveinn konungr hafði haft með sér mikinn Danaher; þar var enn fyrsti maðr Úlfr jarl Sprakaleggssonr, ok með hónum hverr annarr drengr ǫðrum nýtri ‘King Sveinn had gathered to himself a great army of Danes; the first man there was Úlfr jarl Sprakaleggssonr, and with him every warrior [was] more capable than the next’ (ÍF 29, 201 and n.).
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Þats dullaust,
hvé Danir gerðu
dyggva fǫr
með dǫglingi.
Þar vas jarl
fyrst at upphafi,
ok hverr maðr,
es honum fylgði,
annarr drengr
ǫðrum betri.
Þat er dvllꜹst | hve danir gerþo | dyɢva fǫr | með dꜹglingi | þar var jarl fyrst | first at upphafe | ok hveʀ maðr | er honom fylgði || aɴar drengr | ꜹðrom betri |
þat var dullaust,
hvé Danir gerðu
dyggva fǫr
með dǫglingi.
Þar vas jarl
fyrst at upphafi,
ok hverr maðr,
es honum fylgði,
annarr drengr
ǫðrum betri.
þat var dullaust,
hvé Danir gerðu
dyggva fǫr
með dǫglingi.
þat vas jarl
fyrst at upphafi,
ok hverr maðr,
es honum fylgði,
annarr drengr
ǫðrum betri.
þat var †dulaust†,
er Danir gerðu
dýra fǫr
með dǫglingi.
Þar vas jarl
at upphafi,
ok hverr drengr ,
es honum fylgði,
annarr var
ǫðrum betri.
þat var dullaust,
hvé Danir gerðu
dýra fǫr
með dǫglingi.
Þar vas jarl
at upphafi,
ok hverr drengr ,
es honum fylgði,
annarr var
ǫðrum betri.
þat var dullaust,
hvé Danir gerðu
dyggva fǫr
með dǫglingi.
Þar vas jarl
fyrst at upphafi,
ok hverr maðr,
es honum fylgði,
annarr drengr
ǫðrum nýtri.
þat var dullaust,
hvé Danir gerðu
†docka† fǫr
með dǫglingi.
Þar vas jarl
fyrst at upphafi,
ok hverr maðr,
es honum fylgði,
annarr drengr
ǫðrum betri.
þat var dullaust,
hvé Danir gerðu
dyggva fǫr
með dǫglingi.
Þar vas jarl
fyrst at upphafi,
ok hverr maðr,
es honum fylgði,
annarr drengr
ǫðrum betri.
þat var dullaust,
hvé Danir gerðu
dyggva fǫr
með dǫglingi.
Þar vas jarl
fyrst at upphafi,
ok hverr maðr,
es honum fylgði,
annarr drengr
ǫðrum betri.
þat var dullaust,
hvé Danir gerðu
†docka† fǫr
með dǫglingi.
Þar vas jarl
fyrst at upphafi,
ok hverr maðr,
es honum fylgði,
annarr drengr
ǫðrum betri.
þat var †dallaust†,
hvé Danir gerðu
†docka† fǫr
með dǫglingi.
Þar vas jarl
fyrst at upphafi,
ok hverr maðr,
es honum fylgði,
annarr drengr
ǫðrum betri.
þat var dullaust,
at Danir gerðu
dyggva fǫr
með dǫglingi.
Þar vas jarl
fyrst at upphafi,
ok svá hverr ,
es honum fylgði,
annarr drengr
ǫðrum nýtri.
þat var dullaust hue daner giordu dyra faur med dꜹg | lingi. þar var jarl at upphafi. ok huer dreingr er honom fylgdi. | annar var audrum betri.
(VEÞ)
Skj: Þórarinn loftunga, 3. Glælognskviða 1: AI, 324-5, BI, 300, Skald I, 152; Hkr 1893-1901, II, 512, IV, 173-4, ÍF 27, 399 (ÓHHkr ch. 239), E 1916, 1; ÓH 1941, I, 594 (ch. 239), Flat 1860-8, II, 369; Fsk 1902-3, 183-4 (ch. 29), ÍF 29, 201 (ch. 35); Magerøy 1948, 9-10, 16, 18-19.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.