Diana Whaley (ed.) 2009, ‘Þjóðólfr Arnórsson, Stanzas about Magnús Óláfsson in Danaveldi 10’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, p. 98.
Nú taka Norðmenn knýja
— nær gǫngum vér stǫngum —
(berkak) Magnúss merki
(minn skjǫld á hlið sjaldan).
Skýtra skeifum fœti
Skáney yfir sláni
— fár vegr es mér fegri
fundinn — suðr til Lundar.
Nú taka Norðmenn knýja merki Magnúss; vér gǫngum nær stǫngum; berkak sjaldan skjǫld minn á hlið. Sláni skýtra skeifum fœti yfir Skáney suðr til Lundar; fár vegr es fundinn fegri mér.
‘Now the Norwegians start to press forward Magnús’s banners; we march close to the standard-poles; it’s not seldom that I carry my shield [lit. I don’t carry seldom my shield] at my side. The lanky fellow [I, the skald] does not dash with foot aslant across Skåne south to Lund; few routes have seemed lovelier to me.’
Pursuing Sveinn Úlfsson after the battle of Helgenæs (Helganes), Magnús harries Skåne (Skáney).
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Nú taka Norðmenn knýja
— nær gǫngum vér stǫngum —
(berkak) Magnúss merki
(minn skjǫld hlið sjaldan).
Skýtra skeifum fœti
Skáney yfir sláni
— †farvegr† es mér fegri
fundinn — suðr til Lundar.
Nu taca norðmenn knyía | ner gongum ver stongum | berca ec ᴍagnvs merki | miɴ sciold hliþ sialdan | scytra sceifum fǫti | scaney ifir sláni | farvegr er mer fegri | fundinn suþr til lundar |
(VEÞ)
Nú taka Norðmenn knýja
— nær gǫngum vér stǫngum —
(berkak) Magnúss merki
(minn skjǫld á hlið sjaldan).
Skýtra skeifum fœti
Skáney yfir sláni
— fár vegr es mér fegri
fundinn — suðr til Lundar.
Nú taka Norðmenn knýja
— nær gǫngum vér stǫngum —
(berkak) Magnúss merki
(minn skjǫld á hlið sjaldan).
Skýtra skeifum fœti
Skáney yfir sláni
— fár vegr es mér fegri
fundinn — suðr til Lundar.
Nv taka norð menn knyia nǽr gongom ver ston | gom berca ek ᴍagnvs merki míɴ skiolld a hlið sialldan · | skytra skeífom fǽti skan ey yfir slání fár vegr er mer | fegri fvndíɴ svðr til lundar.
(VEÞ)
Nú taka Norðmenn knýja
— nær gǫngu vér stǫngum —
(berkak) Magnúss merki
(minn skjǫld á hlið sjaldan).
Skýtra skeifum fœti
Skáni yfir sláni
— fagr vegr es mér fegri
fundinn — suðr til Lundar.
Nú taka Norðmenn knýja
— nær gǫngum vér stǫngum —
(berkak) Magnúss merki
(minn †skialld† á hlið sjaldan).
†skytrað† skeifum fœti
Skáney yfir sláni
— fár vegr es mér fegri
fundinn — suðr til Lundar.
Nú taka Norðmenn knýja
— nær gǫngu vér stǫngu —
(berkak) Magnúss merki
(minn skjǫld á hlið sjaldan).
†skytrað ek† skeifum fœti
Skáney yfir sláni
— fár vegr es mér fegri
fundinn — suðr til Lundar.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.