Kari Ellen Gade (ed.) 2009, ‘Þorgils fiskimaðr, Lausavísur 3’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, pp. 335-6.
Víg lézt, Vinða mýgir,
virðum kunn of unnin
— Þrœndr drifu ríkt und randir —
rǫmm; en þat vas skǫmmu.
Enn fyr Serkland sunnan
snarr þengill hjó drengi;
kunni gramr at gunni
gǫng; vas þat fyr lǫngu.
{Mýgir Vinða}, lézt of unnin rǫmm víg, kunn virðum; Þrœndr drifu ríkt und randir; en þat vas skǫmmu. Enn fyr sunnan Serkland hjó snarr þengill drengi; gramr kunni gǫng at gunni; vas þat fyr lǫngu.
‘Oppressor of the Wends [= Haraldr], you waged furious wars, known to men; the Þrœndir pressed on mightily beneath shield-rims; and that was recently. And, south of the land of the Saracens, the swift ruler cut down warriors; the lord knew how to advance in battle; that was long ago.’
As sts 1-2 above.
In F the st. is attributed to Þjóðólfr Arnórsson. — [1-4]: The first half-st. refers to the battle of Stiklestad in 1030.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Víg lézt, Vinða mýgir,
virðum kunn of unnin
— Þrœndr drifu ríkt und randir —
rǫmm; en þat vas skǫmmu.
Enn fyr Serkland sunnan
snarr †þegill† hjó drengi;
kunni gramr at gunni
gǫng; vas þat fyr lǫngu.
Víg lézt, Vinða mýgir,
virðum kunnr ok unnin
— Þrœndr drifu ríkt með randir —
rǫmm; en þat vas skǫmmu.
Enn fyr Serk-lǫnd sunnan
snarr þengill hjó drengi;
kunni gramr at gunni
gǫng; en þat var lǫngu.
Víg lét, Vinða mýgir,
víðum kunn of unnin
— Þrœndr drifu ríkt und randir —
rǫmm; en þat vas skǫmmu.
Enn fyr Serkland sunnan
snarr þengill hjó drengi;
kunni gramr at gunni
gǫng; en þat var lǫngu.
Víg lét, Vinða mýgir,
víðum kunn of unnin
— Þrœndir drifu ríkt und randir —
rǫmm; en þat vas skǫmmu.
Enn fyr Serkland sunnan
snarr þengill hjó drengi;
kunni gramr at gunni
gǫng; en þat lǫngu.
Víg lézt, Vinða mýgir,
virðum kunn of unnit
— gerðisk geira harðra —
glǫmm; en þat vas skǫmmu.
Enn fyr Serkland sunnan
snarr þengill hjó drengi;
kunni gramr at gunni
gǫng; en þat var lǫngu.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.