Valgerður Erna Þorvaldsdóttir (ed.) 2009, ‘Sturla Þórðarson, Hrynhenda 2’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, p. 679.
Austan sendi gulli glæsta
Gauta stýrir megindýrum,
seima þollr, með sæmðum öllum
sína dóttur arfa þínum.
Völdugr tóktu af mestri mildi,
málma skerðir, Svía ferðar
— aldir dýrka yðvart veldi
eirarsamt — við brúðför þeiri.
{Stýrir Gauta} sendi austan megindýrum arfa þínum dóttur sína, glæsta gulli, með öllum sæmðum, {þollr seima}. {Völdugr skerðir málma}, tóktu af mestri mildi við þeiri brúðför ferðar Svía; aldir dýrka eirarsamt veldi yðvart.
‘The commander of the Gautar [= Birgir Magnússon] sent from the east to your most noble heir his daughter, adorned with gold, with all honours, fir-tree of gold [MAN]. Powerful diminisher of weapons [WARRIOR], you received with the greatest generosity the bridal train of the Swedes’ troop; people glorify your peaceful empire. ’
Jarl Birgir sent his daughter Ríkiza from Sweden in 1251 to marry King Hákon’s son Hákon ungi ‘the Young’.
There were political reasons for the marriage of Ríkiza and Hákon ungi. In 1225 King Hákon invaded Värmland, as Sturla mentions in Hákkv 7-8, and Jarl Birgir was anxious to avoid further conflict with the Norw. king. At a meeting in 1249, they promised not to support each other’s enemies. In addition, Hákon gained the support of the jarl in his aggressive policy towards the Danes and could focus on expanding his state to the south (Helle 1974, 128-9).
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Austan sendi gulli glæsta
Gauta stýrir megindýrum,
seima þollr, með sæmðum öllum
sína dóttur arfa þínum.
Völdugr tóktu af mestri mildi,
málma skerðir, Svía ferðir
— aldir dýrka yðvart veldi
eirarsamt — við brúðför þeiri.
Austan sendi gulli glæsta gꜹta styrir megín dýrom seíma | þollr með sæmðom ollum sína dottvr arfa þínom · volldvgr | toktv af mestri míll⸌d⸍í malma skerþir svía ferðir alldir dyrka | yðart velldi eírar sámt við brvð for þeirri·
(VEÞ)
Austan sendi gulli glæsta
Gauta stýrir megindýrum,
seima þollr, með sæmðum öllum
sína dóttur arfa þínum.
Völdugr tóktu af mestri mildi,
málma skerðir, Svía ferðar
— allir dýrka yðvart veldi
eittársamt — við brúðför þeiri.
Austan sen | di gulli glæsta gauta styrir megin dyrum seima þollr með sæmðum aullum sina | dottur aruá þinum uꜹlldugr tokttu af mestri milldi malma skerþir suia ferþar | allir dyrka yðart uelldi eittár samt við bruðfaur þeiʀi:
(VEÞ)
Austan sendi gulli glæsta
Gauta stýrir megindýrum,
seima þollr, með sæmðum öllum
sína dóttur arfa þínum.
Völdugr tók af mestri mildi,
málma skerðir, Svía ferðar
— allir dýrka yðvart veldi
eirarsamt — með brúðför þeiri.
A | ustan sende gulli glæsta · gauta styrir meginn dy | rum · seima þollr med sæmdum ollum · sína dottr . | arfa þínum . volldugur tok (af) mestri millde ma | lma skerdír suía ferdar · allír dyrka yd | art vellde eírar samt med brud for þeire |
(VEÞ)
Austann sendi gulli | glæsta ɢauta stýriss meigin-dýrum seima-þǫllur med | sæmdum aullum sijna dőttur arfa þijnum volldugur | tőktu af mestri milldi ma̋lma skerdir svija ferd[...] | alldir dýrka ydart velldi eirar samt vid brűdfǫr þeiri |
(VEÞ)
Austan sendi gulli glæsta
Gauta stýris megindýrum,
seima þollr, með sæmðum öllum
sína dóttur arfa þínum.
Völdugr tóktu af mestri mildi,
málma skerðir, Svía ferðar
— aldir dýrka yðvart veldi
eirarsamt — við brúðför þeiri.
Austan sendi gulli glæsta gauta styris megín dyrum seíma þo | llr með sæmdom o᷎llum . sína . dottur arfa þínum volldugr toktu af mestri milldí malma skerðirr suia | ferdar . alldir dyrka yðart velldi . eirar samt við bruðfor þeiri.
(VEÞ)
Austan sendi gulli glæsta
Gauta stýrir megindýrum,
seima þollr, með sæmðum öllum
sína dóttur arfa þínum.
Völdugr tóktu af mestri mildi,
málma skerðir, Svía ferðar
— aldir dýrki yðvart veldi
eirarsamt — við brúðför þeira.
Austan sendi gulli glęsta gauta styrir megín dyrum seímaþollr | med sæmdum ollum sína dottur arfa þínum . volldugr toktu af mestri milldí mꜳlma skerdír | suía ferdar alldir dyrki yduart velldí eírar samt vid brudfaur þeira.
(VEÞ)
Skj: Sturla Þórðarson, 3. Hrynhenda 2: AII, 102, BII, 113-14, Skald II, 60; F 1871, 542, E 1916, 635-6, Hák 1910-86, 627, Hák 1977-82, 154, Flat 1860-8, III, 183.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.