Valgerður Erna Þorvaldsdóttir (ed.) 2009, ‘Sturla Þórðarson, Hrynhenda 16’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, pp. 693-4.
Ærin, var, sem elding færi
(inn um borð) á lægi norðan,
(öldum varp) er húfum helduð,
hilmis kundr, til jörmungrundar.
Víða þurðu vísa ferðar
veglig flaust und búnu segli;
geiga létuð gyltar sýjur,
grundar vörðr, at Eyrarsundi.
Var, sem ærin elding færi norðan á lægi, {kundr hilmis}, er helduð húfum til jörmungrundar; varp öldum inn um borð. Veglig flaust vísa ferðar þurðu víða und búnu segli; {vörðr grundar}, létuð gyltar sýjur geiga at Eyrarsundi.
‘It was as if a great flash of lightning travelled from the north across the sea, son of the ruler [= Hákon], when you brought the hulls to the vast land; waves were thrown in over the gunwale. Magnificent ships of the leader of the troop raced far and wide under the adorned sail; defender of the land [KING], you let gilded ships drift to Øresund.’
King Hákon sailed with 315 ships from Öckerö south through Øresund.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Ærin, var, sem elding færi
(innan borðs) á lægi norðan,
(öldum varp) er húfum helduð,
hilmis kundr, til jörmungrundar.
Vinda þurðu vísa ferðar
veglig flaust und búnu segli;
geiga létuð gyltar sýjur,
grundar vörðr, at Eyrarsundi.
Ø̨rín var sem elldíng færí íɴan bórðz a læ | gi norðan olldum varp er húfum helldut hilmís kuɴdr til iór | mvn grvndar · vínda þvrþv visa ferþar veglíg flꜹst vnd bunv | segli geiga letuþ gylltar syíor grvndar vorðr at eyrar sundi· |
(VEÞ)
Ærin, var, sem elding væri
(inn um borð) †alegi† norðan,
(öllum varp) er húfum helduð,
hilmis kundr, jörmungrundar.
Víða þorðu vísa ferðar
veglig flaust und búnu segli;
geiga leituð gyltar †sygiur†,
grundar vörðr, at Eyrasundi.
Ærin var sem ellding veri inn um borð alegi norðan aullum varp er hu | fum helldut hilmis kundr iaurmung rundar uiða þorðu uisa ferdar ueglig flaust vn | d bunu segli geiga leituð gylltar sygiur grundar uaurðr at eyra sundi.
(VEÞ)
Ærin, var, sem elding færi
(inn um borð) †al ægi† norðan,
(öllum varp) er †hofum† helduð,
hilmis kunnr, †juarmun nordan†.
Víða þurðu vísa ferðir
veglig flaust und búnu segli;
geiga létuð gyltar sýjur,
grundar vörðr, at heyra.
Ærín var sem elldíng ferí · ínn um bord | al ægi nordan aullum uarp er hofum híelldut · hilmiss kunnr juarmum nordan · vída | þvrðv visa ferdir · veglíg flaust und bunu seglí · geíga letut gylltar syívr | grunðar vórdr at heyra·
(VEÞ)
Errin, var, sem elding færi
(inn um borð) á lægi norðan,
(öldum varp) er húfum helduð,
hilmis kundr, til jarmangrundar.
Vinda þorðu vísa ferðar
veg-ligt flaust und búnu segli;
geisa létu gyldar sýjur,
grundar vörðr, at Eyrarsundi.
Errinn | var sem elldíng færí . inn vm bord alægi nordan olldum varp er | hufum helldut hilmis kundr til jarmunn grundar . vinda þor | du visa ferdar . ueglígt flavst und bunu segli . geisa letu | gylldar syur . grundar uordr at eyrar sunde .
(VEÞ)
Ærin var sem Ellding færi Jnn vm bord a̋ legi nordann | ǫlldum varp er hűfum hielldud hilmis kundur til Jǫrmun grun | dar vinda þordu vijsa ferdar veglig flaust und | bűnu segli geiga lietud gilltar sýur grundar vǫrdur | ad Eýrar sundi
(VEÞ)
Ærin, var, sem elding færi
(inn um borð) †a legí† norðan,
(öldum varp) er húfum helduð,
hilmis kundr, til jörmungrundar.
Vinda þorðu vísa ferðar
veglig flaust und búnu segli;
geiga létuð gyltar sýjur,
grundar vörðr, at Eyrarsundi.
Ærín uar sem elldíng færí · ínn um bord a legí nordan · olldvm uarp | er hufum hielldut · hilmis kundr til iormun grvndar · vinda þordv visa | ferdar ueglig flaust und bunu seglí · geiga líetut gylltar syior · grundar uordur at eyrar sundi· |
(VEÞ)
Errin, var, sem elding færi
(inn um borð) †ꜳ legi† norðan,
(öldum varp) er húfum helduð,
hilmis kundr, til danskrar grundar.
Víða †snuddu† vísa ferðar
veglig flaust und búnu segli;
geiga létuð gyldar †sygiur†,
grundar vörðr, at Eyrasundi.
Eʀrín var sem elldíng færí inn vm bord ꜳ legi nordan aulldum varp er hufum hell | dut hilmís kundr til danskrar grundar . vida snuddu visa ferdar veglig flaust vnd | bunu seglí geíga letud gylldar sygiur grundar vo᷎rdr at eyrasundí.
(VEÞ)
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.