Valgerður Erna Þorvaldsdóttir (ed.) 2009, ‘Sturla Þórðarson, Hrynhenda 15’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, pp. 692-3.
Digla eldr var sénn í segli,
sviptilundr, á dýrðar skriptum
— rísa tóku roðnir hausar —
Rínar logs, yfir dreka þínum.
Unnar (þóttu eisur brenna
Ullar fars af slegnu gulli)
fasti rauð yfir flota glæstum
flesta rönd (á skeiðabröndum).
{Eldr digla} var sénn á skriptum dýrðar í segli yfir dreka þínum, {sviptilundr {logs Rínar}}; roðnir hausar tóku rísa. {Fasti unnar} rauð flesta rönd yfir glæstum flota; eisur þóttu brenna af slegnu gulli {fars Ullar} á skeiðabröndum.
‘The fire of crucibles [GOLD] was seen on the figures of glory on the sail over your dragon-headed warship, flinging-tree of the flame of the Rhine <river> [GOLD > GENEROUS MAN]; the reddened heads began to rise. The fire of the wave [GOLD] reddened most of the shields above the adorned fleet; cinders seemed to burn from the hammered gold of the ship of Ullr <god> [SHIELD] on the warships’ prows.’
Sturla focuses on King Hákon’s fleet in the next three sts, sts 15-17, marvelling at the gold-adorned ships with decorated sails. This st. describes the fleet as it sailed from Tønsberg south to Öckerö (Ekreyjar) in 1257.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Digla elldr var seɴ i segli svíptí || lundr a dyrðar skriptom risa toko roðnir hꜹsár rínar lógs yfir dreka | þínom · uɴar þottv eísur breɴa vllar fars af slegno gvllí fasti | rꜹ́þ yfir flóta glæstom flesta rond a skeiða brondom·
(VEÞ)
Digla eldr var sénn í segli,
sviptilundr, á dýrðar skiptum
— †tisar† tóku roðnir hausar —
Rínar logs, yfir dreka þínum.
Unnar (þóttu eisur brenna
Ullar fars af slegnu gulli)
fasti rauð yfir flota glæstum
flesta rönd (á skeiðabröndum).
Digla elldr | var senn isegli suipti lundr adyrðar skiptum tisar toko roðnir haúsar rinar logs yfir | dreka þinum unnar þottu eisur brenna ullar fars af slegnu gulli fasti rauð ifír | flota glæstum flesta raund a skeiða braundum·
(VEÞ)
Digla eldr var sénn í segli,
sviptilundr, á dýrðar skriptum
— rísa tóku roðnir hausar —
Rínar logs, á dreka þínum.
Unnar (þóttu eisur brenna
Ullar fars af slegnu gulli)
fasti rauð með floti glæstum
flesta rönd (á skeiðarbröndum).
Digla elldr uar sen j seglí suíptí lun | dr adyrdar skriptum . ʀisa toku rodnir havsar ʀínar logs a dreka þínvm vnnar | þottu eisur brena ullar fars af slegnu gullí / || fasti raud med floti glæstum flesta rond a skeidar bron ⸝⸝ dum |
(VEÞ)
Digla elldur vaʀ sien | ı̈ seglum svipti lundur a̋ dýrdar-skriptum Rijsa tóku Rodnir | hausar Rijn loks yfir dreka þijnum unnar þőttu eýsur bre | nna ullar-fars af slegnu gulli fastur Raud yfir flota | glæstum flesta Rǫnd a̋ skeydar brǫndvm |
(VEÞ)
Digla eldr var sénn í segli,
sviptilundr, á dýrðar skriptum
— rísa tóku roðnir hausar —
Rínar loks, yfir dreka þínum.
Unnar (þóttu eisur brenna
Ullar fars af slegnu gulli)
fasti rauð yfir flota glæstum
flesta rönd (á skeiðarbröndum).
Digla elldr uar senn j segle · suípte lundur ꜳ dyrdar skriptum · risa toku rodner hausar · rínar | loks yfer dreka þinum · unnar þottv eísur brenna · ullar fars af slegnu gullí · fasti raud | yfer flota glæstum · flesta raund ꜳ skeidar brondum |
(VEÞ)
Digla eldr var sénn í segli,
sviptilundr, á dýrðar skriptum
— rísa tóku roðnir hausar —
Rínar logs, yfir dreka þínum.
Unnar (þóttu eisur brenna
Ullar fars af slegnu gulli)
fasti rauð af flota glæstum
flesta rönd (af skeiðabröndum).
Digla elldr var síenn i seghlí | suipti lundr ꜳ dyrdar skríptum . ʀísa | tóku ʀodnir hausar ʀínar logs yfir dreka | þínum vnnar þottu œisur brenna . vllar fars | af slegnu gullí fastí ʀaud af flota glœstum | flesta ʀo᷎nd af skœída bro᷎ndum.
(VEÞ)
Digla eldr var sénn í segli,
sviptilundr, á dýrðar skriptum
— rísa tóku roðnir hausar —
Rínar logs, yfir drekanum þínum.
Unnar (þótti eisur brenna
Ullar fars af slegnu gulli)
fasti rauð yfir flota glæstum
flesta rönd (á skeiðarbröndum).
Dígla elldr var sénn i seglí suípti lundr a dyrdar skriptum risa toku rodnir hausar rínar | logs yfir drekanum þínum . vnnar þotti eisur brenna vllar fars af slegnu gullí fasti rau | d yfir flota glæstum flesta raund ꜳ skeidar brondum.
(VEÞ)
Skj: Sturla Þórðarson, 3. Hrynhenda 14: AII, 106, BII, 116-17, Skald II, 62, NN §3149; F 1871, 554, E 1916, 651, Hák 1910-86, 660, Hák 1977-82, 174, Flat 1860-8, III, 198.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.