Kari Ellen Gade (ed.) 2017, ‘Snorri Sturluson, Háttatal 66’ in Kari Ellen Gade and Edith Marold (eds), Poetry from Treatises on Poetics. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 3. Turnhout: Brepols, p. 1178.
Eyddi úthlaupsmǫnnum
ítr hertogi spjótum;
sungu stál of stillis
— stóð ylgr í val — dólgum.
Hal margan lét hǫfði
hoddgrimmr jǫfurr skemra;
svá kann rán at refsa
reiðr oddviti þjóðum.
Ítr hertogi eyddi úthlaupsmǫnnum spjótum; stál sungu of dólgum stillis; ylgr stóð í val. Hoddgrimmr jǫfurr lét margan hal hǫfði skemra; svá kann reiðr oddviti at refsa þjóðum rán.
‘The splendid army-leader destroyed robbers with spears; swords sang above the ruler’s enemies; the she-wolf stood among the fallen. The hoard-grim prince made many a man shorter by a head; thus the angry war-leader punishes people for plundering. ’
This variant is called munnvǫrp ‘mouth-throwings’ (i.e. ‘improvisations’), and it is characterised by a lack of internal rhyme in the odd lines and by skothending in the even lines. In Hák, the stanza commemorates Skúli’s battles against the Ribbungar during the winter of 1221-2 (see sts 63-4 above).
This variant is quite common in more informal poetry, and it is the metre used in Bjbp JómsI. See also RvHbreiðm Hl 15-16. — In Hák the stanza is attributed to Snorri Sturluson in all mss (ms. 42ˣ has ‘St.’), but the title of the poem is not given. This is the last stanza documenting historical events that took place in 1221-2, and it is therefore valuable for establishing a date of composition for the poem.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Eyddi úthlaupsmǫnnum
ítr hertogi spjótum;
sungu stál of stilli
— stóð ylgr í val — dólgum.
Hal margan lét hǫfði
hoddgrimmr jǫfurr skemma;
svá kann rán at refsa
reiðr oddviti þjóðum.
Eyddi úthlaupsmǫnnum
út hertogi svǫrtum;
sungu stál of stillis
— stóð ylgr í val — dyggjum.
Hal margan lét hǫfði
hoddgrimmr jǫfurr skemra;
svá kann rán at refsa
reiðr oddviti þjóðum.
Eyddi ut laúps monnum v́t hertugi | sváurtum sungu stál of stillis stoð ylgr iual dyɢium hal margan let haufði hodd | grimr iofurr skemra súa kann rán at refsá reiðr odduiti þioðum.
(VEÞ)
Eyddi úthlaupsmǫnnum
ítr hertogi spjótum;
sungu stál of stillis
— stóð ylgr í val — dylgjum.
Hal margan lét hǫfði
hoddgrimmr jǫfurr skemra;
svá kannt rán at refsa
reiðr oddviti þjóðum.
Eyddi v́t hlꜹ́ps monnum ítr hertogi spío | tum svngo stal of stillís stoð ylgr i val dylgíom hal | margan let hofði hodd grimr iofv́ʀ skemmra sva kaɴt | rán at refsa reiðr oddvíti þíoðom·
(VEÞ)
Eyddi úthlaupsmǫnnum
út hertogi svǫrtum;
sungu stál of stillis
— stóð ylgr í val — dylgjum.
Hal margan lét hǫfði
hoddgrimmr jǫfurr skemra;
svá knátt rán at refsa
reið oddviti þjóðum.
Eyddi utlꜹps monnum | ut hertugi svortum | sungu stal of stillis || stoð ylgr i val dylgiom | hal margan let hofþi | hoddgrimr jofur scemra | sva knatt ran at refsa | reið oddviti þioðum |
(VEÞ)
Eyddi úthlaupsmǫnnum
út hertogi †suertum†;
sungu stál of stillis
— stóð ylgr í val — dylgjum.
all- margan lét hǫfði
hoddgrimmr jǫfurr skemra;
svá kann rann at refsa
reiðr oddviti skeiðum.
Eyddi ut hlaups menn. vt herr | tugi suertum . sungu stal um stillis . stod ylgr | val dylgium . allmargan let hofdí · hodd | grimr . jofur skemra . sua kann rann at refsa reidr || odduíte skeídum.
(VEÞ)
Eyddi úthlaupsmǫnnum
ítr hertogi spjótum;
sungu stál of stillis
— stóð ylgr í val — dólgum.
Hal margan sló hjǫrvi
hoddgrimmr jǫfur skemra;
svá kann rán at refsa
reiðr oddviti þjóðum.
Eyddi úthlaupsmǫnnum
ítr hertogi sveitum;
sungu stál of stillis
— stóð ylgr í val — dylgjum.
Hal margan lét hǫfði
hoddgrimmr jǫfurr skemma;
svá kann rán at refsa
reiðr oddviti þjóðum.
Eyddi vtlaups monnumm itr hertugi sueitum sungu stꜳl of stillís stod ylgr i val dyl | gíum . hal margan let hofdí hodd grimmr iofur skemma sva kann rꜳn at refsa reidr | odd viti þiodum.
(VEÞ)
Skj: Snorri Sturluson, 2. Háttatal 66: AII, 69-70, BII, 79, Skald II, 44; SnE 1848-87, I, 680-1, III, 128, SnE 1879-81, I, 11, 82, II, 25, SnE 1931, 243, SnE 2007, 28; Konráð Gíslason 1895-7, I, 41-2; E 1916, 509, F 1871, 427, Hák 1910-86, 365, Hák 1977-82, 45-6, Flat 1860-8, III, 46.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.