R. D. Fulk (ed.) 2012, ‘Sigvatr Þórðarson, Lausavísur 3’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 702.
Ek tók lystr, né lastak
— leyfð íð es þat — síðan,
sóknar Njǫrðr, við sverði
— sás mínn vili — þínu.
Þollr, fekkt húskarl hollan
— hǫfum ráðit vel báðir —
látrs, en ek lánardróttin,
linns blóða, mér góðan.
Ek tók lystr við sverði þínu, {Njǫrðr sóknar}, né lastak síðan; sás vili mínn; þat es leyfð íð. {Þollr {látrs {blóða linns}}}, fekkt hollan húskarl, en ek mér góðan lánardróttin; hǫfum báðir ráðit vel.
‘I accepted, eager, your sword, Njǫrðr <god> of combat [WARRIOR], and I will not find fault with it afterwards; this is what I wish; it is a praiseworthy occupation. Fir-tree of the lair of the serpent’s brother [SERPENT > GOLD > MAN], you got a loyal retainer, and I [got] for myself a good liege lord; we have both decided well.’
After accepting reward for the previous stanza, Sigvatr becomes a member of the king’s retinue, and he delivers this.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Ek tók lystr, né lastak
— leyfð íð es þat — síðan,
sóknar Njǫrðr, við sverði
— sás mínn vili — þínu.
Þollr, fekkt húskarl hollan
— hǫfum ráðit vel báðir —
látrs, en ek lánar-dróttinn,
linns blóða, mér góðan.
Ec toc lystr ne ec lasta leyfð ið er þat siðan socnar | niorðr við sverþi sa er minn vili þino . þollr fek tv hvscarl hollan haufum raðit | vel baþir latrs en ec lanar drottinn lins bloþa mer goðan .
(RDF)
Ek tók lystr, né lastak
— leyfð íð es þat — síðan,
sóknar Njǫrðr, var sverði
— sás mín vili — þínu.
Þollr, tóktu húskarl hollan
— hǫfum ráðit vel †baþr† —
látrs, en ek lánar†drotin†,
linns blóða, mér góðan.
Ek tok lystr ne ek lasta , leyfdid er þat siþan , | soknar niorþr uar suerdi , sa er min uili [altered from uiþ] þinu , | þollr toktu huskarll hollan , haufum raþit | uel baþr , latrs en ek lanar drotin , lins bloda | mer goþan .
(RDF)
Ek tók lystr, né lastak
— leyfð †ydri er† þat — síðan,
sóknar Njǫrðr, við sverði
— sás mín vili — þínu.
Þollr, fekkt húskarl hollan
— hǫfum ráðit vel báðir —
†Latturs†, en ek lánar-dróttinn,
†Lins† blóða, mér góðan.
Ek tok listr ne ek lasta | Leifd ydri er þat sijdan | Soknar niordr vit sverdi | Sa er min vili þino: | Þollr fektu huskarl hollan | Haufum radit vel badir | Latturs en ek lanar-drottinn | Lins bloda mier godan. |
(VEÞ)
Ek tok lýster ne ek lasta leifd | idir that sidan soknar mordar | vider sverdi sa er min vili | thino toller fek tű hűskarl | hollan haufum radit vel ba | dir laters en ek lanar drot | nom lins bodde mader godan. |
(VEÞ)
Ek tók lystr, né lastak
— leyfð ið er,iðn er , þat — síðan,
sóknar Njǫrðr, við sverði
— sás mínn vili — þínu.
Þollr, fek tv,tóktu húskarl hollan
— hǫfum ráðit vel báðir —
látrs, en ek lánardróttin,
linns bróður, mér góðan.
Ek tok l | ystr næ æk lasta læyfð iðn ær þat siþan soknar | niorþur uiþ suærði sa ær minn vili þinv þollr t | oktu huskarll hollan haufum raþit uæl baþir | latrs æn æk lanar drottin linns broþur mær | goðan .
(RDF)
Ek tók lystr, né lastak
— leyfð iðn er þat — síðan,
sóknar Njǫrðr, við sverði
— sás mínn vili — þínu.
Þollr, tóktu húskarl hollan
— hǫfum ráðit vel báðir —
látrs, en ek lánar-dróttinn,
linns bróður, mér góðan.
Ec toc lystr ne ec lasta | leyfð idn er þat siþan | soknar niorðr við sverði | sa er minn vili þinu | þollr toktu huscarl hollan | hꜹfum raþit vel baðir | latrs enn ec lanar drottinn | linnz broður mer goðann |
(RDF)
Ek tók lystr, †ne e[…] asta†
— leyfð iðn er þat — síðan,
sóknar Njǫrðr, †v[...] […]ði†
— sás mínn vili — þínu.
Þollr, tóktu †h[…]†
— hǫfum ráðit vel báðir —
látrs, en ek lánardróttin,
linns blóða, mér góðan.
Ek tok lystr ne ek l | asta leyfð idn er þat sidan soknar niorðr við […] | di sa er minn vili þínv þollr . toktv h[…] | hǫfum rádit vel bádir | láturs en ek lanar | drottín linnsblóða me̋r góþan .
(RDF)
Ek tók lystr, né lastak
— leyfð iðn er þat — síðan,
sóknar Njǫrðr, við sverði
— sás mínn vili — þínu.
Þollr, tók en húskarl hollan
— hǫfum ráðit vel báðir —
látrs, en ek lánar-dróttinn,
linns blóða, mann góðan.
Æc toc lystr ne ec lasta | leyfd idn er þat siþan . soknar niordr vid suerdi sa er minn uili þinu . þollr toc | cu huskarl hollann . haufum radit vel badir . laturs en ec lanardrottinn | linnz bloda mann godann .
(VEÞ)
Ek tók lystr, né lastak
— leyfð iðu þat — síðan,
sóknar Njǫrðr, við sverði
— sás mínn vili — þínu.
Þollr, fekkt húskarl hollan
— hǫfum ráðit vel báðir —
látrs, en ek lánar-dróttinn,
linns blóða, mér góðan.
ek tok lystr ne ek lasta | læyfð íðu er þat síðan . | soknar níordr vid suerðí | sꜳ er mínn wili þínu : | þollr fecktu huskarl hollan | ho᷎fum ʀꜳðít vel báðír . | latrs enn ek lánardrottínn | línnz bloða mer goðan . |
(RDF)
Ek tók lystr, mǫrk lasta
— leyfð í blank space er þat — síð,
sóknar Njǫrðr, við sverði
— sás mínn vili — þínu.
Þollr, tóktu húskarl hollan
— hǫfum ráðit vel báðir —
látrs, en ek lánardróttin,
linns blóða, mér góðan.
Ek tok [space] lystr mork lasta | leyfð i [space] er þat sið | soknar niorðr við sverði | sa er minn vili þinu | þollr toktu huskarll hollan | hofum raðit vel baðir | latrs en ek lanar drottín | linnz bloða mer goðan . |
(RDF)
Ek tók lystr, né lastak
— leyfð iðn er þat — síðan,
sóknar Njǫrðr, við sverði
— sás mínn vili — þínu.
Þollr, fekkt húskarl hollan
— hǫfum ráðit vel báðir —
látrs, en ek lánar-drótni,
linns blóða, mér góðan.
Ek tok lystr ne æk lasta | leyfð iþn er þat siþan socnar niorðr við sverþe sa er míɴ vili þíno þollr fectu huscarl hollan hofom raþit vel | baþir latrs eɴ æk lanar drotni liɴz bloþa mer goþan .
(RDF)
Ek tók lystr, ek lasta
— leyfð iðn var þat — síðan,
sóknar Njǫrðr, við sverði
— sás mín vili — þínu.
Þollr, fekkt húskarl hollan
— hǫfum ráðit vel báðir —
linns, en ek lánar-dróttinn,
lands blóða, mér góðan.
Ek tok lystr ek lasta . leyfð iðn uar þat siþan . soknar niórdr uið suerði . sa er | mín víli þínv . þollr fekktu huskarl hollan . hofum raþit uel baðir . | linnz en ek lanar drottinn . landz bloda mer goðan .
(RDF)
Ek tók lystr, né lastak
— leyfð iðn er þat — síðan,
sóknar Njǫrðr, við sverði
— sás mínn vili — þínu.
Þollr, fekkt húskarl hollan
— hǫfum ráðit vel báðir —
látrs, en ek lánardróttin,
linns blóða, mér góðan.
Ek toklys | tr ne ek lasta leyfð iðn er þat siðan . soknar | niorðr við sverðe sa er miɴ vile þíno . | þollr fecktu huskarl hollan . høfum raðit | uel baðir . latrs eɴ ek lanar drottin . linnzblo | ða mer goðan .
(RDF)
Ek tók lystr, né lastak
— leyfð iðn er þat — síðan,
sóknar Njǫrðr, við sverði
— sás mín vili — þínu.
Þollr, fekkt †huskarllann†
— hǫfum ráðit vel báðir —
látrs, en ek lánardróttin,
linns blóða, mér góðan.
Ek tok | lystr ne ek lasta . leyfð iðn er þat siþan | soknar niorðr við sverði . | sa er mín vili þi | nv . þollr fectv huskarllann . hofvm ra | ðit vel baðir latrs enn ek lanar | drottin . linz bloða mer goðan .
(RDF)
Ek tók lystr, né lastak
— leyfð iðn var þat — síðan,
sóknar Njǫrðr, við sverði
— sás mínn vili — þínu.
Þollr, fekkt húskarl hollan
— hǫfum ráðit vel báðir —
látrs, en ek lánardróttin,
linns blóða, mér góðan.
Ec tok lystr ne ec lasta leyfþ iþn var þat siðan . socnar niorðr við sværðe [the first half of the digraph æ is underpointed] sa er miɴ | vili þinu þollr fe þu huskarll hollan hafum raðet vel baðer . latrs en ec lanar drottin linz bloða mer | goðan .
(RDF)
Ek tók †daystr†, né lastak
— leyfð iðn er þat — síðan,
sóknar norðr, við sverði
— sás mínn vili — þínu.
Þollr, fekkt húskarl hollan
— hǫfum ráðit vel báðir —
látrs, en ek lánar-dróttinn,
linns blóða, mér góðan.
Ek tok daystr ne ek | lasta leyfd idn er þat sidan socknar nordr vid | sverdi sa er mínn vili þínv . þollr feck þv | hvskarll hollan . hofvm radit vel bader | latrs enn ek lanar drottínn línz bloda mer god | an .
(RDF)
Ek tók lystr, en ek lasta
— leyfð iðn er þat — síðan,
sóknar Njǫrðr, við sverði
— sás mín vili — þínu.
Þollr, fekkt húskarl hollan
— hǫfum ráðit vel †báðar† —
látrs, en ek lánar-dróttinn,
linns blóða, mér góðan.
Ek tok lystr en ek lasta leyfd ídnn er | þat sídan soknnar niordr uit suerde sa er mín vile þínu þol | lr fek þu huskall hollann ho᷎fum radít uel badar látrs en ek la | nar drottinn línnz bloda mer godann ᷎
(RDF)
Ek tók lystr, til lasta
— leyfð iðn er þat — síðan,
sóknar Njǫrðr, með sverði
— sás mín vili — þínu.
Þollr, fekkt húskarl hollan
— hǫfum ráðit vel báðir —
látrs, en lánar-dróttinn,
linns blóða, mér góðan.
Egh tok lystr til lasta . leyfð Jðn er þat siðan . soknar niorðr með | suerdi . sꜳ̋ er mín vilí þínv . þollr fíecktv huskall hollann . havfum ʀaðit vel baðer . | latrs enn lanar drottínn . línz bloða mier goðan .
(RDF)
Ek tók lystr, né lastak
— †[…]eyfð† íð es þat — síðan,
†socuar† Njǫrðr, við sverði
— sás mínn vili — þanninn.
Þollr, fekkt †huskarll […]ollan†
— hǫfum ráðit vel báðir —
†laírs†, en ek lánardróttin,
†linn(z)† blóða, mér góðan.
Ek tok lystr ne ek la | [...]eyfd iþ er þat siþan socuar niordr uid suerdi sa er minn uile þannin þollr fectu huskarll | [...]ollan hofum radít uel badír laírs enn ek lanar drottin linnz bloda mer godan |
(VEÞ)
Ek tók lystr, né lastak
— leyfð íð es þat — síðan,
sóknar Njǫrðr, við sverði
— sás mínn vili — þínu.
Þollr, gaztu húskarl hollan
— hǫfum ráðit vel báðir —
látrs, en ek lánar-dróttinn,
linns blóða, mér góðan.
Ec tóc lystr ne ec lasta | leyfð ið er þat siþan | socnar niorðr við sverði | sa er miɴ vili þíno | þollr ga⸜t⸝ztu huscarl hollan | hǫfum raðit vel baþir || látrs eɴ ec lánar drottiɴ | linsbloða mer goðan |
(RDF)
Ek tok lystr ⸌ne⸍ ek lasta | leyfþ iþn var þat siþan | soknar nio᷎rþr viþ sverþi | sa er mín vili þinu | þollr fecktu huskarl hollan | hofum raþit vel baþir | linz en ek lanar drottinn | landzbloþa mer goþan . |
(RDF)
Skj: Sigvatr Þórðarson, 13. Lausavísur 3: AI, 266, BI, 246, Skald I, 127, NN §671, Fms 4, 90, Fms 12, 78, ÓH 1853, 36, 263, ÓH 1941, I, 82 (ch. 38), Flat 1860-8, II, 39; Hkr 1777-1826, II, 46 (ÓHHkr ch. 41), VI, 74, Hkr 1868, 248 (ÓHHkr ch. 41), Hkr 1893-1901, II, 63, IV, 118, ÍF 27, 55, Hkr 1991, I, 287 (ÓHHkr ch. 43); Konráð Gíslason 1892, 35, 171, Jón Skaptason 1983, 185, 313.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.