R. D. Fulk (ed.) 2012, ‘Sigvatr Þórðarson, Lausavísur 2’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 701.
Hlýð mínum brag, meiðir
myrkblás, þvít kannk yrkja,
alltíginn — mátt eiga
eitt skald — drasils tjalda,
þótt ǫllungis allra,
allvaldr, lofun skalda
— þér fæk hróðrs at hvôru
hlít — annarra nítið.
Hlýð mínum brag, {alltíginn meiðir {myrkblás drasils tjalda}}, þvít kannk yrkja — mátt eiga eitt skald —, þótt nítið ǫllungis lofun allra annarra skalda, allvaldr; fæk þér at hvôru hlít hróðrs.
‘Listen to my poetry, most high-born destroyer of the dark black steed of awnings [SHIP > WARRIOR], because I know how to compose — you can have one skald —, although you refuse completely the praise of all other poets, mighty ruler; I shall deliver to you nonetheless a sufficiency of praise.’
When he is almost fully grown, Sigvatr comes to Norway, where he meets King Óláfr Haraldsson. He has composed a poem about the king, and he asks him to listen to it. The king says he does not like having poetry composed about him, and he does not understand it (Hkr version; ÓH similar). Sigvatr delivers this stanza nonetheless, and the king rewards him.
[1-2]: The lines are echoed in Ótt Hfl 1/1-2 (see Note).
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Hlýð mínum brag, meiðir
myrkblás, þvít kannk yrkja,
alltíginn — mátt eiga
eitt skald — drasils tjalda,
þótt ǫllungis allra,
allvaldr, lofan skalda
— þér fæk hróðrs at hvôru
hlít — annarra nítið.
Hlyð minom brag meiþir myrcblas þvi at kanc yrkia altiginn mattv eiga eitt scald drasils | tialda . þott aullvngis allra allvalldr lofan scalda þer fę ec hroðrs at hvarv hlit | annaʀa nitit .
(RDF)
Hlýð mínum borg, meiðr
myrkblás, þvít kannk yrkja,
all†-tigginn† — mátt eiga
eitt skald — †drausels† tjalda,
þótt ǫllungis allra,
allvaldr, lofn skalda
— þér fæk hróðr at hvôru
hlít — annarra nítið.
hlyd minum | borg meiþr , myrk blas þui at ek kan yrkia , altiggin | mattu eiga , ett skalld d⸌r⸍ausels tiallda , þott aullungis al | lra , Allualldr lofn skallda , þer fæ ek hrodur at | huaro , hlit annarra nitit .
(RDF)
Hlýð mínum brag, meiðir
myrkblás, þvít kannk yrkja,
all†-teigin† — mátt eiga
eitt skald — drasils tjalda,
þótt ǫllungis allra,
allvaldr, lofan skalda
— þér fæk †hrodes† at hvôru
†Hlitit† — annarra nítið.
Hlýd minum brag meidir | Myrk blas þvi at ek kan yrkia | Alteigin mattu eiga | Eitt skald drasils tialda: | þott allungis allra | Allvaldr lofan skalda | þer fæ ek hrodes at hvaro | Hlitit annara nytit.
(VEÞ)
hlýd minom brags meider my̋rk | blas tvi kant y̋rkia allzigin mattu | eiga eitt skallds drasils tialda. | thott aullungis allra allvallder | lofan skalda ther fa̋ ek hroders | att hvarű hlitt annara vilt. |
(VEÞ)
Hlýð mínum brag, meiðir
myrkblás, þvít kannk yrkja,
alltíginn — mátt eiga
eitt skald — drasils tjalda,
þótt ǫllungis allra,
allvaldr, lofan skalda
— þér ber ek †hrodir† at hvôru
hlít — annarra nítið.
Hlyð minum brag mæiþir myrkblas þui at ek | kann yrkia all tiginn mattu æiga æitt skalld | drasils tiallda : þot aullungis allra alluallðr | lofan skallda þer ber æk hrodir at huarv hlitan | nara nitit .
(RDF)
Hlýð mínum brag, meiðir
myrkblás, þvít kannk yrkja,
alltíginn — mátt eiga
eitt skald — drasils tjalda,
þótt ǫllungis allra,
allvaldr, lofan skalda
— þér ber ek hróðr at hvôru
hlít — annarra nítið.
Hlyð minum brag meiðir | myrkblas þvi at ec kann yrkia | alltiginn mattu eiga | æitt skalld drasils tiallda | þott ꜹllungis allra | alvalldr lofan skallda | þer ber ec hroðr at hvaro | hlit annaʀa nitit |
(RDF)
†Hlyð† mínum brag, meiðir
myrk-blakks, því kannk yrkja,
alltíginn — mátt eiga
eitt skald — drasils tjalda,
þótt ǫllungis allra,
allvaldr, lofan skalda
— þér færik hróðr at hvôru
hlít — annarra nítið.
Hlyd mínum bragh meidir myrk | blacks þui ek kann yrkia alltighinn matto | eigha eítt skálld drasils tíallda þott avll | ungis allra allvalldr lofan skállda þer fær | igh hroðr at huaru hlít annaʀa nítid .
(RDF)
Hlýð mínum brag, meiðir
myrk-blakk es, þvít kannk yrkja,
alltíginn — mátt eiga
eitt skald — drasils tjalda,
þótt ǫllungis allra,
allvaldr, lofan skalda
— þann færik hróðr at hvôru
hlít — annarra nítið.
Lyd minum brag meidur myrcblak es þui at ec kann yrkia . allti | ginn mattu eiga eitt skalld drasils tiallda . þott aullungis allra all || valldr lofan skallda . þann fære ec hrodur at hvaro . hlit anaʀa | nitid .
(VEÞ)
Hlýð mínum brag, meiðir
myrk-blakks, þvít kann yrkja,
alltíginn — mátt eiga
eitt skald — drasils tjalda,
þótt ǫllungis allra,
allvaldr, lofun skalda
— þér fæk hróðr at hvôru
hlít — annarra nítið.
Hlyð mínum brag mæiðir | myrkblacks þuiat kann yrkia . | alltigínn mattu æiga | æítt skallð ðrasils tiallda : | þott ollungís allra | allualldr lofun skállda . | þer fæ ek hróðr at huáru | hlít annaʀa nítít . |
(RDF)
†Lyð† mínum brag, meiðir
myrk-blakks, því kannk yrkja,
alltíginn — mátt eiga
eitt skald — drasils tjalda,
þótt ǫllungis allra,
allvaldr, lofan skalda
— þér færik hróðr at hvôru
hvárt — annarra nítið.
Lyð minum bragh meiðir | myrkblacks þvi ek kann yrkia | alltighinn mattu eigha | eitt skalld drasils tiallda | þott aullungis allra | allvalldr lofan skallda | þer færig hroðr at hvaru | hvart annarra nitið . |
(RDF)
Hlýð mínum brag, beiðir
mýr--blakks, þvít kannk yrkja,
alltíginn — mátt eiga
eitt spjald — †brasils† tjalda,
þótt ǫllungis allra,
allvaldr, lofun skalda
— þér fæk hróðrs at hvôru
hlít — annarra nítið.
Hlyþ minom brag beiþir | myrblacs þviat æk kaɴ yrkia alltigin mattv eiga eítt spialld brasils tialda þot avllvngis allra | allvaldr lofon skalda þer fæ æk hroþurs at hváro hlit aɴara nitit .
(RDF)
Hlýð mínum brag, meiðir
myrk-blakks, því kannk yrkja,
alltíginn — mátt eiga
eitt skald — drasils tjalda,
þótt ǫllungis allra,
allvaldr, lofun skalda
— þér fæk hróðr at hvôru
hlít — annarra nítið.
Hlyd minum brag meidir | myrk blaks þvi ek kann yrkia . all tíginn matþu eiga . eitt skalld dra | sils tiallda þott o᷎llungis allra . allvalldr lofun skallda . þer fæ ek | hrodr at hvaru . hlít aɴara nítít .
(RDF)
Hlýð mínum brag, meiðir
myrkblás, þvít kann yrkja,
alltíginn — mátt eiga
eitt skald — drasils tjalda,
því at ǫllungis allra,
allvaldr, lofun skalda
— þér fæk hróðrs at hvôru
hlít — annarra nítið.
Hlyð minum brag meiðir myrkblas . þui at | kaɴ yrkia . altígíɴ mattu eiga eitt skalld | drasils tiallda . þuiat ollungis allra alluall | dr lofun skallda . þer fe᷎ ek hroðrs at huaro | hlít annaʀa nitið .
(RDF)
Hlýð mínum brag, meiðir
myrk†-bals†, þvít kannk yrkja,
alltíginn — mátt eiga
eitt skald — drasils tjalda,
þótt ǫllungis allra,
allvaldr, lofan skjalda
— þér fæk hróðrs at hvôru
hlít — annarra nítið.
Hlyð | minvm brag meiðir . myrkbals þviat | ek kann yrkia .́ altginn mattv eiga .́ | eitt skalld drasils tialda . þott ollun | gis allra . allualldr lofan skiallda : þer | fæ ek hroðrs at hvarv . hlit aɴa | ʀa nitit .
(RDF)
Hlýð mínum brag, meiðir
myrk-hjarls, þvít kannk yrkja,
alltíginn — mátt eiga
eitt skald — drasils tjalda,
því at ǫllungis allra,
allvaldr, lofan skalda
— þér fæk hróðrs at hvôru
hlít — annarra nítið.
Hlyð minom brag mæiðer myrkhiarls þviat kanc | yrkia . alltigenn mattu eiga æít scalld drasils tiallda . þuíat ꜹllungis allra allvalldr lofan skallda þer fe ec | hroðrs at hvaru hlít anarr̄a niteð .
(RDF)
Hlýð mínum barg, meiðr
myrkblás, þvít kann yrkja,
alltíginn — mátt eiga
eitt skald — drasils tjalda,
þótt ǫllungis allra,
allvaldr, lofum skalda
— þér fæk †hrovr† at hvôru
hlít — annarra †litit nítit†.
Hlyd mínvm barg me | idr myrkblas þvi ath kan yrkia alltigínn | mattv eiga eit skalld drasils tiallda | þott ollvngis allra allvalldr lofvm skall | da . þer fe ek hrovr at hvorv hlit annara litit | nítit .
(RDF)
Hlýð mínum brag, meiðir
myrkhalls, því kannk yrkja,
alltíginn — mátt eiga
eitt skald — drasils tjalda,
því ǫllungis allra,
allvaldr, lofun skalda
— þér fæk hróðrs at hvôru
hlít — annarra nítið.
Hlyd mínum brag meidir myrk hallz þui ek kann yrkia | alltigínn mattu æiga æitt skalld drasils tiallda þui ollungis all | ra alualldr lofun skallda þer fę ek hrodrs at huoru hlit annarr | a nítít ᷎
(RDF)
Hlýð mínum brag, meiðir
myrk-hals, þvít kannk yrkja,
alltíginn — mátt eiga
eitt skald — drasils tjalda,
því at ǫllungis allra,
allvaldr, lofun skalda
— því fæk hróðrs at hvôru
hlít — annarra vítit.
Hlyð mínum brag meiðir myrkha | ls þviat ec kann yrckía . alltígínn mattv eíga . eítt skalld drasils tíallda . þviat avllvngi | allra . alualldr lofun skallda . þvi fꜽ ec hroðrs ath hvorv . hlít annara vítít .
(RDF)
Hlýð mínum brag, meiðir
myrk†-blat†, þvít kann yrkja,
all†[…]g[…]† — †[…]† eiga
eitt skald — drasils tjalda,
þótt ǫllungis allra,
allvaldr, lofan skalda
— †[…] […] ek† hróðrs at hvôru
hlít — annarra nítið.
Hlyd minum brag meidir myrkblat þviat kaɴ yrkia all[...]g[...] | [...] eiga eítt skalld drasils tíallda þott aullungis allr[...] allualldr lofan skallda | [...] ek hroðrs at huaro hlit annaʀa nitít
(VEÞ)
Hlýð mínum brag, meiðir
myrkblás, þvi at kanc yrkja,
alltíginn — mátt eiga
eitt skald — drasils tjalda,
þótt ǫllungis allra,
allvaldr, lofi skalda
— þér fę ec hróðrs at hvôru
hlít — annarra nítið.
Hlyð minom brag meiðir | myrc blás þvi at kaɴk yrkia | alltígiɴ máttu eiga | eítt scálld drasils tialda | þótt ǫllungis allra | allvaldr lofi scalda | þer fæ ec hroðrs at hváro | hlít aɴara nítiþ |
(RDF)
Hlyþ minum brag meiþir | myrkbla⸌c⸍ks þvitek [t added later] kann yrkia | alltiginn matt þu eiga | eitt skalld drasils tiallda | þott o᷎llungis allra | allvalldr lofun skallda | þer fæ ek hroþr at hvaru | hlít annarra vítít . |
(RDF)
Skj: Sigvatr Þórðarson, 13. Lausavísur 2: AI, 265, BI, 246, Skald I, 127, NN §1872; Fms 4, 90, Fms 12, 77-8, ÓH 1853, 35, 263, ÓH 1941, I, 82 (ch. 38), Flat 1860-8, II, 39; Hkr 1777-1826, II, 45-6, VI, 74, Hkr 1868, 248 (ÓHHkr ch. 41), Hkr 1893-1901, II, 62, IV, 118, ÍF 27, 54-5, Hkr 1991, I, 287 (ÓHHkr ch. 43); Konráð Gíslason 1892, 35, 169-71, Jón Skaptason 1983, 184, 313.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.