Judith Jesch (ed.) 2012, ‘Sigvatr Þórðarson, Flokkr about Erlingr Skjálgsson 3’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 633.
Ǫll vas Erlings fallin
— ungr fyr norðan Tungur
skeið vann skjǫldungr auða —
skipsókn við þrǫm Bóknar.
Einn stóð sonr á sínu
snarr Skjalgs vinum fjarri
í lyptingu lengi
lætrauðr skipi auðu.
Ǫll skipsókn Erlings vas fallin við þrǫm Bóknar; ungr skjǫldungr vann skeið auða fyr norðan Tungur. {Snarr, lætrauðr sonr Skjalgs} stóð lengi einn, fjarri vinum, í lyptingu á auðu skipi sínu.
‘All of Erlingr’s ship-crew had fallen by the coast of Bokn; the young ruler [Óláfr] cleared [lit. made empty] the warship to the north of Tunge. The bold, deceit-shunning son of Skjálgr [= Erlingr] stood long alone, far from friends, in the after-deck of his empty ship. ’
In ÓH-Hkr and Fsk, Erlingr’s ship is surrounded and everyone on board killed except Erlingr, who stands tall in the after-deck of his ship. ÓHLeg describes similar events but also anticipates Erlingr’s capture. This stanza, Sigv Erl and st. 8 are then cited, with only minimal introductions in between, then further narrative follows.
[1-4]: The helmingr is stælt ‘intercalated, inlaid’, with the two middle lines forming an independent clause; cf. SnSt Ht 12III and Context, and cf. Note to st. 2/1-4 above. — [2-3]: The word order is unusual, with parts of the subject and object, as well as a prepositional phrase, preceding the finite verb, but parallels are to be found in intercalary clauses in Ill Har 2/2-3II and SnSt Ht 12/2-3, 6-7III.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Ǫll var Erlings fallinn | ungr fyr norðan tungor | sceið vaɴ scioldungr ꜹða | scip socn við þrꜹm boknar. | eiɴ stoð sonr a sino | snaʀ scialgs vinom fiaʀi | i lyptingo lengi | lætrꜹðr scipi ꜹðo
(KS)
Ǫll vas Erlings fallin
— ungr fyr norðan tungu
skeið vann skjǫldungr auða —
skip-sǫgn við þrǫm †bycner†.
Einn stóð sonr á sínu
snarr †scialg(r)† vinum fjarri
í lyptingu lengi
lætrauðr skipi auðu.
Ǫll vas Erlings fallin
— ungs fyr norðan Tungur
skeið vann skjǫldungr auða —
skip-sǫgn við þrǫm †buknar†.
Einn stóð sonr á sínu
snarr Skjalgs vinum fjarri
í lyptingu lengi
lætrauðr skipi auðu.
Ǫll vas Erlings falli
— ungi fyr norðan tungu
skeið vann skjǫldungr auða —
skips-hǫfn við þrǫm †buknar†.
Einn stóð sonr á sínu
snarr Skjalgs vinum fjarri
í lyptingu lengi
lætrauðr skipi auðu.
Ǫll vas Erlings fallin
— ungs fyr norðan Tungur
skeið vann skjǫldungr auða —
skips-hǫfn við þrǫm †buknar†.
Einn stóð stór á sínu
snarr Skjalgs vinum fjarri
í lyptingu lengi
lætrauðr skipi auðu.
Ǫll vas Erlings fallin
— ungr fyr norðan Tungur
skeið vann ǫðlingr auða —
skipsókn við þrǫm Bóknar.
Einn stóð sonr á sinni
snarr Skjalgs vinum fjarri
í lyptingu lengi
lætrauðr skipi auðu.
Ǫll vas Erlings fallin
— ungs fyr norðan Tungur
skeið vann skjǫldungr auða —
skipsókn við þrǫm Bóknar.
Einn stóð sonr á sínu
snarr Skjalgs vinum fjarri
í lyptingu lengi
lætrauðr skipi auðu.
Ǫll vas Erlings fallin
— ungs fyr norðan Tungur
skeið vann skjǫldungr auða —
skipsókn við þrǫm Bóknar.
Einn stóð sonr á sínu
snarr Skjalgs vinum fjarri
í lyptingu lengi
lætrauðr skipi auðu.
Ǫll vas Erlings fallin
— ungs fyr norðan Tungur
skeið vann skjǫldungr auða —
skipsókn við þrǫm Bóknar.
Einn stóð sonr á sínu
snarr Skjalgs vinum fjarri
lyptingu lengi
lætrauðr skipi auðu.
Ǫll vas Erlings fallin
— ungs fyr norðan Tungur
skeið vann skjǫldungr auða —
skipsókn við þrym botnar.
Einn stóð sonr á sínu
snarr Skjalgs vinum fjarri
í lyptingu lengi
lætrauðr skipi auðu.
Ǫll vas Erlings fallin
— ungs fyr norðan Tungur
skeið vann skjǫldungr auða —
skipsókn við þrǫm †bocknar†.
Einn stóð sonr á sínu
snarr Skjalgs vinum fjarri
í lyptingu lengi
†la†trauðr skipi auðu.
Ǫll vas Erlings fallin
— ungs fyr norðan Tungur
skeið vann skjǫldungr auða —
skipsǫng við þrǫm Bóknar.
Einn stóð sonr at sínu
snarr Skjalgs vinum fjarri
í lyptingu lengi
lætrauðr á skipi auðu.
Ǫll vas Erlings fallin
— ungs fyr norðan Tungur
skeið vann skjǫldungr auða —
skip-sǫgn við þrǫm Bóknar.
Einn stóð sonr á sínu
snarr Skjalgs vinum fjarri
í lyptingu lengi
lætrauðr skipi ǫðru.
Ǫll vas Erlings fallin
— ungr fyr norðan Tungur
skeið vann skjǫldungr auða —
skipsókn við þrǫm †buknar†.
Einn stóð sonr á sínu
snarr Skjalgs vinum fjarri
í lyptingu lengi
lætrauðr skipi auðu.
Ǫll vas Erlings fallin
— †yngs† fyr norðan Tungur
skeið vann skjǫldungr rauða —
skipsókn við þrǫm †bocknar†.
Einn stóð †s(n)or† á sínu
snarr Skjalgs vinum fjarri
í lyptingu lengi
†let†trauðr skipi auðu.
Skj: Sigvatr Þórðarson, 7. Flokkr om Erlingr Skjalgsson 3: AI, 244, BI, 229, Skald I, 119; Hkr 1893-1901, II, 404-5, IV, 155, ÍF 27, 315, Hkr 1991, II, 483 (ÓHHkr ch. 176); ÓH 1941, I, 482 (ch. 172), Flat 1860-8, II, 309; ÓHLeg 1922, 65, ÓHLeg 1982, 154; Fsk 1902-3, 175 (ch. 28), ÍF 29, 194 (ch. 33); Jón Skaptason 1983, 115, 262.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.