Judith Jesch (ed.) 2012, ‘Sigvatr Þórðarson, Erfidrápa Óláfs helga 7’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 673.
Þórð frák þat sinn herða
— þreifsk sókn — með Ôleifi
(góð fóru þar) geirum
gǫrt víg (saman hjǫrtu).
Stǫng bar hôtt fyr Hringa
hjaldrmóðum gram bróðir
— fullt vann — fagrla gyllta
framlundaðr Ǫgmundar.
Frák Þórð þat sinn herða gǫrt víg geirum með Ôleifi; sókn þreifsk; góð hjǫrtu fóru þar saman. {Framlundaðr bróðir Ǫgmundar} bar hôtt fagrla gyllta stǫng fyr {hjaldrmóðum gram Hringa}; vann fullt.
‘I heard that Þórðr on that occasion intensified the full-scale battle with spears alongside Óláfr; the attack flourished; noble hearts advanced there together. The eager-spirited brother of Ǫgmundr [= Þórðr] carried high the beautifully gilded standard-pole before the battle-bold prince of the Hringar [NORWEGIAN KING = Óláfr]; he exerted himself to the utmost. ’
At the battle of Stiklastaðir (Stiklestad), it is said that King Óláfr’s standard-bearer was Þórðr Fólason.
For the introduction to the stanza in ÓH-Hkr, see Introduction to this poem. This is the first of several stanzas in ErfÓl commemorating Óláfr’s fatal last battle at Stiklastaðir (Stiklestad) in 1030; for the battle and other skaldic poetry associated with it, see further ‘Ruler biographies’ in Introduction to this volume.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Þorð fra ec þat siɴ herða | þreifz socn með Oleifi | goð fóro þar geirom | gort víg saman hiorto | stꜹng bár hátt fyr hringa | hialdr moþum gram broðir | fullt vaɴ fagrla gyllta | framlundaðr Ꜹgmundar
(KS)
Þórð frák þat sinn herða
— þreifk sókn — með Ôleifi
(góð fóru þar) geirum
gǫrt víg (saman hjǫrtu).
Stǫng bar hôtt fyr Hringa
hjaldrmóðum gram bróðir
— fullt — fagrla gyllta
framlundaðr Ǫgmundar.
Þórð frák þat sinn herða
— þreifsk sókn — með Ôleifi
(góð fóru þar) geirum
gǫrt víg (saman hjǫrtu).
Stǫng bar hôtt fyr Hringa
hjaldrmóðum gram bróðir
— fullt ok — fagrla gyllta
framlundaðr Ǫgmundar.
Þórðr frák þat sinn herða
— þreifsk sókn — með Ôleifi
(góð vôru þar) geirum
gǫrt víg (saman hjǫrtu).
Stǫng bar hôtt fyr Hringa
†hulldr†móðan gram bróðir
— fyllt ok — fagrla gyllta
fram†lunðr† Ǫgmundar.
Þórð frák þat sinn herða
— þreifsk sókn — með Ôleifi
(góð fóru þar) geirum
gǫrt víg (saman hjǫrtu).
Stǫng bar hann hôtt fyr Hringa
hjaldrmóðum gram bróðir
— fullt vann — fagrla gyllta
frán-lundaðr Ǫgmundar.
Þórð frák þar svá herða
— þreifsk sókn — með Ôleifi
(góð fóru þar) geirum
gǫrt víg (saman hjǫrtu).
Stǫng bar hôtt fyr Hringa
hjaldrmóðum gram bróður
— full vann — fagrla gyllda
framlundaðr Ǫgmundar.
Þórð frák þar svá herða
— þreifs ógn — með Ôleifi
(góð fóru þar) †gierom†
gǫrt víg (saman hjǫrtu).
Stǫng bar hôtt fyr Hringa
hjaldrmóðum gram bróður
— full vann — fagrla gyllda
framlundaðr Guðmundar.
Þórð frák þar svá harða
— þreifsk ógn — með Ôleifi
(góð fóru þar) geirum
gǫrt víg (saman hjǫrtu).
Stǫng bar hôtt fyr Hringa
hjaldrmóðum gram bróður
— fullt vann — fagrla gylltum
framlundaðr Guðmundar.
Þórð frák þar svá herða
— þreifsk ógn — með Ôleifi
(góð fóru þar) geirum
gǫrt víg (saman hjǫrtu).
Stǫng bar hôtt fyr Hringa
hjaldrmóðum gram bróðir
— fullt vann — fagrla gyllta
framlundaðr Ǫgmundar.
Þórðr frák þar svá herða
— þreifsk sogn — með Ôleifi
(góð fóru þar) geirum
gǫrt víg (saman bjǫrtum).
Stǫng bar hôtt fyr Hringa
hjaldrmóðum gram bróðir
— full vann — fagrla gyllda
framlundaðr Ǫgmundar.
Þórðr frák þar svá harðan
— þreifsk ógn — með Ôleifi
(góð fóru þar) geirum
gǫrt víg (saman hjǫrtu).
Stǫng bar hôtt fyr Hringa
hjaldrsmóðum gram bróður
— †fulld† vann — fagrliga gyllda
framlundaðr Ǫgmundar.
Þórð frák þar svá harða
— þreifsk ógn — með Ôleifi
(góð fóru þar) geirum
gǫrt víg (saman hjǫrtu).
Stǫng bar hôtt fyr Hringa
hjaldrmóðum gram bróður
— full vann — fagrla gyllda
frambúnaðr Ǫgmundar.
Skj: Sigvatr Þórðarson, 12. Erfidrápa Óláfs helga 7: AI, 258-9, BI, 240, Skald I, 124; Hkr 1893-1901, II, 469, IV, 165-6, ÍF 27, 366-7, Hkr 1991, II, 520 (ÓHHkr ch. 212); ÓH 1941, I, 553 (ch. 209), Flat 1860-8, II, 346; Jón Skaptason 1983, 162, 303.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.