Kari Ellen Gade (ed.) 2009, ‘Sigvatr Þórðarson, Bersǫglisvísur 6’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, pp. 17-18.
Rétt hykk kjósa knôttu
karlfolk ok svá jarla,
af þvít eignum lofða
Ôláfar frið gôfu.
Haralds arfi lét haldask
hvardyggr ok sonr Tryggva
lǫg, þaus lýðar þôgu,
laukjǫfn, af þeim nǫfnum.
Hykk karlfolk ok svá jarla knôttu kjósa rétt, af þvít Ôláfar gôfu eignum lofða frið. {Hvardyggr arfi Haralds} ok {sonr Tryggva} lét haldask laukjǫfn lǫg, þaus lýðar þôgu af þeim nǫfnum.
‘I think that both farmers and jarls knew how to choose rightly, because [the two] Óláfrs brought protection to people’s properties. The very reliable heir of Haraldr [= Óláfr Haraldsson] and the son of Tryggvi [= Óláfr Tryggvason] let the just laws be upheld, which men received from those namesakes.’
[1-4]: The implied sense of this helmingr is that the people who elected the two Óláfrs king knew what they were doing, whereas it could now appear doubtful whether it had been a wise move to bring Magnús back from Russia.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Rett hyɢ ec kiosa knatto | carl folc ẹṇḍṛ ṣẹịṇir ok sva jarla | af þvi at eignom lofða | Oláfar frið gáfo | haraldz arfi let haldaz | hvar dyɢr ok sonr Tryɢva | lǫg þꜹ er lyðar þágo | lꜹc jofn af þeim nꜹfnúm |
(LG)
Rétt hykk kjósa knôttu
karlfolk ok svá jarla,
af þvít eignum lofða
Ôláfar frið gôfu.
Haralds arfi lét haldask
hvardyggr ok son Tryggva
lǫg, þau lýðar hǫfðu,
laukjǫfn, af þeim nǫfnum.
Rǽtt hu̇gg ec kiosa knatto. carl folc oc sva | iarla af þui at eignom lofða olafar frið gafo. | harallz arfi let halldaz hvar dyggr oc son tryggva | laug þau lyþar hofðo lauc iaufn af þeim | naufnom.
(LG)
Rétt hykk kjósa knôttu
karlsfolk ok svá jarlar,
af þvít eignum lofðar
Ôláfar frið gôfu.
Haralds arfi lét haldask
hvardyggr ok son Tryggva
lǫg, þaus lýðar þôgu,
laukjǫfn, af þeim nǫfnum.
Rétt hykk kjósa knôttu
karlfolk ok svá jarlar,
af þvít eignum lofða
Óláfr frið gôfu.
Haralds arfi lét haldask
hvardyggr ok son Tryggva
lǫg, þaus lýðar þôgu,
laukjǫfn, af þeim nǫfnum.
Rétt hykk kjósa knôttu
karl-flokk ok svá jarlar,
af því er eignum lofða
Ôláfar frið gôfu.
Haralds arfi lét halda
hvardyggr ok son Tryggva
lǫg, þaus lýðar ,
laukjǫfn, af þeim nǫfnum.
Rétt hykk kjósa knôttu
karlfolk ok svá jarlar,
af því er eignum lofðar
†Alafe† frið gôfu.
Haralds arfi lét haldask
hvardyggr ok son Tryggva
lǫg, þaus lýðar þôgu,
laukjǫfn, af þeim nǫfnum.
Rétt hykk kjósa knôttu
karl-flokk ok svá jarlar,
af því er eignum lofða
†Olafer† frið gôfu.
Haralds arfi lét halda
hvardyggr ok son Tryggva
lǫg, þaus lýðar ,
laukjǫfn, þeim nǫfnum.
Rétt hykk kjósa knôttu
karlfolk ok svá jarla,
af þvít eignum lofða
Ôláfar frið gôfu.
Haralds lét halda
hvardyggr ok sonr Tryggva
lǫg, þaus lýðir þôgu,
laukjǫfn, af þeim nǫfnum.
Rétt hykk kjósa knôttu
karlfolk ok svá jarla,
af því er eignum lofða
Ôláfar frið gôfu.
Haralds arfi lét halda
hvardyggr ok sonr Tryggva
lǫg, þaus lýðir þôgu,
†laug-†jǫfn, af þeim nǫfnum.
Rett hyɢ ek kiosa knattu. karlfolk ok sva jarla af þui er | eignum lofda. olafar frid gafu harallds arfi let hallda | hvardyɢur ok sonur ᴛyɢva. Laug þau er lydir þagu. laugjaufn | af þeim nofnom. ||
(VEÞ)
Rétt hykk kjósa knôttu
karlfolk ok svá jarla,
af þvít eignum lofða
Ôláfar frið gôfu.
Haralds arfi lét halda
hvardyggr ok son Tryggva
lǫg, þaus lýðir þôgu,
laukjǫfn, af þeim nǫfnum.
Rétt hykk kjósa knôttu
†kalls-†-flokk ok svá jarlar,
af þvít eignum lofða
Ôláfar frið †gafe†.
Haralds arfi lét halda
hvardyggr ok †[...]† Tryggva
lǫg, þaus lýðar þôgu,
laukjǫfn, af þeim nǫfnum.
Rett hygg ec kiosa | knatte · kallsflokk oc sva iarlar af þuiat æignum lofþa olafar friþ gafe hart arfi let halda hvardyggr oc [...] tryggva | lꜹg þau er lyþar þagu lauc iꜹfn af þæim nꜹfnum
(TW)
Rétt hykk kjósa knôttu
karlfolk ok svá jarlar,
af þvít eignum lofða
†olafr† frið gfut.
Haralds arfi lét halda
hvardyggr ok svá Tryggva
lǫg, þaus lýðir þôgu,
laukjǫfn, af þeim nǫfnum.
Rétt hykk kjósa knôttu
†kalls-†folk ok svá jarlar,
af þvít eignum hǫfðu
Ôláfar frið gôfu.
Haralds arfa lét halda
hǫgg-dyggr ok svá Tryggva
lǫg, þaus lýðir þôgu,
laukjǫfn, af þeim nǫfnum.
Rétt hykk kjósa knôttu
karlsfolk ok svá jarlar,
af þvít eignum hǫfðu
†olafr† grið gôfu.
Haralds arfi lét halda
†hugg-†dyggr ok svá Tryggva
lǫg, þaus lýðir þôgu,
laukjǫfn, af þeim nǫfnum.
Rétt hykk kjósa knôttu
karlfolk ok svá jarla,
af þvít eignum lofða
Ôláfar frið gôfu.
Haralds arfi lét halda
hvardyggr ok sonr Tryggva
lǫg, þaus lýðar þôgu,
laukjǫfn, at þeim nǫfnum.
Rétt hykk kjósa knôttu
karlfolk ok svá jarla,
af þvít eignum lofða
Ôláfar frið gôfu.
Haralds arfi lét halda
hvardyggr ok son Tryggva
lǫg, þaus lýðir þôgu,
laukjǫfn, at þeim nǫfnum.
Rétt hykk kjósa knôttu
karlfolk ok svá jarla,
af þvít eignum lofða
†olafe† frið gôfu.
Haralds arfi lét halda
hvarf-dyggr ok son Tryggva
lǫg, þau lýðir þôgu,
†log†jǫfn, ok af þeim nǫfnum.
Skj: Sigvatr Þórðarson, 11. Bersǫglisvísur 5: AI, 252, BI, 235-6, Skald I, 122, NN §1864; ÍF 28, 27-8 (Mgóð ch. 16), E 1916, 17; ÓH 1941, I, 625 (ch. 621); Fms 6, 40 (Mgóð ch. 22); Flat 1860-8, III, 268, Mork 1928-32, 27, Andersson and Gade 2000, 105, 467 (MH); Jón Skaptason 1983, 142, 289.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.