Kari Ellen Gade (ed.) 2009, ‘Sigvatr Þórðarson, Bersǫglisvísur 10’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, pp. 21-2.
Gjalt varhuga, veltir,
viðr, þeims nú ferr heðra,
þjófs (skal hǫnd í hófi)
hǫlða kvitt (of stytta).
Vinrs, sás varmra benja
vǫrnuð býðr, en hlýðið,
tármútaris teitir,
til, hvat búmenn vilja.
{Veltir þjófs}, gjalt varhuga viðr kvitt hǫlða, þeims nú ferr heðra; skal of stytta hǫnd í hófi. Vinrs, sás býðr vǫrnuð, en, {{{varmra benja tár}mútaris} teitir}, hlýðið til, hvat búmenn vilja.
‘Toppler of the thief [JUST RULER], pay heed to the chatter of men which now is spreading here; the hand must be held back by moderation. He is a friend who offers a warning, but you, gladdener of the hawk of the tear of warm wounds [(lit. ‘gladdener of the tear-hawk of warm wounds’) BLOOD > RAVEN/EAGLE > WARRIOR], must heed what the farmers want.’
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Gjalt varhuga, veltir,
viðr, þeims nú ferr heðra,
þjófs (skal hund í hófi)
hǫlða kvitt (of stytta).
vin er sá er, varmra benja
varnaðr býðr, en hlýðið,
tármútaris teitir,
til, hvat búmenn vilja.
Gialltu varhuga velltir | viðr þeim er nú feʀ heðra | þíofs scal hund i hófi | hꜹlda qvitt um stytta | vin er sa er varmra benia | varnaðr byðr eɴ hlyþit | tár mutaris teitit | til hvat bú menn vilia |
(LG)
Gjalt varhuga, veltir,
viðr, þeims nú ferr heðra,
þjófs (skal hund í hófi)
hǫlða kvitt (of stytta).
vinr er sá, varmra benja
vǫrnuð býðr, en hlýði,
tármusteris teitir,
til, hvat búmenn vilja.
Gialltu varhuga velltir viðr þeim er […] ferrr heðra þiofar | scal hund ihofi holþa qvitt of sty[…]a vinr er sa var | mra benia vornoð byð[…] lyþi tar muterris | téttir til huat bu menn vilia.
(LG)
Gjalt varhuga, veltir,
viðr, þeims nú ferr heðra,
þjófs (skal hǫnd í hófi)
†hulða† kvitt (of stytta).
Vinrs, sás varmra †beinia†
varnað býðr, en ek hlýði,
tármútaris teitir,
til, hvat búmenn vilja.
Gjalt varhuga, veltir,
viðr, þeims þú ferr heðra,
þjófs (skal hǫnd í hófi)
†hulda† kvitt (of stytta).
Vinrs, sás varmra beima
varnað býðr, en ek hlýði,
tár†mustaris† teitir,
til, hvat búmenn vilja.
Gjalt varhuga, veltir,
viðr, þeims þú ferr heðra,
þjófs (skal hund í hófi)
hǫlða kvitt (of stytta).
Vinrs, sás varmra benja
varnað býðr, en ek hlýði,
tár†muteris† teitir,
til, hvat búmenn vilja.
Gjalt varhuga, veltir,
viðr, þeims þú ferr heðra,
þjófs (skal hǫnd í hófi)
hǫlða kvitt (of stytta).
vinr er sá, varmra benja
varnað býðr, en ek hlýði,
tármútaris †tetter†,
til, hvat búmenn vilja.
Gjalt varhuga, veltir,
viðr, þeims þú ferr heðra,
þjófs (skal hund í hófi)
hǫlða kvitt (of stytta).
Vinrs, sás varmra beina
varnað býðr, en ek hlýði,
tár†muteris† teitar,
til, hvat búmann vilja.
Gjalt varhuga, veltir,
viðr, þeim nú ferr heðra,
þjóð (skal hverr í hófi)
hǫlða kvitt (of stytta).
vinr em ek, varmra benja
vǫrnuð býð ek, en hlýðir,
tár†muteris† teiti,
, hvat búmenn vilja.
Gjalt varhuga, veltir,
viðr, þeims nú ferr heðra,
þjóð (skal hverr í hófi)
hǫlða kvitt (of stytta).
vinr em ek, varmra benja
varnað býð ek, en þeir hlýðit,
tár†muteris† teiti,
til, hvat búmenn vilja.
Gialltu varhugan velltir. vidr þeim er nu feʀ hedra. þiod | skal huerr i hofi. haulda kvitt of stytta vinr em ek varmra | benia. varnat byd ek enn þeir hlydit. tar muteris teiti. til huat | buinn vilia.
(VEÞ)
Gjalt varhuga, veltir,
veðrs, þeims nú ferr heðra,
þjófs (skal hǫnd í hófi)
hǫlða kvitt (af stytta).
vinr er, varmra benja
varnað býð ek, en hlýðið,
tár†muteris† teiti,
til, hvat búmenn vilja.
Gjalt varhuga, veltir,
viðr, þeims nú ferr heðra,
þjófs (skal hund í hófi)
hǫlða kvitt (of stytta).
vinr sá er, †v[...]ra bæn[...]†
†[...] [...]yðr†, en †ec hlyþ[...]†,
†[...]††[...]taris† teitir,
til, hvat búmenn vilja.
Gialtu varhvga | velltir viþr þeim er nu ferr heþra · þiofs skal hund i hofi havlþa quitt of stytta · vinr sa er v[...]ra bæn[...] | yðr en ec hlyþ[...]taris teitir til hvatt bu menn vilia
(TW)
Gjalt varhuga, veltir,
viðr, þeims nú ferr heðra,
þjóf (skal ek hund í hófi)
hǫlða kvitt (at stytta).
vinr sá er, varma benja
vǫrnuð ek, en hlýðið,
tár†mvntaris† teiti,
til, hvat búmenn vilja.
Gjalt varhuga, veltir,
viðr, þeims nú ferr heðra,
þjófs (skal ek hǫnd í hófi)
hǫlða kvitt (of stytta).
vinr sá er, varmra beima
varnað býðr, en ek hlýði,
tármútaris teiti,
til, hvat búmenn vilja.
Gjalt varhuga, veltir,
viðr, þeims nú ferr heðra,
þjófs (skal ek hǫnd í hófi)
halda kvitt (of stytta).
vinr sá er, varmra beina
varnað býðr, en ek hlýði,
tármútaris teiti,
til, hvatt búmenn vinna.
Gjalt varhuga, veltir,
viðr, þeims nú ferr heðra,
þjófs (skal hǫnd í hófi)
hǫlða kvitt (of †stvtta†).
Vinrs, sás varmra beina
varnað †budr†, en ek hlýði,
tármusteris teitir,
til, hvat búmanns vilja.
Gjalt varhuga, veltir,
viðr, þeims nú ferr heðra,
þjóf (skal hund í hófi)
hǫlða kvitt (of stytta).
Vinrs, sás varmra benja
vǫrnuð býðr, en hlýðið,
tármútaris teitir,
til, hvat búmenn vilja.
Gjalt varhuga, veltir,
viðr, þeims nú ferr heðra,
þjóf (skal hund í hófi)
hǫlða kvitt (of stytta).
Vinrs, sás varmra benja
vǫrnuð býðr, en hlýðið,
tármútaris teitir,
til, hvat búmenn vilja.
Gjalt varhuga, veltir,
við, þeims nú ferr heðra,
þjóf (skal hǫnd í hófi)
hǫlða kvitt (of stytta).
vinr em ek, varma beima
vǫrnuð býðk, en hlýðið,
tármútaris teiti,
til, hvat búmenn vilja.
Gjalt varhuga, veltir,
við, þeims nú ferr heðra,
þjóf (skal hǫnd í hófi)
hǫlða kvitt (of stytta).
vinr ek, varma benja
vǫrnuð býð ek, en hlýðið,
tár†materis† teiti,
til, hvat búmenn vilja.
Gjalt varhuga, veltir,
viðr, þeims nú ferr víða heðra,
þjóf (skal hǫnd í hófi)
hǫlða kvitt (of †stvtta†).
vinr er ek, varmra benja
vǫrnuð búðs, en hlýðið,
tár á or tára†muteris† teiti,
til, hvat búmenn vilja.
Gjalt †uaro᷎ga†, veltir,
viðr, þeims nú ferr heðra,
þjóf (skal hǫnd í hófi)
hǫlða kvitt (of stytta).
vinr er ek, varmra benja
†voro᷎d† búðs, en †hlidit†,
tár†muteris† teiti,
til, hvat búmenn vilja.
Skj: Sigvatr Þórðarson, 11. Bersǫglisvísur 13: AI, 255, BI, 237-8, Skald I, 123; ÍF 28, 29-30 (Mgóð ch. 16), E 1916, 18; ÓH 1941, I, 626 (ch. 261); ÍF 29, 213 (ch. 48); Fms 6, 42 (Mgóð ch. 22); Louis-Jensen 1970b, 149, Flat 1860-8, III, 268, Mork 1928-32, 28, Andersson and Gade 2000, 107, 467 (MH); Jón Skaptason 1983, 150, 295.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.