Matthew Townend (ed.) 2012, ‘Óttarr svarti, Hǫfuðlausn 18’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 763.
Braut hafið, bǫðvar þreytir,
branda rjóðr, ór landi
— meir fannsk þinn an þeira
þrekr — dǫglinga rekna.
Stǫkk, sem þjóð of þekkir,
þér hverr konungr ferri;
heptuð ér en eptir
orðreyr, þess’s sat norðast.
{Þreytir bǫðvar}, {rjóðr branda}, hafið rekna dǫglinga braut ór landi; þrekr þinn fannsk meir an þeira. Hverr konungr stǫkk ferri þér, sem þjóð of þekkir; en eptir heptuð ér {orðreyr}, þess’s sat norðast.
‘Wager of battle [WARRIOR], reddener of swords [WARRIOR], you have driven the rulers away from the land; your courage was more in evidence than theirs. Each king fled far from you, as the people know; afterwards you restrained the word-reed [TONGUE] of the one who dwelt furthest north.’
See Context to st. 17 above.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Brꜹt hafit bꜹðvar þreytir | branda rioðr or landi | meiʀ faɴz þiɴ eɴ þeira | þrecr dꜹlinga recna | stꜹck sem þioð um þeckir | þer hveʀ konungr ferri | heptuð ér en eptir | orðreyr þes er sat norðast |
(DW)
Braut hafið, bǫðvar †þręter†,
branda rjóðr, ór landi
— meir fannsk þinn an þeira
þrekr — dǫglinga rekna.
Stǫkk, sem of þekkir,
þér hverr konungr ferri;
heptuð ér en eptir
orðsreyr, þess’s sat norðast.
Braut hafið, bǫðvar þreytir,
branda rjóðr, ór landi
— meir fannsk þinn an þeira
þrekr — dǫglinga rekna.
Stǫkk, sem þjóð of þekkir,
þér hverr konungr ferri;
heptuð ér en eptir
, þess’s sat norðast.
Braut hafið, bǫðvar þreytir,
branda rjóðr, ór landi
— meir fannsk þinn an þeira
þrekr — dǫglinga rekna.
Stǫkk, sem þjóð of þekkir,
þér er hverr konungr ferri;
heptu ér en eptir
orðreyr, þess’s sat norðast.
Braut hafið, bǫðvar þreytir,
branda rjóðr, ór landi
— meir fannsk þinn an þeira
þrekr — dǫglinga rekna.
Stǫkk, sem þjóð of þekkir,
þér er hverr konungr ferri;
heptuð ér en eptir
orðreyr, þess’s sat norðast.
Braut hafið, bǫðvar þreytir,
branda rjóðr, ór landi
— meir fannsk þinn an þeira
þrekr — dǫglinga rekna.
Stǫkk, sem þjóð of þekkir,
þér er hverr konungr ferri;
heptuð ér en eptir
orðreyr, þess’s sat norðast.
Braut hafið, bǫðva þreytir,
†bran† ,
— fannsk þinn an þeira
þrekr — dǫglinga rekna.
Stǫkk, sem þjóð of þekkir,
þér er hverr konungr verri;
heptu ér en eptir
orðreyrs, þess’s sat norðast.
Braut hafið, bǫðvar þreytir,
branda rjóðr, af landi
— meir fannsk þinn an þeira
þrekr — dǫglinga rekna.
Stǫkk, sem þjóð of þekkir,
þér er hverr konungr verri;
heptuð ér þess eptir
orðreyr, ’s sat norðast.
Braut hafið, bǫðvar þrautir,
branda rjóðr, ór landi
— meir fannsk þinn an þeira
þrekr — dǫglinga rekna.
stóð, sem þjóð of þekkir,
þér hverr konungr ferri;
hǫfðut ér en eptir
orðreyr, þess’s sat norðast.
Braut hafið, bǫðvar þreytir,
branda rjóðr, ór landi
— meir fannsk þinn an þeira
þrekr — dǫglinga rekna.
Stǫkk, sem þjóð of þekkti,
þér hverr konungr ferri;
heptuð ér en eptir
orðreyr, þess’s sat norðast.
Braut hefir, bǫðvar †þreytenn†,
branda rjóðr, ór landi
— meir fannsk þeim an þeira
þrekr — dǫglinga rekna.
Stǫkk, sem þjóð of þekkir,
þér hverr konungr ferri;
heptuð ér en eptir
orðreyr, þess’s sat norðast.
Braut hefir, bǫðvar þreytir,
branda rjóðr, af landi
— meir fannsk þinn an þeira
þrekr — dǫglinga rekna.
†stæykk†, sem þjóð of þekkir,
þér hverr gramr fyrri;
heptu ér en eptir
orðreyr, þess’s sat norðast.
Braut hefir, bǫðvar þreytir,
branda rjóðr, ór landi
— meir fannsk þinn an þeira
þrek — dǫglinga rekna.
Stǫkk, sem þjóð of þekkir,
þér hverr konungr ferri;
heptuð ér en eptir
orðreyr, þess’s sat norðast.
Braut hefir, bǫðvar þreytir,
branda rjóðr, ór landi
— meir fannsk þinn an þeira
þrekr — dǫglinga rekna.
Stǫkk, sem þjóð of þekkir,
þér hverr konungr firra;
heptuð ér en eptir
orðreyr, þess’s sat norðast.
braut hafit baudna þreytir. branda riodr or landi. meir fannz þinn | enn þeiʀa. þrekur doglinga rekna. stauk sem þiod of þekkir. þer er huer Konungr | veʀi hepto orenn epter. ordreyrs þesser sat nordast.
(VEÞ)
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.