Lauren Goetting (ed.) 2009, ‘Óláfr hvítaskáld Þórðarson, Hrynhenda 10’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, p. 667.
Hallgeislat rauð hvatt í Ósló
hildar tungl með skata mildum
(ræstir þrungu jǫfrar œstum)
járnfaldit lið (saman hjaldri).
Brǫndum skýfðusk blóðgar randir;
bleikir fellu menn at velli;
hlífarlauss vá gramr með gæfu;
gyltar sungu hjalta tungur.
Járnfaldit lið rauð hvatt {hallgeislat tungl hildar} í Ósló með mildum skata; ræstir jǫfrar þrungu saman œstum hjaldri. Blóðgar randir skýfðusk brǫndum; bleikir menn fellu at velli; gramr vá hlífarlauss með gæfu; {gyltar tungur hjalta} sungu.
‘The iron-helmed retinue bravely reddened brilliant-coloured moons of battle [SHIELDS] in Oslo with the generous lord; the princes, incited, caused a fierce battle. Bloody shields were cut in two with swords; pale men fell to the field; the king fought successfully without a shield; gilded tongues of hilts [SWORDS] sang.’
The battle of Oslo, fought between the forces of Hákon and Skúli, took place at the churchyard of Hallvardskirken on 21 April 1240. Hákon, at the head of his army, urged his men to advance.
For this event in the battle of Oslo, see also Sturl Hákkv 14.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Hallgeislat rauð †buat† í Ósló
hildar tungl með skata mildum
(ræstir þrungu jǫfra hæstum )
járnfaldit lið (saman hjaldri).
Brǫndum †skipduz† blóðgar randir;
bleikir fellu menn at velli;
hlífarlauss vá gramr með gæfu;
gyltar sungu hjalta tungur.
Hallgeislat rauð buat ioslu hill | dar tungl með skata milldum ræstir þrungu iofra hæstum iarnfalldit lið saman hiall | dri braundum skipduz blodgar randir bleikir fellu menn at uelli hlifar laús ua gramr með | gæfu gylltar sungu hiallta tungur
(VEÞ)
Hall-gíslat rauð hvatt í Ósló
hildar tungl með skata mildum
(†rꜹstír þrungðo† jǫfrar œstum)
járnfaldit lið (saman hjaldri).
Brǫndum †skifðoz† blóðgar randir;
bleikir fellu menn á velli;
hlífarlauss var gramr með gæfu;
gyltar sungu hjalta tungur.
Hall gislat rꜹ́þ hvatt i oslu hilldar tungl með skata mílldom rꜹs | tír þrungðo iofrar æstum iarnfalldít lið saman híalldrí · | bronðom skifðoz bloðgar randir bleíkir fellu menn a vellí hlifar lꜹ́s | var gramr með gæfo gylltár sungv hiallta tungur·
(VEÞ)
Hall†-gilsar† rauð hvatr í Ósló
hildar tungl með skata mildum
(ræstir þrungu jǫfrar œstum)
járnfaldit lið (saman hjaldri).
Brǫndum †sciptuz† blóðgar randir;
bleikir fellu menn á velli;
hlífarlauss var gramr við gæfu;
gyltar sungu hjalta tungur.
Hallgilsar rꜹð hvatr i oslu | hilldar tungl með scata milldum | ræstir þrungu jofrar æztum | jarnfalldit lið saman hialldri | brꜹndum sciptuz bloðgar randir | bleikir fellu menn a velli | hlifar lꜹs var gramr við gæfu | gylltar sungu hiallta tungur |
(VEÞ)
†Hatt-††-geírstad† rauð hvatt í Ósló
hildar tungl með skatna mildum
(ræstir þrungu †lafrar æstum† )
járnfaldinn lið (†samam† hjaldri).
Brǫndum skýfðusk †sblogdgar† randir;
bleikir fellu menn at velli;
hlífarlauss vá gramr með gæfu;
gyltar sungu hjalta tungur.
Hattgeírstad raud huatt . oslo hilldar tungl med | skattta milldum . ræstir þrungu lafrar æstum jarn | falldínn lid samam . hialldri brondum skyfduz | sblogdgar randir . bleikir fellu menn at velle . hlifar | laus vo gramr med gæfu . gylltar sungu hiallta . | tungr.
(VEÞ)
Hall-geisat rauð hart í Ósló
hildar tungl með skata mildum
(ræstir þrungu jǫfrar œstum)
járnfaldit lið (saman hjaldri).
Brǫndum skýfðusk blóðgar randir;
bleikir fellu menn á velli;
hlífarlauss vá gramr með gæfu;
gyltar sungu hjalta tungur.
Hallgeisat rauð hart i oslu hilldar tungl með skata | milldum . ræstir þrvngv Jofrar æzstum . iarnfalldít lið saman hialldri . bro᷎ndum skyfðuz blodgar randir | bleikir fellv menn a velli · hlifar laus vá gramr með gíæfu gylltar sungu hiallta tungur.
(VEÞ)
Hallgeislat fló hvatt í Ósló
hildar tungl með skata mildum
(ræstir þrungu jǫfrar œstum)
jafn-faldit lið (saman haldit).
Brǫndum skýfðusk blóðgar randir;
bleikir fellu menn á velli;
hlífarlauss vá gramr með gæfu;
gyldar sungu hjalta tungur.
Hallgeislat flo huatt i oslu hilldar tungl med skatꜳ | milldum ræstir þrungu iofrar øzstum iafn falldít líd saman halldít . braundum skyf | duzst blodgar randir bleikir fellu menn ꜳ vellí . hlifar lauss vꜳ gramr med gæfu gylldar sungu | hiallta tungur.
(VEÞ)
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.