Russell Poole (ed.) 2012, ‘Óláfr inn helgi Haraldsson, Lausavísur 7’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 526.
Lítt mun halr inn hvíti
— hrafn etr af ná getnum —
— vér unnum gný Gunnar —
glaðr í nótt á Jaðri.
Svá hefr ǫllungis illa
— ek gekk reiðr of skeiðar —
— jǫrð veldr manna morði —
mitt rán getit hônum.
Lítt mun inn hvíti halr glaðr í nótt á Jaðri; hrafn etr af getnum ná; vér unnum {gný Gunnar}. Svá hefr rán mitt getit hônum ǫllungis illa; ek gekk reiðr of skeiðar; jǫrð veldr morði manna.
‘Little will the pale warrior be glad tonight in Jæren; the raven eats from the corpse it has got; we made the clamour of Gunnr <valkyrie> [BATTLE]. Thus robbing me has brought him an entirely bad outcome; I walked enraged across the warships; land causes the death of men. ’
Flat introduces its second text of Lv 7, within one of the Styrmir extracts, with a brief note that Óláfr helgi composed the stanza after the fall of Erlingr Skjálgsson. In the other sources, the context is similar to that for Lv 6.
The ascription of the stanza is less than fully vouched for by the prose compilers (with the exception of Flat, noted in the Context above). Fsk and ÓHLeg introduce it as kennd Óláfi konungi ‘attributed to King Óláfr’, while Hkr has Svá segja menn, at hann orti þá vísu þessa ‘People say that he then composed this stanza’ (ÓH similar; cf. Note to Lv 6 [All]).
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Lítt mvn halr hiɴ hvíti | hrafn etr af ná getnom || ver uɴom gny guɴar | glaðr i nótt a jaðri | sva hefir ǫllúngis illa | ec gecc reiðr um sceiðar | iorð velldr manna morðe | mít rán get honom |
(DW)
Lítt man hælldr enn hviti | ramn etr af na getnom | ver unnum gny gunnar || glaðer i nott at iaðre | sva hæfir allungis illa | giek ec ræiðr af gram skeiðar | iorð vælldr manna morðe | mít ran getet hanom. |
(VEÞ)
Lítt mun halr inn hvíti
— hrafn etr af ná getnum —
— vér unnum gný Gunnar —
glaðr í nótt á Jaðri.
Svá hefr ǫllungis illa
— ek gekk reiðr of skeiðar —
— jǫrð veldr manna morði —
mitt rán gefisk hônum.
Lítt mun halfr inn hvíti
— hrafn etr af ná getnum —
— vér unnum gný Gunnar —
glaðr í nótt á Jaðri.
Svá hefr ǫllungis illa
— ek gekk reiðr of skeiðar —
— jǫrð veldr manna morði —
mitt rán gefit hônum.
Lítt mun halr inn hvíti
— †hrasn† etr af ná getnum —
— vér unnum gný Gunnar —
glaðr í nótt á Jaðri.
Svá hefr ǫllungis illa
— ek gekk reiðr of skeiðar —
— jǫrð veldr manna morði —
mitt rán gefisk hônum.
Lítt mun halr inn hvíti
— hrafn etr af —
— unnum gný Gunnar —
glaðr í nótt á Jaðri.
Svá hefr ǫllungis illa
— ek gekk reiðr of skeiðir —
— jǫrð veldr manna morði —
mitt rán gefisk hônum.
Lítt mun halr inn hvíti
— hrafn etr af ná getnum —
— vér unnum gný Gunnar —
glaðr í nótt af Jaðri.
Svá hefr ǫllungis illa
— ek gekk reiðr of skeiðir —
— jǫrð veldr manna morði —
mitt rán gefisk hônum.
Lítt mun halr inn hvíti
— hrafn etr af ná getnum —
— vér unnum gný Gunnar —
glaðr í nótt fyrir Jaðri.
Svá hefr ǫllungis illa
— ek gekk reiðr of skeiðar —
— jǫrð veldr manna morði —
mitt rán getit hônum.
Lítt mun halr inn hvíti
— hrafn etr af ná getnum —
— vér unnum gný Gunnar —
glaðr í nótt fyrir Jaðri.
Svá hefr ǫllungis illa
— ek gekk reiðr of skeiðar —
— jǫrð veldr manna morði —
mitt rán getit hônum.
Lítt mun hauldr inn hvíti
— hrafn etr af ná getnum —
— vér unnum gný geira —
glaðr í nótt á Jaðri.
Svá hefr ǫllungis illa
— ek gekk reiðr of skeiðir —
— jǫrð veldr manna morði —
mitt rán getit hônum.
Lítt mun hallr inn hvíti
— hrafn etr af ná getnum —
— vér unnum gný Gunnar —
glaðir í nótt á Jaðri.
Svá hefr ǫllungis illa
— ek gekk reiðr of skeiðar —
— jǫrð veldr manna morði —
mitt rán getit hônum.
Lítt mun halr inn hvíti
— hrafn etr af ná getnum —
— vér unnum gný Gunnar —
glaðr í nótt fyrir Jaðri.
Svá hefr ǫllungis illa
— ek gekk reiðr of skeiðir —
— jǫrð veldr manna morði —
mitt rán getit hônum.
Lítt mun halr inn hvíti
— hrafn etr af ná getnum —
— vér unnum gný Gunnar —
glaðir í nótt fyrir Jaðri.
Svá hefr ǫllungis illa
— ek gekk reiðr of skeiðar —
— jǫrð veldr manna morði —
mitt rán getit hônum.
Lítt mun hauldr inn hvíti
— hrafn etr af ná getnum —
— vér unnum gný Gunnar —
glaðr í nótt á Jaðri.
Svá hefr ǫllungis illa
— ek gekk reiðr of skeiðar —
— jǫrð veldr manna morði —
mitt rán gefisk hônum.
Lítt mun †haal† inn hvíti
— hrafn etr af ná getnum —
— vér unnum gný gumnar —
glaðr í nótt fyrir Jaðri.
Svá hefr ǫllungis illa
— ek gekk reiðr of skeiðir —
— jǫrð veldr manna morði —
mitt ráð getit hônum.
Lítt mun halr inn hvíti
— hrafn etr af ná getnum —
— vér unnum gný Gunnar —
glaðir í nótt fyrir Jaðri.
Svá hefr ǫllungis illa
— ek gekk reiðr of skeiðar —
— jǫrð veldr manna morði —
†[...]† rán getit hônum.
Lítt mun hauldr inn hvíti
— hrafn etr af ná getnum —
— vér unnum gný Gunnar —
glaðr í nótt á Jaðri.
sá hefr ǫllungis illa
— ek gekk reiðr af skeiði —
— jǫrð veldr manna morði —
mitt rán getit hônum.
Lítt mun heldr inn hvíti
— hrafn etr af ná getnum —
— vér unnum gný Gunnar —
glaðir í nótt á Jaðri.
Svá hefr ǫllungis illa
— gekk ek reiðr af gram skeiðar —
— jǫrð veldr manna morði —
mitt rán getit hônum.
Lítt mun heldr inn hvíti
— hrafn etr †ar af gottnum† —
— vér unnum gný †gynnar† —
glaðr í nótt á Jaðri.
Svá hefr ǫllungis illa
— †ægg ræiðr gegk† of skeiðar —
— jǫrð veldr manna morði —
mitt rán getit hônum.
Lit man hældr enn hviti | rafn etr ar af gottnum | ver unnum gny gynnar | glaðr i not a jaðre | sva hæfir ollungis illa | ægg ræiðr gegk of skæiðar | jorð vældr manna morðe | mitt ran getet hanom. |
(VEÞ)
Skj: Óláfr Haraldsson enn helgi, Lausavísur 9: AI, 222, BI, 212, Skald I, 110-11; Hkr 1893-1901, II, 409, IV, 157-8, ÍF 27, 319-20 (ÓHHkr ch. 177); Fms 5, 16-17, Fms 12, 95-6, ÓH 1941, I, 487 (ch. 173), II, 691, Flat 1860-8, II, 311, III, 244; ÓHLeg 1922, 66-7, ÓHLeg 1982, 158-9; Fsk 1902-3, 177 (ch. 28), ÍF 29, 196 (ch. 33).
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.