Kari Ellen Gade (ed.) 2009, ‘Haraldr harðráði Sigurðarson, Lausavísur 1’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, pp. 42-3.
Lv 1 (Hharð Lv 1) is transmitted in Hkr (Kˣ), in ÓH (see the mss below), in ÓHLeg (DG8), Fsk (FskBˣ, FskAˣ) and H-Hr (H, Hr). The st. is also found in AM 75e fol 4 (75e 4) of ÓH at the top of fol. 1rb, but the text is now illegible. Because Finnur Jónsson could read some of the st. in that ms., Skj A (75e 4FJ) has also been considered in the present edn. Kˣ is the main ms.
Þora munk þann arm verja,
— þats ekkju munr nekkvat —
— rjóðum vér af reiði
rǫnd — es í hlýtk standa.
Gengra greppr inn ungi
gunnblíðr, þars slǫg ríða,
— herða menn at morði
mót — á hæl fyr spjótum.
Munk þora verja þann arm, es hlýtk standa í; þats nekkvat munr ekkju; rjóðum vér rǫnd af reiði. Inn ungi greppr gengra gunnblíðr á hæl fyr spjótum, þars slǫg ríða; menn herða mót at morði.
‘I shall dare to defend that rank in which I am placed; that seems to be the wish of the widow; let us redden the shield-rim with rage. The young poet shall not take to his heels, battle-cheered, before spears where weapons swing; men will intensify hostile encounters in the battle.’
Before the battle of Stiklestad (29 July 1030), King Óláfr commands his half-brother, the fifteen-year-old Haraldr, not to engage in the fighting because of his youth. Haraldr responds with this st. In ÓHLeg, the st. is attributed to Þormóðr Kolbrúnarskáld (ÞormI).
For this battle, see also Hharð Lv 2a-b, ÞjóðA Sex 1 and Bǫlv Hardr 1/1-4, as well as a great deal of poetry in SkP I.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Þora munk þann arm verja,
— þats ekkju munr †neccved† —
— rjóðum vér af reiði
rǫnd — es í hlýtk standa.
gengrat greppr inn ungi
gunnblíðr, þars slǫg ríða,
— herða menn at morði
mót — á hæl fyr spjótum.
Þora munk þann arm verja,
— þats ekkju munr nǫkkurr —
— rjóðum vér af reiði
rǫnd — es í hlýtk standa.
gengrat greppr inn ungi
gunnblíðr, þars slǫg ríða,
— herða menn at morði
mót — á hæl fyr spjótum.
Þora munk þann arm verja,
— þat ekkju munr nǫkkurr —
— rjóðum vér af reiði
rǫnd — es ek hlýt í standa.
gengrat greppr inn ungi
gunnblíðr, þars slǫg ríða,
— herða menn at morði
mót — á hæl fyr spjótum.
Þora munk †tha orm† verja,
— †tha er† ekkju munr †nekued† —
— rjóðum vér af reiði
rǫnd — es †ek i hlut† standa.
†gemrat† greppr inn ungi
gunnblíðr, þars †staug† ríða,
— †hardi† menn at morði
mót — á hæl fyr spjótum.
Þora munk þann arm verja,
— þats ekkju munr nǫkkurr —
— rjóðim þessa vér af reiði
rǫnd — es í hlýtk standa.
gengrat greppr inn ungi
gunnblíðr, þars slǫg líða,
— herða menn at morði
mót — á hæl fyr spjótum.
Þora mun ek þann armveria. þad er ekkiu munr naukkur. | riodim þessa ver af reidi. raund er ek i hlyt standa. gen | grad greppur hinn ungi. gunnblidr þar er slaug lida herda | menn ad mordi. mot ä hæl fyr spiotum.
(VEÞ)
Þora munk þann arm verja,
— þats ekkju munr nǫkkurr —
— rjóðum vér af reiði
rǫnd — es í hlýtk standa.
gengrat greppr inn ungi
gunn-blíðs, þars slǫg ríða,
— herða menn at morði
mót — á hæl fyr spjótum.
Þora munk þann arm verja,
— þats ekkju munr †nocqvot† —
— rjóðum vér með reiði
rǫnd — ef ek hlýt standa.
gengrat greppr inn ungi
gunnblíðr, þars slǫg svíða,
— herða menn at morði
mót — á hæl fyr spjótum.
Þora munk þann arm verja,
— þats ekkju munr †nocquat† —
— rjóðum vér af reiði
rǫnd — es í hlýtk standa.
gengrat greppr inn ungi
gunnblíðr, þars slǫg ríða,
— herða menn at morði
mót — á hæl fyr spjótum.
Þora munk þann arm verja,
— þats ekkju munr †nakot† —
— rjóðum vér af reiði
rǫnd — es í hlýtk standa.
gengrat greppr inn ungi
gunnblíðr, þars slǫg ríða,
— herðir menn at morði
mót — á hæl fyr spjótum.
Þora munk þann arm verja,
— þats ekkju munr nǫkkurr —
— rjóðum vér af reiði
rǫnd — es í hlýtk standa.
gengrat greppr inn ungi
gunnblíðr, þars slǫg ríða,
— herða menn at morði
mót — á hæl fyr spjótum.
Þora munk þann arm verja,
— þats ekkju munr nǫkkurr —
— rjóðum †vond† af reiði
rǫnd — es ek hlýt standa.
gengrat †greppínn† ungi
gunnblíðr, þars þér ríða,
— herða menn at morði
mót — at hæl fyr spjótum.
Þora munk þann arm verja,
— þats ekkju munr nǫkkurr —
— rjóðum vér af reiði
rǫnd — es í hlýtk standa.
gengrat greppr inn †iunge†
gunnblíðr, þars slǫg ríða,
— †her þa† menn at morði
mót — á hæl fyr spjótum.
Þora munk þann arm †vera†,
— þats ekkju munr nǫkkurr —
— rjóðum vér af reiði
rǫnd — es í hlýtk standa.
gengrat greppr inn ungi
gunnblíðr, þars slǫg ríða,
— herða menn at morði
mót — á hæl fyr spjótum.
Þora munk þann arm verja,
— þats ekkju munr nǫkkurr —
— rjóðum vér af reiði
rǫnd — es í hlýtk standa.
gengrat †greppr en† ungi
gunnblíðr, þars slǫg ríða,
— herði menn at morði
mjór — á hæl fyr spjótum.
Þora man ek þann arm verja,
— þats ekkju munr nǫkkurr —
— rjóðum vér af reiði
rǫnd — en ek hlýt í standa.
†gengr æi† greppr inn ungi
gunnblíðr, þars slǫg ríða,
— †mitt rað er þat mæitit†
mót — á hæl fyr spjótum.
Þora man ek þann arm verja,
— þats ekkju munr nǫkkut —
— rjóðum vér af reiði
rǫnd — en í hlýtk standa.
Gengra greppr inn ungi
gunnblíðr, þars slǫg ríða,
— herða menn at morði
mót — á hæl fyr spjótum.
Þora man ek þann arm verja,
— þats †ækki† munr nǫkkut —
— rjóðum vér af reiði
rǫnd — es †ec lut† standa.
Gengra †grepp enn† unga
gunnblíðr, þars slǫg ríða,
— herða menn at morði
mót — hæl fyr spjótum.
Þora mun þann arm verja,
— þats ekkju mun nǫkkurr —
— rjóðum vér af reiði
rǫnd — es í hlýtk standa.
gengrat greppr inn ungi
gunnblíðr, þars slǫg ríða,
— herða menn at morði
mót — á hæl fyr spjótum.
Þora munk þann arm verja,
— þats ekkju munr nǫkkurr —
— rjóðum vér af reiði
rǫnd — es ek hlýt í at standa.
gengrat †greppren† ungi
gunnblíðr, þars slǫg ríða,
— herða menn at morði
morð — á hæl fyr spjótum.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.