Kate Heslop (ed.) 2012, ‘Hallfreðr vandræðaskáld Óttarsson, Erfidrápa Óláfs Tryggvasonar 18’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 425.
Veitkat hitt, hvárt Heita
hungrdeyfi skalk leyfa
dynsæðinga dauðan
dýrbliks eða þó kvikvan,
alls sannliga segja
— sárr mun gramr at hvôru —
— hætts til hans at frétta —
hvárrtveggja mér seggir.
Veitkat hitt, hvárt skalk leyfa {{{{{Heita dýr}bliks} dyn}sæðinga} hungrdeyfi} dauðan eða þó kvikvan, alls seggir segja mér hvárrtveggja sannliga; gramr mun sárr at hvôru; hætts at frétta til hans.
‘I do not know whether I am to praise the hunger-soother of the gulls of the din of the gleam of the beast of Heiti <sea-king> [(lit. ‘hunger-soother of the din-gulls of the beast-gleam of Heiti’) SHIP > SHIELD > BATTLE > RAVENS/EAGLES > WARRIOR] dead or, after all, alive, since men tell me both as the truth; the lord must be wounded either way; it is risky to enquire about him.’
Óláfr is defeated, but accounts of the battle’s last moments are contradictory: some people celebrate his underwater escape to the ship of his allies, the Wends, while some mourn his death.
On the configuration of helmingar in ms. 4-7, see Note to st. 19 [All]. — [5]: The line lacks internal rhyme, and Kock (NN §1959; Skald) tentatively proposed that senna ‘allege’ might have been replaced by segja ‘say’, the reading of all mss, very early in the transmission.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Veitkat hitt, hvar †hætta†
hungrdeyfi skalk leyfa
dynsæðinga dauðan
dýrbliks eða þó kvikvan,
alls sannliga segja
— sárt mun gramr at hvôru —
— hætts til hans at frétta —
hvárrtveggja mér seggir.
Veit ec eighi hitt hvar hætta | hungr dꝍyfi scal ec lꝍyfa | dynsꝍðinga dauðann dyrblics eða dyrblics eða þo cvikkvan | alz sannlegha sæghia. | sart mun gramr at hvaro | hætt er til hans at fretta | hvartvæggia mer sæggir |
(DW)
Veitkat hitt, hvé Heita
hungrdeyfi skalk leyfa
dynsæðinga dauðan
dýrbliks eða þó kvikvan,
alls sannliga segja
— sárr mun gramr at hvôru —
— hætts til hans at frétta —
hvárrtveggja mér seggir.
†Væitat ec† hitt, hvárt †hreyti†
hungrdeyfi skalk leyfa
dynsæðinga dauðan
dýrbliks eða þó kvikvan,
alls sannliga segja
— sárr mun gramr at hvôru —
— hætts til hans at frétta —
hvárrtveggja mér seggir.
Veitkat hitt, þó at Heita
hungrdeyfi skalk leyfa
dynsæðinga dauðan
dýrbliks eða þó kvikvan,
alls sannliga segja
— sárr mun gramr at hvôru —
— hætts til hans at frétta —
hvárrtveggja mér seggir.
Veitkat hitt, áðr Heita
hungrdeyfi skalk leyfa
dynsæðinga dauðan
dýrbliks eða þó kvikvan,
alls sannliga segja
— sárr mun gramr at hvôru —
— hætts til hans at frétta —
hvárrtveggja mér seggir.
Veitkat hitt, hvárt Heita
hungrdeyfi skalk leyfa
dynsæðinga dauðan
dagbliks eða þó kvikvan,
all sannliga segja
— sárr mun gramr at hvôru —
— hætts til hans at frétta —
hvárrtveggja mér seggir.
Veitkat hitt, hvárt Heita
hungrdeyfi skalk leyfa
dynsæðinga dauðan
dagbliks eða þó kvikvan,
alls sannliga segja
— sárr mun gramr at hvôru —
— hætts til hans at †fratta† —
hvárrtveggja mér seggir.
Veitkat hitt, hvert Heita
hungrdeyfi skalk leyfa
dynsæðinga dauðan
dýrbliks eða þó kvikvan,
alls sannliga segja
— sárr mun gramr at hvôru —
— hætts til hans at frétta —
hvarttveggja mér seggr.
Veitkat hitt, hvárt Heita
hungrdeyfi skalk leyfa
dynsæðinga dauðan
dýrbliks eða þó kvikvan,
alls sannliga segja
— sárr mun gramr at hvôru —
— hætts til hans at frétta —
hvárrtveggja mér seggir.
Veitkat hitt, hvárt Heita
hungrdeyfi skalk leyfa
dynsæðinga dauðan
dýrðlíks eða þó kvikvan,
alls sannliga segja
— sárr mun gramr at hvôru —
— hætts til hans at frétta —
hvárrtveggja mér seggir.
Veitkat hitt, hvárt Heita
hungrdeyfi skalk leyfa
dynsæðinga dauðan
dýrðlíks eða þó kvikvan,
all sannliga segja
— sárr mun gramr at hvôru —
— hætts til hans at frétta —
hvárrtveggja mér seggir.
†Vættkaþa ek† hitt, hvárt †hetta†
hungrdeyfi skalk leyfa
dynsæðinga dauðan
dýrligs eða þó kvikvan,
alls sannliga segja
— sárr mun gramr at hvôru —
— hætts til hans at frétta —
hvárrtveggja mér seggir.
†Vættkaþa ek† hitt, hvárt Heita
hungrdeyfi skalk leyfa
dynsæðinga dauðan
dýrligs eða þó kvikvan,
alls sannliga segja
— sárr mun gramr at hvôru —
— hætts til hans at frétta —
hvárrtveggja mér seggir.
†Vattkada ek† hitt, hvárt Heita
hungrdeyfi skalk leyfa
dynsæðinga dauðan
dýrligs eða þó kvikvan,
alls sannliga segja
— sárr mun gramr at hvôru —
— hætts til hans at frétta —
hvárrtveggja mér seggir.
Veitkat hitt, hvé,hvert Heita
hungrdeyfi skalk leyfa
dynsæðinga dauðan
dýrbliks eða þó kvikvan,
alls sannliga segjum
— sárr mun gramr at hvôru —
— hætts til hans at frétta —
hvárrtveggja mér seggir.
Skj: Hallfrøðr Óttarsson vandræðaskáld, 3. Óláfsdrápa, erfidrápa 20: AI, 163-4, BI, 154, Skj AI, 163, Skj BI, 154, Skald I, 84, NN §§1085, 1957, 1959; Fsk 1902-3, 132 (ch. 22), ÍF 29, 160 (ch. 24); ÓTOdd 1932, 233, 256, ÍF 25, 348-9; Hkr 1893-1901, I, 455, IV, 101-2, ÍF 26, 368, Hkr 1991, I, 250 (ÓTHkr ch. 112), F 1871, 166; SHI 3, 6, ÓT 1958-2000, II, 290 (ch. 256), Flat 1860-8, I, 494.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.