Russell Poole (ed.) 2009, ‘Halli stirði, Flokkr 6’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, pp. 342-3.
Hitt hefk heyrt, at setti
Haraldr ok Sveinn við meinum
— guð sýslir þat — gísla
glaðr hvárrtveggi ǫðrum.
Þeir haldi svá sœrum
— sôtt lauksk þar með vôttum —
ok ǫllum frið fullum,
ferð at hvôrgi skerði.
Hefk heyrt hitt, at Haraldr ok Sveinn setti gísla við meinum, hvárrtveggi glaðr ǫðrum; guð sýslir þat. Haldi þeir sœrum ok ǫllum fullum frið svá, at hvôrgi ferð skerði; sôtt lauksk þar með vôttum.
‘I have heard this, that Haraldr and Sveinn assigned hostages against damages, each one gladly with the other; God sees to that. May they keep their oaths and the entire full peace so that neither contingent may violate it; the settlement was concluded there with witnesses.’
In Hkr a brief account of the terms of peace is given, ending with the preface to st. 6 (ÍF 28, 161): Síðan seldusk konungarnar gíslar, svá sem hér segir ‘Then the kings exchanged hostages, as is stated here’. After the st., the ch. is concluded with the sentence Haraldr konungr helt liði sínu norðr í Nóreg, en Sveinn konungr fór suðr til Danmarkar ‘King Haraldr brought his following north into Norway and King Sveinn went south to Denmark’ (ÍF 28, 162). H-Hr is closely similar.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Hitt hefk heyrt, at setti
Haraldr ok Sveinn við meinum
— guð sýslir þat — gísla
glaðr hvárrtveggi ǫðrum.
Þeir halda svá sœrum
— sôtt lauksk þar með vôttum —
ok ǫllum frið fullum,
ferð at hvôrgi skerði.
Hitt hefk heyrt, at sættusk
Haraldr ok Sveinn við meinum
— guð sýslir þat — gísla
glaðr hvárrtveggi ǫðrum.
Þeir haldi svá sœrum
— sôtt lauksk þar með vôttum —
ok ǫllum frið fullum,
ferð at hvôrgi skerði.
Hítt hefi ek | heyrt at sættvz haraldr ok sveinn við meínom gvð syslir þat gísla | glaðr hvartveɢi oðrvm · þeir halldi sva særom sátt lꜹkz þar með | vattom ok ollom friþ fvllum ferþ at hvargi skerþi ·
(VEÞ)
Hitt hefk heyrt, at setti
Haraldr ok Sveinn við meinum
— guð sýslir þat — gísla
glaðr hvárrtveggi ǫðrum.
Þeir haldi svá sœrum
— sôtt lauksk þar með vôttum —
ok ǫll í frið fullum,
ferð at hvôrgi skerði.
Hitt hefi ek heyrt at sétti haʀalldr | ok sveinn við meínom guð syslir þat gisla glaðr huarᴛueɢi ǫðrum þeir halldi sua særum satt laukz | þar með uáttom ok ǫll í frið fullǫm ferð at huarɢi skerðe
(VEÞ)
Hitt hefk heyrt, at settu
Haraldr ok Sveinn at meinum
— †goð† sýsl var þat — gísla
glaðr hvárrtveggi ǫðrum.
Þeir haldi svá †sarum†
— sôtt lauk þar með vôttum —
ok ǫllum frið fullum,
fylld at hvôrgi skyldi.
Hitt hefk heyrt, at sættu
Haraldr ok Sveinn at meinum
— †goð† sýsl var þat — gísla
glaðr hvárrtveggi ǫðrum.
Þeir haldi svá †sarum†
— sôtt lauk þar með vôttum —
ok ǫllum frið fullum,
fylld at hvôrgi skyldi.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.