Russell Poole (ed.) 2009, ‘Halli stirði, Flokkr 5’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, p. 342.
Ofreiði verðr jǫfra
allhætt, ef skal sættask;
menn, þeirs miðla kunnu,
môl ǫll vega í skôlum.
Dugir siklingum segja
slíkt allt, es her líkar;
veldr, ef verr skulu hauldar,
vili grandar því, skiljask.
Ofreiði jǫfra verðr allhætt, ef skal sættask; menn, þeirs kunnu miðla, vega ǫll môl í skôlum. Dugir segja siklingum allt slíkt, es líkar her; vili grandar veldr því, ef hauldar skulu skiljask verr.
‘The excessive anger of the kings becomes most dangerous, if there must be a settlement; men, who know how to mediate, weigh all the issues in the balance. It is good to tell princes all such things as please the people; an inclination to evil-doing causes it if the freeholders must part on worse terms.’
As for st. 4 in Hkr. In H-Hr the first helmingr of st. 5 is all that is quoted and it is prefaced by the formula Ok enn kvað skáldit ‘And in addition the skald said’.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Ofreiði verðr jǫfra
allhætt, ef skal sættask;
menn, þeirs miðla kunnu,
môl ǫll vega í skôlum.
Dugir siglingum segja
slíkt allt, es her líkar;
veldr, ef verr skulu hauldar,
vili grandar því, skiljask.
Ofreiði verðr jǫfra
allhætt, ef skal sættask;
menn, þeirs miðla kunna,
môl ǫll vega í skôlum.
Dugir siklingum segja
slíkt allt, es her líkar;
veldr, ef verr skulu hauldar,
vili grandar því, skiljask.
Ofreiði verðr | iofra all hǽtt ef skal sættaz menn þeir er miðla kvɴa mal | oll vega i skálum · dvgir siklíngvm segía slikt allt er her | likar velldr ef verr skvlu hꜹlldar vili grandar þvi skilíaz · |
(VEÞ)
Ófriði verðr jǫfra
allhætt, ef skal sættask;
menn, þeirs miðla kunnu,
môl ǫll vega í skôlum.
Dugir siklingum segja
slíkt allt, es her líkar;
veldr, ef verr skulu hauldar,
vili girnðar því, skiljask.
Ofriði verðr iofra allhǽᴛ | ef skal sættazc menn þeir er miðla kunno mál aull uega í skalom dugir siklingom segia slikt allt er | her likar uelldr ef uerr skulu haulldar vili girndar þui skiliazc ·
(VEÞ)
Ófriði verðr jǫfra
allhætt, ef skal sættask;
menn, þeirs miðla kunnu,
môl ǫll vega í skôlum.
Dugir siklingum segja
slíkt allt, es her líkar;
veldr, ef verr skulu hauldar,
vili grandar því, skiljask.
Ófriði verðr jǫfra
allhætt, ef skal sættask;
menn, þeirs miðla kunna,
môl ǫll vega í skôlum.
Dugir siklingum segja
slíkt allt, es her líkar;
veldr, ef verr skulu hauldar,
vili grandar því, skiljask.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.