Russell Poole (ed.) 2009, ‘Halli stirði, Flokkr 4’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, pp. 341-2.
Telja hátt, es hittask,
hvartveggja mjǫk, seggir,
orð, þaus angra fyrða
allmjǫk, búendr snjallir.
Láta þeir, es þræta,
þegnar, allt í gegnum,
— svellr ofrhugi jǫfrum —
eigi brátt við sôttum.
Snjallir búendr hvartveggja telja mjǫk hátt orð, þaus angra fyrða allmjǫk, es seggir hittask. Þeir þegnar, es þræta allt í gegnum, láta eigi brátt við sôttum; ofrhugi svellr jǫfrum.
‘The brave farmers of both parties, when the men meet, speak very loudly words that offend peoplevery greatly. Those people who wrangle the whole way through accede not at all quickly to terms of settlement; rashness builds up in the kings.’
Hkr prefaces sts 4-5 as follows (ÍF 28, 160): En er konungarnir fundusk, tóku menn at rœða um sættir konunganna, en þegar þat var í munni haft, þá kærðu margir skaða sinn, er fengit hǫfðu af hernaði, rán ok mannalát. Var þat langa hríð, svá sem hér segir ‘And when the kings met, men commenced discussing terms of reconciliation between the kings. But as soon as the topic was broached many complained about the harm they had incurred from raiding, plundering and killing. That continued for a long time, as is stated here’. H-Hr has essentially the same account (Fms 6, 332).
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Telja hátt, es hittask,
hvartveggja mjǫk, seggir,
orð, þaus angra fyrðar
allmjǫk, búendr snjallir.
Láta þeir, es þræta,
þegnar, allt í gegnum,
— svellr ofrhugi jǫfrum —
eigi brátt við sôttum.
Telja hátt, es hittask,
hvartveggja mjǫk, seggir,
orð, þaus angra fyrða
allmjǫk, búendr snjallir.
Láta þeir, es þetta,
þegnar, allt í gegnum,
— svellr ofhugi jǫfrum —
eigi brátt við sôttum.
Telía hátt er hittaz | hvartveɢía míog seggir orð þꜹ er angra fyrða allmíog | bvenðr sníallir · lata þeir er þetta þegnar allt i gegnom sv | ellr of hvgi iofrvm egg bratt við sattom ·
(VEÞ)
Telja †hátr†, ok hittask,
hvartveggja mjǫk, seggir,
orð, þaus angra fyrða
all mǫrg, búendr snjallir.
Láta þeir, ef þræta,
þegnar, allt í gegnum,
— svellr ofrhugi jǫfrum —
eigi brátt við sôttum.
Telia hátr ok hittaz | huarᴛveɢia miǫk seɢir orð þau er angra fyrða all mǫrg buendr sniallir lata þeir ef þræta | þegnar allt í gegnom suellr ofr hugi iǫfrum eigi bratt við sattum ·
(VEÞ)
Telja hitt, es hittask,
hvartveggja mjǫk, seggir,
orð, þaus angrar fyrða
all mǫrg, búendr snjallir.
Láta þeir, es þreyta,
þegnar, allt í gegnum,
— svellr ofrhugi ǫllu —
eigi brátt við sôttum.
Telja hitt, es hittask,
hvartveggja mjǫk, seggir,
orð, þaus angrar fyrða
all mǫrg, búendr snjallir.
jata þeir, es þrænda,
þegnar, allt í gegnum,
— svellr ofrhuginn ǫllu —
eigi brátt við sôttum.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.