Ísls ch. 252

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Eyjólfur Þorsteinsson fór búnaði sínum um vorið norður á Möðruvöllu í Hörgárdal. Fékk Heinrekur biskup honum staðinn til ábúðar. Kom Eyjólfur sér í kærleika við Heinrek biskup af flutningi sjálfs síns og framkvæmd. Eyjólfur var bæði mikill og sterkur, vel andlitsfarinn og hinn drengilegsti maður að sjá. Með honum fóru norður margir þeir menn er verið höfðu með Þórði Sighvatssyni. Ófeigur Eiríksson bjó þá á Úlfsstöðum. Hann átti Vigdísi Gilsdóttur. Gissur vildi eigi byggð þeirra í Skagafirði. Fóru þau norður með Eyjólfi á Möðruvöllu. Risu þá þegar miklir úfar á með þeim Gissuri. Þetta sumar andaðist Þórarinn ábóti Sveinsson að Þingeyrum fjórum nóttum fyrir Bartólómeusmessu. Var þá fyrir fjárforráðum staðarins Vermundur prestur Halldórsson. Sá atburður varð út í Fljótum þetta sumar að það æpti í fjallinu, Tungufjalli, mikið stóróp og var hrinur illur á eftir. Það heyrðu menn nokkurum sinnum. Vigfús bóndi Illugason heyrði þetta óp og fleiri menn aðrir. Á Flugumýri um sumarið tóku nær allir menn sjúkleika nema Gissur og Hallur og Gróa húsfreyja svo að menn fóru af öðrum bæjum þangað til verknaðar. Um haustið er á leið var stefndur sættarfundur með þeim Gissuri og Hrafni og Sturlu vestur í Vesturhópi. Voru þá grið sett til fundarins og fór Þorsteinn Hjálmsson í milli er þá bjó á Breiðabólstað. Þeir fundust þar á Breiðabólstað. Kom þar Gissur með þrjá tigu manna. Þeir komu og vestan með þrjá tigu manna Hrafn og Sturla. Gekk þar sætt saman greiðlega með þeim Gissuri og Hrafni svo að gera skyldi Brandur ábóti. Þá hóf og Hallur Gissurarson bónorð sitt og bað Ingibjargar Sturludóttur og var hún hans heitkona áður þeir skildu. En sú var ályktan þeirra Gissurar og Sturlu að þeir skyldu sjálfir semja sættir sínar en Hrafn vera oddamaður ef þá skildi á. Brullaup þeirra Halls og Ingibjargar skyldi vera að veturnóttum á Flugumýri. Var Hrafn boðsmaður beggja þeirra, Gissurar og Sturlu. Skyldi hann koma vestan með Sturlu. Hallur reið vestur með fimmta mann með þeim Hrafni og Sturlu. Skildust þeir Gissur og Hrafn með kærleikum miklum. Hallur reið með þeim í Sælingsdalstungu. Þar var Ingibjörg með Jóreiði Hallsdóttur móðurmóður sinni. Jóreiður fékk Ingibjörgu til heimanfylgju landið í Sælingsdal fyrir þrjá tigu hundraða og þar með tíu hundruð. En Sturla faðir hennar fékk henni sex tigi hundraða. Þau Hallur og Ingibjörg riðu þá bæði samt vestur á Staðarhól. Var þar þá drukkið fast. Hallur var þar nær viku og reið síðan heim norður á Flugumýri.