Þorg ch. 65

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Þeir Þorgils og Þorvarður komu í Hvamm með flokkinn, hlupu þegar af baki og til kirkju og var hún byrgð. Sumir hlupu inn í húsin. Var þar autt. Þorvarður beiddi að upp væri lokið kirkjunni en Ingunn hafði orð fyrir þeim sem inni voru og segir að eigi mundi upp látin kirkjan. Þá spurði Þorvarður hvort Ásgrímur bóndi væri heima. Ingunn kvað hann eigi þar vera og muntu, segir hún, taka vitni prests hér um. Prestur og allir heimamenn segja að hann var brott riðinn. Þorvarður trúði því varla. Þorvarður gerði hlaup að kirkjunni tvisvar sinnum og spyrnti á hurðina fætinum svo fast að hélt við að brotna mundi. Þorgils og nokkurir menn lögðu til að hann skyldi eigi brjóta hurðina. En er Ingunn vissi að Þorgils Böðvarsson var fyrir ferðinni þá kvaðst hún mundu upp lúka kirkjunni ef Þorgils héti griðum þeim er í kirkju voru. Þorgils hét Ingunni griðum og öllum heimamönnum og fé því sem í kirkju var komið. Þá var upp lokið kirkjunni og gengu þeir innan um kirkjuna og fannst Ásgrímur eigi sem von var. Bjuggust menn þá í brott að ríða. Bauð Ingunn Þorgilsi mat að eta þar og þeim mönnum með honum sem hann vildi en hann vildi það eigi. Riðu menn þá í brott. Þeir Bergur, Finnbjörn og Ögmundur höfðu riðið upp frá Marðargnúpi hið efra um hálsa til Svínadals. Það var sagt að tveir heimamenn Eyjólfs höfðu verið í Grímstungum um nóttina. Þeir höfðu upp stokkið þegar þeir sáu flokkinn. Riðu þeir þá ofan eftir héraði. Þeir Finnbjörn og Ögmundur gátu tekið þá á hálsum norður við Svínadal. Var þá unnið á öðrum þeirra en annar var barður svo að hvergi var þaðan fær. Þeir Finnbjörn komu til móts við flokkinn hjá Blöndu og segja frá sinni ferð. Létu menn yfir því vel. Nú gerðu þeir Þorgils og Þorvarður og Sturla ráð sitt. Var þá riðið í liðsbón og vildu fáir menn upp ganga. Kom þá Finnur af Eyvindarstöðum og þeir fjórir. Eigi fengust fleiri fyrir vestan Vatnsskarð. Voru þá njósnir sendar allt norður til Öxnadalsheiðar en flokkurinn fluttist fram um nóttina norður yfir Vatnsskarð til Skagafjarðar og norður yfir Jökulsá þar sem heitir á Langamýri. Stigu þeir þar af baki. Var flokkurinn mjög syfjaður. Þá var það ráð gert að Finnbjörn og Ögmundur skyldu ríða upp til Hörgárdalsheiðar og gæta að að hvorki færu menn norður né norðan. Skyldu þeir gegna um njósnir og annast vegu alla. Þorvarður skyldi kveðja upp menn um Sæmundarhlíð og Langaholt. Sendi hann og menn upp í Tunguna. Þorgils lét safna liði um Blönduhlíð en hann reið við tíunda mann út til Hofs að hitta Brodda mág sinn. Hann setti Einar eftir að gæta flokksins og afla þeim vista. Sturla var og eftir með sinn flokk. Arnór Einarsson hafði riðið norður með Ásgrími og Sigurður Eldjárnsson og Sigurður Illugason, Jón af Lýtingsstöðum og með þeim nokkurir bændur. En er Ásgrímur kom norður brugðu þeir Hrafn og Eyjólfur þegar við að safna liði þar um hérað og allt sendu þeir norður í Eyjafjörð. Gengu menn upp heldur treglega. En þó fengu þeir mikið lið og allvel búið. Höfðu þeir á þriðja hundrað manna. En stórbændur allir í Eyjafirði settust heima. Héldu þeir Eyjólfur og Hrafn flokkinum í Eyjafjörð og höfðu fréttir en fengu öngvar.