Cookies on our website

We use cookies on this website, mainly to provide a secure browsing experience but also to collect statistics on how the website is used. You can find out more about the cookies we set, the information we store and how we use it on the cookies page.

Continue

skaldic

Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages

Menu Search

Þorg ch. 64

Þorgils saga skarða 64 — ed. Guðrún Nordal

Not published: do not cite (Þorg ch. 64)

Anonymous SturlungaÞorgils saga skarða
636465

text and translation

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Um morguninn reið Þorgils eigi snemma úr Reykjaholti og reið Egill á leið með honum og gaf honum hesta tvo brúna og skildust þá með kærleikum. Reið Þorgils þá upp í Kalmanstungu. Nikulás var heiman farinn þegar spurðist flokkadrátturinn og út á nes að erindum sínum en gerði þeim Eyjólfi og Hrafni mann norður um Arnarvatnsheiði... Magnús Atlason og tólf saman. Var þar Hermundur standali og Björn Eiríksson. Þorgils reið upp í Öxnatungur. Hann sendi mann hið efra eftir Þórði. Sigfús í Fljótstungu gaf Þorgilsi brynju. Nú er Þórður reið upp af Sámsstöðum sér hann ríða neðan frá Háafelli menn mjög ákaft. Beið hann þeirra og var þar ábóti og Böðvar. Spurði ábóti þegar að ferðum Þorgils en Þórður vissi þar ekki annað af en Þorgils reið um daginn snemma úr Reykjaholti og ætlaði að ríða á Gilsbakka og bíða þar ábóta. En er þeir komu þar var Þorgils í brottu. Þá mælti ábóti: Eigi mun eg ríða lengra því að eg sé hversu að þetta fer. Í gærkvöld á fundi vorum þótti mér óráð að fara ferð þessa. En æ dregst fram jafnan það sem fyrir er ætlað og er þess von að eigi verði með öllu ábyrgðarlaust. En mér sýnist lið yðvart lítið og illa búið en eigi allóbragðlegt og eigi allfeiglegt. Skaltu nú bera Þorgilsi frænda mínum kveðju mína og bið hann að hann geri sem minnst rangt jafnan saklausum mönnum. Þykir mér nú allmiklu skipta hvað eg spyrði til hans og mjög mun eg vera áhyggjusamur um ferð þessa þar til eg spyr hvernig yður tekst. Vildi eg mágur að þú fylgdir Þorgilsi vel og fýstir hann jafnan hins betra. Vildi eg nú að guð væri yður fyrir vopn og vörð og hyljanarmaður Tómas erkibiskup. En treystið lítt á drengskap Þorvarðs því að mér segir eigi mjög hugur um hversu til enda ganga skipti þeirra Þorgils og Þorvarðs og ætla eg Þorvarður valdi afbrigðum. Skildu þeir nú og gaf ábóti Þórði blessan og bað hann vel fara. Ríður Þórður nú skyndilega upp eftir Síðu þar til er hann kom í Fljótstungu. Var þar fyrir Magnús Atlason og þeir menn er Þorgils hafði þar eftir sett. Sögðu þeir Þórði að Þorgils reið upp í Öxnatungur og mundi þar bíða hans. Riðu þeir þá skyndilega í Öxnatungur. Var Þorgils þar fyrir og allur flokkurinn og hafði hann sofnað. Þorgils gaf þá Þórði brynju, Sigfússnaut. Þeir Þorgils og Sturla höfðu gert tólf menn norður á heiðina og voru þar fyrir settir Bergur og Magnús Jónsson. Bergur var manna best hestfær. Þorgils hafði þess var orðið í Kalmanstungu að Nikulás gerði njósn fyrir þeim. Höfðu þeir farið að dagmálum. Skyldu þeir fara dagfari og náttfari þar til er þeir hittu Hrafn og Eyjólf. Þeir vissu og að Þorvarður var austan kominn en Þorgils og Sturla komnir í Reykjaholt og mönnum grunur á að þeir mundu ríða norður um land að þeim Hrafni og Eyjólfi. Nikulás ætlaði að Ásgrímur Þorsteinsson mundi vera í Hvammi í Vatnsdal. Skyldu þeir þangað fyrst fara. Þeir höfðu hestakost lítinn og fórst þeim seint. En þeir Bergur riðu ákaft norður eftir heiðinni og gátu tekið njósnarmenn Nikuláss hjá Grímstungnamannaseljum. Voru þeir þegar bundnir og barðir mjög. En er þeir komu eftir Þorgils og Þorvarður báðu njósnarmenn sér griða. Voru þeim grið gefin og fóru aftur þaðan. Áðu menn þar nokkura stund. Sögðu þá höfðingjar að menn skyldu ríða sem ákafast ofan eftir héraðinu í Hvamm að sem síst mætti njósn fyrir þeim ganga. Þeir menn er heima voru í Hvammi sáu reiðina ofan eftir héraðinu og þóttust víst vita að ófriður var. Hafði Ingunn húsfreyja látið bera í kirkju allt það er mátti. Var þar fólk allt á hlaupi. Og njósn hafði gengið vestan til Ásgríms úr Dölum að Þorgils væri heiman riðinn og Sturla. Hafði Ásgrímur þegar heiman riðið með slíkar fréttir sem hann hafði fengið og með honum Saxi hinn mikli og Bergur hinn ósvífi. Léttu þeir eigi fyrr en þeir fundu Hrafn og Eyjólf og sögðu slíkt er þeir höfðu frétt.

sources

Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.

Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.

Close

Stanza/chapter/text segment

Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.

Information tab

Interactive tab

The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.

Full text tab

This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.

Chapter/text segment

This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.