Þorgils saga skarða 5 — ed. Guðrún Nordal
Not published: do not cite (Þorg ch. 5)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Þá er skip tóku að búast um vorið lét Þorgils rita á vaxspjöld og sendi konungi. Var það þar á að hann beiddi að konungur leyfði honum að fara til Íslands eða ella til annarra landa, kvaðst eigi lengur vera vilja í ófrelsi. En er konungur sá þetta virti hann svo sem Þorgilsi gengi til stærð og metnaður er hann vildi eigi sjálfur flytja við sig sem aðrir menn. En þó sendi konungur eftir honum. Kom Þorgils þá fyrir konung. Margrét drottning og Ívar Englason féhirðir konungs og fátt annarra manna var þá hjá konungi. Með Þorgilsi var Aron og Bergur. Drottning var hinn mesti vin Sturlunga sem verið hafði Skúli faðir hennar. Hún bað Þorgils setjast niður hjá sér en hann settist á fótskemil hjá fótum hennar. Konungur mælti þá: Beiddist þú út til Íslands Þorgils? Já herra, segir hann. Konungur mælti: Eg mun nú segja þér hversu vera skal um hag þinn. Þú skalt hér vera en hvergi fara. Mun eg gera þig minn mann sem þú beiddir. En svo hefir mér spurst sem þér félagar þykið verið hafa eigi spakir til fulls. Drottning mælti: Slíkt verður oft ungum mönnum. Aron mælti: Eg skal þar fyrir svara ef þar þykir nokkurs áfátt hafa verið. Konungur mælti þá brosandi: Eg veit eigi hvort þú mátt nokkuð á hendur takast meira en svara fyrir þig. Tók konungur þá til að spyrja Þorgils af Íslandi, frá föður sínum og frændum, frá Þórði kakala og öðrum höfðingum. En Þorgils segir konungi slíkt sem hann spyr. Konungur spyr hver sá maður er sem fylgdi Þorgilsi. Hann nefndi sig og föður sinn. Aron kvað föður hans hafa verið vitran mann og vel fjáðan og hinn besta bónda: Hann beiddist hirðgöngu og hirðmannsnafns herra sem yður má kunnigt vera. Konungur segir: Mun eigi það vel fallið því að eg hefi af honum þá frétt að hann mun vera spakur maður? Skaltu Þorgils og þér félagar vera í boði mínu uppstigningardag en síðan gerast handgengnir. Gaf konungur Þorgilsi laufgrænt klæði fjórtán alna langt. Síðan var Þorgils í boði konungs uppstigningardag. En síðan gerast handgengnir og hirðmenn föstudaginn eftir þeir báðir, Þorgils og Bergur. Gaf konungur þá Þorgilsi skjöld og brynju því að þau vopn skorti hann áður. Var Þorgils þá löngum á konungsgarði og þótti vera heldur skapbráður.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.