ÞKak ch. 35

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Þórður kom vestan milli Maríumessna með mikla sveit og riðu þeir Sturla þá suður í Dala og kvöddu menn upp. Þeir fengu þá enn hundrað manna og riðu norður Haukadalsskarð og ætluðu að Kolbeini til Skagafjarðar. Þeir riðu til Miðfjarðar og svo norður þar til er þeir komu í Miðhóp. Þá sáu þeir að njósnir gengu fyrir þá út til Þingeyra en þar voru menn Kolbeins, Ólafur chaim og annar. Maður hét Harri er þar bjó í Miðhópi. Hann var þá í braut riðinn og hafði hest allgóðan. Riðu þeir Þórður þá norður til Hólavaðs. Sá þá norður til bæjanna að sumir hleyptu í fjallið en sumir norðurleiðina. Gerðist þá kurr í liðinu að óráðlegt væri að ríða lengra. Var þá um rætt að Sturla skyldi eiga um við Þórð að aftur væri snúið. Sturla vildi það eigi því að honum þótti þeir hafa ámælt sér um sumarið að þeir hefðu slælega riðið að þeim Brandi Kolbeinssyni. Riðu þeir þar til er þeir komu til Giljár. Þá ræddi Þórður um að þeir skyldu aftur snúa: Sé eg nú að þér metið við mig atkvæði. Þeir riðu um kveldið í Miðhóp en um daginn eftir vestur til Hrútafjarðar og lágu úti um nóttina á Hrútafjarðarhálsi. En þann aftan kom Kolbeinn með þrjú hundruð manna í Miðfjörð og komust þeir nauðulega í kirkju Gilssynir, Kálfur og Úlfhéðinn. En síðan sendi Kolbeinn Kálf vestur eftir Þórði að leita um sættir eða grið og fann hann Þórð á Staðarhóli. Voru þá enn grið sett til veturnátta. Jafnan lét Kolbeinn leita um sættir en aldrei vildi hann sveitir eða goðorð upp gefa eða fé það er Sighvatur hafði átt. Meðan þeir voru norður urðu afturreka skip tvö í Hvítá, Eyvindur brattur er út lét úr Dögurðarnesi og Höfðabússan er þar hafði út látið. Þórður fór nú í fjörðu vestur og var á Eyri um veturinn en stundum suður í sveitum. Þann vetur kvongaðist Hákon galinn. En um vorið tóku til meðalferðir. Var það þá mælt að þeir mundu fara utan báðir, Kolbeinn og Þórður, og skyldi Hákon konungur gera um öll mál þeirra en Kolbeinn skyldi láta fá Þórði sex tigu hundraða vaðmála til fararefna. Og það kom fram og var vara sú færð til Hvítár.