Ísls ch. 135

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Íslsag Kolbeinn ungi dró lið saman um Skagafjörð og öll héruð vestur þaðan til Miðfjarðar. En er hann kom suður um Kjöl reið hann frá liðinu með hundrað manna suður til Keldna og bað Hálfdan veita sér lið með allan sinn afla. En er hann vildi það eigi gerði hann Hálfdan handtekinn og tók til öxar er hann hélt á og var eigi laus fyrri en fleiri tóku til. Hálfdan hélt frá sér hendinni og kváðu þeir örninn fast hremmt hafa. Voru þeir Vilhjálmur bræður reknir í stofu og allir heimamenn. Var Kolbeinn þar um nóttina með allan flokkinn og lét taka allan vopnaafla þeirra bræðra og hesta. Hann tók þar og sverðið Rostung er átti Vilhjálmur. Við það sverð hafði Sæmundur Jónsson jafnan riðið. Eftir það sendir hann orð bræðrum Hálfdanar að þeir skyldu standa upp með honum ella kveðst hann mundu fara um allt héraðið og hrekja fyrir þeim. Stóðu þeir upp fjórir bræður, Björn, Andrés, Haraldur, Filippus, með allan afla þann er þeir fengu. Í þenna tíma riðu austur menn Gissurar átján saman, Gissur glaði og aðrir vinir hans. Þeir komu austur í Skál, bundu þar hesta sína við garð og gengu heim til móts við Orm og Gissur og beiddu að Gissur mundi fara með þeim. Ormur var þess tregur en þó lagði hann eigi bann fyrir er hann sá að Gissur vildi ekki annað en fara með þeim. Þeir fundust áður að Skarði í Meðallandi og Brandur prestur Jónsson og Ögmundur Helgason og var Gissur við þeirra ráð laus látinn. Riðu þeir þá vestur og koma á Beitivöllu til flokkanna. Var það þá ráðs tekið að þeir sendu Hjalta biskupsson upp á þing og hleyptu þeir upp þinginu og flettu vestanmenn vopnum og klæðum og hrossum og gekk Guðmundur Þórðarson af þinginu er mest var fyrir vestanmönnum. Í þenna tíma dreymdi konu að Munkaþverá að maður kæmi að henni. Sá kvað vísu þessa: Margir voru þá stórdraumar á landinu víða bæði fyrir norðan land og sunnan.