Ísls ch. 125

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Þórður Sturluson tók sótt á föstunni er á leið. Var þá sent eftir Böðvari syni hans og þar voru þá við allir synir hans og margir vinir. Ámundi Bergsson gekk næst honum og talaði flest við hann. En er sóttin herti að honum bað Ámundi hann þá skipa til um eignir sínar. En Þórður bað þá Hauk prest Auðunarson vita við Böðvar hvern veg honum væri gefið um tilskipan hans því að hann er arfi minn. En Böðvar bað hann skipa öllum sem honum líkaði. Síðan lét Þórður hafa hundrað hundraða hvern þeirra Ólaf og Sturlu en átta tigi hundraða hvern Þórð og Guttorm. Valgerður hafði og hundrað hundraða en hver hinna hans dætra fjóra tigi hundraða. En Böðvar hlaut þá enn fimm hundruð hundraða. Sturla hafði Eyri og skyldi þá þegar taka við búi. Eftir það var hann óleaður er hann hafði til skipað. En hann andaðist föstudag fyrir pálmsunnudag að miðjum degi og söng í andlátinu Pater in manus tuas commendo spiritum meum eftir Hauki presti. Lík Þórðar var þar jarðað á Eyri sem hann hafði fyrir sagt fyrir framan kirkjuna. Hann hafði tvo vetur hins átta tigar er hann andaðist. Magnús biskup andaðist það sumar hið næsta eftir degi fyrir Maríumessu fyrri. Þorvaldur Gissurarson kanoki hafði andast tveim vetrum fyrr en þeir Magnús biskup bróðir hans og Þórður Sturluson og er ártíð hans Egedíusmessu. Á því ári er Þorvaldur andaðist dó Flosi munkur Bjarnason og Sigurður Ormsson og Digur-Helgi.