Ísls ch. 115

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Þetta sumar sendi Órækja norður til Sighvats Snorra prest Narfason og Guðmund undan Felli og Sverting Þorleifsson til sættaumleitunar og bauð Órækja af sinni hendi að breyta þann veg öllu sem Sighvatur vildi vera láta. En Sighvatur lagði það til að Órækja skyldi fara suður til Borgarfjarðar og setjast á kosti föður síns en síðan skyldi leitast um sætt með þeim frændum. En er þeir koma aftur safnar Órækja mönnum og fer til Borgarfjarðar með átta tigi manna. Snorri var suður á Bessastöðum um sumarið að búi sínu. En er hann frétti af ferðum Órækju fór hann upp í Stafaholt á skipi og reið svo í Reykjaholt. Hann lét safna mönnum um allt hérað til Reykjaholts. En Órækja var þá á Seljaeyri er þeir bjuggust utan Andrés son Hrafns lögmanns af Katanesi og Andrés son Gunna Andréssonar en hann var son Sveins Ásleifarsonar. Fyrir þeim hafði Órækja látið taka um veturinn sex tigi vætta mjöls. Fóru þeir til Filippus og Sigmundur Gunnarsson og gerðu þeir þá marga óspekt í þeirri ferð. Andrés Hrafnsson átti sverð gott er hann kallaði Sættarspilli. Þar höfðu þeir allir orð til sent um veturinn, Böðvar frá Stað og Þorleifur úr Görðum og Gissur. Andrés gaf þá Órækju sverðið en hann gaf þegar Markúsi á Melum. Órækja reið af Seljaeyri upp í Reykjaholt með átta tigu manna. Var þar með honum Markús af Melum, Ásgrímur Bergþórsson, Guðmundur Sigríðarson og flestir hinir stærri bændur úr Vestfjörðum. Í Reykjaholti voru fyrir tvö hundruð manna. Þar var Loftur biskupsson, Ólafur Þórðarson. Þar kom og Þorleifur úr Görðum. Var þar skipað mönnum í virki um allan bæinn en Órækju menn gengu um virkið og varð ekki að sótt. Þeir Þorleifur og Loftur fóru á meðal þeirra feðga og leituðu um samningar. Kom því svo að þeir sem á virkinu voru fundu eigi fyrr en Órækju menn allir voru komnir í húsin og höfðu gengið upp eftir forskála frá laugu. Höfðu þeir Loftur þá samið með þeim feðgum. Voru þeir þar allir um nóttina. En um morguninn var það samið með þeim að Órækja skyldi taka við Stafaholti. Reið hann þá þangað og tók þar við búi en búendur allir fóru vestur aftur heim. Órækja sat í Stafaholti um haustið og hafði þar mikla sveit manna.