Ísls ch. 112

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Þetta sama vor um föstu hafði Sighvatur sent norðan Magnús hinn mikla og Odd oremus til Þórðar bróður síns og mælti allvingjarnlega til hans, sagði að hann ætlaði að fardögum í Dali og vildi að þeir fyndust þar og gerðu ráð um hernað þann er Órækja hafði á mönnum þeirra og vinum. Þórður fór af Eyri heiman laugardag í séttu viku sumars sem hann var vanur að fara til vorþings í Þórsnes en hann vildi þá eigi fara til þingsins því að hann vildi fara til móts við Sighvat. Hann fór um kveldið í Fagurey. Hann hafði sveit manna. Kom þar til móts við hann Snorri prestur Narfason og Atli Bassason og enn fleiri bændur. En er þeir voru mettir gengu þeir til svefnhúss og ætluðu niður að leggjast. Þá komu þeir Maga-Björn þar og gengu til stofu. Var þá borinn fyrir þá matur. Þórður lét kalla förunauta sína á tal og sagðist vilja láta drepa þá Björn og Þorkel og vildi að þeir næðu áður prestfundi. Hann sagði að Þórarinn staur son Eldjárns Grímssonar skyldi vega Björn en Þorkell broddur son Vermundar píkar skyldi vega að nafna sínum. Ætluðu þeir þá fyrst að bera að þeim borðið en þá var þeim sagt að þeir voru mettir og farnir til hvílu. Gengu Þórðar menn þá í skála en þeir Björn voru farnir að sofa. Þeir lágu í innanverðum skála báðir í einni hvílu en Jóreiður Konálsdóttir frilla Bjarnar lá í milli þeirra. Þórður tiggi var þá kallaður til föður síns. En svo var til skipað að þeir Þorgils Árnason úr Tjaldanesi og Bárður Snorrason Skarðsprests skyldu taka Björn en Ólafur Sigurðarson, þar bóndi, og Ólafur Hauksson skyldu taka Þorkel. En aðrir förunautar Þórðar önnuðust menn þeirra. Síðan voru þeir leiddir út. Þeir skriftuðust við prest þann er Þorgeir hét og var kallaður Strandasvín. En er þeir voru skriftaðir gekk Þorgeir prestur til Þórðar Sturlusonar og segir honum að Þorkell bar þá hluti á sig að mér þykir hann eigi dræpur. Þórður svarar: Þá er honum eigi líft og skal dæma hann að því og hengja hann síðan. Og svo var gert. Þórarinn staur son Eldjárns Grímssonar vó að Birni og varð hann vel við og mælti fátt. Síðan lét Þórður flytja þá vestur í Gíslasker. Sturla Þórðarson og Hallur úr Tjaldanesi riðu innan úr Saurbæ um nóttina. En er þeir komu út um Krosssund varð Sturla að sofa og lagði höfuðið í kné Halli. En er hann vaknaði mælti hann: Svo dreymdi mig sem faðir minn mun heldur harðlega hafa tekið þeim Birni er þeir komu í Fagurey. En er þeir Sturla komu þannig voru þeir Björn drepnir. Þórður Sturluson fór úr Fagurey inn í Hvamm en Þórður tiggi fór suður til Staðar og Ketill Guðmundarson með honum. En Eiríkur var með Ólafi eftir en Marteinn fór norður til Miðfjarðar. En er Þórður kom í Hvamm var Sighvatur eigi norðan kominn og eigi kom hann á því vori.