Ísls ch. 86

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Guðmundur biskup kom norðan og hafði verið með Snorra um þingið með mikla sveit manna. Snorri reið af þingi og þeir Sturla báðir saman. Þar var og Kolbeinn Sighvatsson og Órækja Snorrason, skyldu þá vera báðir með Sturlu, riðu með honum til Sauðafells. Guðmundur biskup reið og vestur af þingi. Með honum var prestur sá er Dálkur hét og var kallaður læknir góður og aðgerðamaður að meinum manna. En er Guðmundur biskup gisti að Borg þá var talað til hvort Dálkur mundi nokkuð kunna að gera að meini Hallberu. Hún var þá mjög krönk. Dálkur kveðst kunna að gera henni laug þá er henni mundi batna við ef hún stæðist. En hún var fús til heilsunnar og vildi hún hætta á laugina. Eftir það réð prestur til að gera laugina en hún fór í. Síðan voru borin að henni klæði og sló þá verkjum fyrir brjóstið og andaðist hún litlu síðar. En er það spurði Kolbeinn ungi reið hann suður um land og bað Helgu Sæmundardóttur og var hún gift honum. Litlu áður hafði Hálfdan Sæmundarson fengið Steinvarar Sighvatsdóttur og bjuggu þau að Keldum og vildu allir Áverjar hann helst til höfðingja. En Hálfdan var óhlutdeilinn og hélt sér lítt fram um flesta hluti. Björn Sæmundarson bjó þá í Gunnarsholti. Hann hélt sér mest til mannvirðingar þeirra bræðra. Þeir Haraldur og Vilhjálmur bjuggu í Odda. Andrés bjó að Eyvindarmúla áður hann keypti Skarð hið ytra að Katli Þorlákssyni. Filippus bjó að Hvoli. Og voru þeir allir góðir bændur en mikið var heimt að þeim fyrir sakir föður þeirra. Hrafnssynir voru við skip um sumarið sem fyrr var ritað. Þeir létu út og urðu afturreka undir Grímsey. Þar var er þeir komu að skerjótt og skutu þeir báti. Hljópu þeir í bátinn Hrafnssynir, Grímur og Einar, og förunautar þeirra allir nema Guðmundur og nokkurir Austmenn. Þeir týndust allir en skipið hélst og var upp skipað um haustið.