Íslendinga saga 56 — ed. Guðrún Nordal
Not published: do not cite (Ísls ch. 56)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Íslsag Þetta sumar lét Snorri Sturluson lýsa hernaðarsök á hendur Þorvaldi. Fór með málið Órækja Snorrason. Var hann þá átján vetra gamall. Varð Þorvaldur á þinginu sekur skógarmaður og sekt fé hans allt og goðorð. Þóttu þetta mikil tíðindi og horfðist til mikils vanda. En eftir þingið kom Sighvatur Sturluson til Sauðafells. Þar kom þá og Þorvaldur Vatnsfirðingur og sótti Sturla föður sinn að því að hann kæmi sættum á með þeim Þorvaldi og Snorra, þeim er Þorvaldur mætti vel við una. Fór Sighvatur þá suður í Stafaholt á fund Snorra og leitaði eftir hvern veg það mætti verða að Snorri hefði sæmd af þessum málum en Þorvaldur yrði alsýkn saka afarkostalaust en Sturla hefði slíka sæmd af sem hann beiddi. Sighvatur reið í Stafaholt en bað þá Þorvald og Sturlu ríða degi síðar og senda mann áður til sín áður en þeir kæmu á bæinn og svo gerðu þeir. En er sendimaður Sturlu kom í Stafaholt bað Sighvatur þá heim ríða og sagði Snorra í góðu skapi, lést vænta að vel mundi takast. Snorri gengur út á móti þeim og tók við Sturlu sem frændsamlegast en við Þorvaldi sem hann væri vin hans fyrir Sturlu sakir. Voru þá grið sett sem Snorri sá ráð til. Þar voru þeir tvær nætur í allgóðum fagnaði. En þær urðu málalyktir sem Sturla kvað að Snorri skyldi skipa einn en Þorvaldur skyldi vera alsýkn. Það voru undirmál með þeim bræðrum að hvorki skyldi gera fé né mannaforráð. Eftir þetta ríða þeir Sighvatur sunnan í Dali. En að skilnaði við Þorvald veittu þeir feðgar honum sæmilegar gjafir. Hét Þorvaldur því að vera slíkur vin Sighvats sem þeir Sturla höfðu áður bundið með sér áður þeir skildu í Saurbæ. Herti Sighvatur að Þorvaldi að hann skyldi selja Jónssonum grið svo að þeir mættu sitja í búum sínum og var Þorvaldur alltregur þess en fór það fram og skildust með kærleikum. Tók Þorvaldur við goðorði sínu og fór heim síðan. Sturla reið til Eyjafjarðar með föður sínum og var hann þann vetur á Grund með Sighvati og Solveig kona hans. Jón Ófeigsson bróðir Eyjólfs Kárssonar fékk Guðrúnar dóttur Odds á Álftanesi og var hann oft suður þar og var með Snorra í góðu yfirlæti. Vetur þann er Sturla var á Grund lét Jón Ófeigsson drepa tvo menn í Víðidal þá er verið höfðu í Grímseyjarför með Sturlu. Þótti þetta Sturlu gert til fjandskapar við sig en Jón hafði traust af Snorra til þessa sem annars þess er hann gerði. Af slíkum tilfellum ýfðist heldur með þeim frændum Snorra og Sturlu. Í þenna tíma fór Þorvaldur Snorrason að Oddi Álasyni og tók hús á honum og var það orð á að hann mundi láta drepa hann. En við bæn Steinunnar húsfreyju fékk hann grið og þó með þeim kosti að hann gerði af honum hundrað hundraða. Þenna vetur er Sturla var á Grund lét Þorvaldur fara vingjarnleg orð til Snorra og eftirleitan um mágsemd og samband og tók Snorri því sæmilega svo að Þorvaldur þóttist skilja að Snorri mundi unna honum hinna mestu sæmda er hann vildi vera skyldur þess að gera hvað er Snorri legði fyrir hann hverigir sem í mót væru. En um vorið fór Þorvaldur til Borgarfjarðar og bað Þórdísar dóttur hans. Tók Snorri því vel og var konan föstnuð honum en boðið skyldi vera um haustið í Stafaholti. Þetta vor fór Sturla til bús síns og spurði nokkurn grun af vinum sínum og hvort Þorvaldur mundi vera jafn traustur vin hans sem þeir höfðu við mælst hið fyrra sumarið í Dölum allir samt og Sighvatur.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.