Ísls ch. 28

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Þenna vetur er á leið fóru menn milli þeirra höfðingjanna með þeim ráðagerðum að þeir skyldu draga flokka að biskupi. Þar var Þorvaldur Gissurarson og Arnór Tumason, Jón Sigmundarson, Sighvatur og Snorri Sturlusynir, Magnús Guðmundarson, Þorvaldur Vatnsfirðingur. Sighvatur sendi orð Þórði bróður sínum og fundust þeir í Hítardal. Bað Sighvatur Þórð til ferðar við sér. Þórður spurði hverju hann skyldi ráða ef hann færi. Hví muntu eigi ráða því er þú vilt, segir Sighvatur, eða hve fjölmennur muntu vera? Með fimmta mann, segir Þórður. Hvað skal mér þú heldur en annar maður ef þú ert svo fámennur? Þú sérð það, segir Þórður. Sighvatur var þá reiður og hljóp á bak og skildi þar með þeim. Og sagði Þórður svo að síðan þótti honum aldrei hafa orðið frændsemi þeirra slík sem áður. Um veturinn eftir bardagann í Víðinesi voru dreymdir draumar margir. Það dreymdi mann í Skagafirði að hann þóttist koma í hús eitt mikið. Þar sátu inni konur tvær blóðgar og reru áfram. Honum þótti rigna blóði í ljórana. Önnur kvað konan: En í Vestfjörðum dreymdi mann að hann þóttist kominn í litla stofu og sátu upp menn tveir svartklæddir og höfðu gráar kollhettur á höfði og tókust í hendur. Sat á sínum bekk hvor og reru svo hart að þá reiddi til falls og ráku herðarnar á veggina. Þeir kváðu vísu þessa og kvað sitt orð hvor þeirra: