Ísls ch. 22

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Sæmundur þótti göfgastur maður á Íslandi þenna tíma. Hann hafði í Odda rausnarbú mikið en átti mörg bú önnur. Eigi var Sæmundur eiginkvæntur og fóru orð milli þeirra Haralds jarls Maddaðarsonar að mundi gifta honum Langlíf dóttur sína. Og var það milli að Sæmundur vildi eigi sækja brúðkaup í Orkneyjar en jarlinn vildi eigi senda hana út hingað. Þau voru elst barna Sæmundar Margrét er átti Kolbeinn kaldaljós og Páll. Þau voru systurbörn Þorgríms alikarls. Sæmundur átti dóttur er Solveig hét við Valgerði Jónsdóttur Loðmundarsonar. Hún varðveitti bú að Keldum. Þar var og hið mesta rausnarbú. Vilhjálmur og Haraldur, Andrés og Filippus voru synir þeirra Sæmundar og Yngvildar Indriðadóttur. Hálfdan og Björn og Helga voru sér um móður. Þorbjörg hét þeirra móðir. Öll voru börn hans fríð og vel mennt. Ormur Jónsson bjó á Breiðabólstað í Fljótshlíð bróðir Sæmundar. Hann var spekingur mikill að viti og hið mesta göfugmenni. Hann átti frillu er Þóra hét Eiríksdóttir systir Kolskeggs hins auðga í Dali. Jón var son þeirra en Hallveig dóttir. Ormur var vellauðigur að fé því að hann hafði af fé Kolskeggs slíkt er hann vildi því að Þóra var arfi hans en börn hennar eftir hana. Borghildur var enn frilla Orms og voru synir þeirra Sigurður og Andrés og margar dætur er enn mun getið verða sumra. Í Skarði hinu vestra bjó Loftur son Páls biskups, hinn fríðasti maður, og þótti vænn til höfðingja. Ketill var yngri sona biskups og hinn vinsælli. Svo sagði Þorvaldur Gissurarson að sonum biskups væri ólíkt farið, kvað Ketil vilja mönnum hvaðvetna gott en Loft kvað hann mæla til manna hvaðvetna gott.