GDýr ch. 21

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Nú leið vetur sá og fóru þeir Þorgrímur sunnan of Kjöl til Skagafjarðar og drifu þá til þeirra harkamenn þeir er vistlausir voru. Þá fóru þeir upp í Goðdali og hið efra inn til Eyjafjarðar og komu á þann bæ er á Leyningi heitir. Sá maður hét Bersi er þar bjó. Þar rændu þeir og tóku þaðan mat og léreft og vaðmál til klæða sér. Síðan fóru þeir víða um héraðið og tóku bændur við þeim. Og er það spurðist fóru þeir Þórálfur og Eyjólfur norðan af Grenjaðarstöðum til fundar við þá og svo fór hann og að hitta Guðmund og gat hann komið á sáttarfund með þeim. Kolbeinn kom til vestan og ekki fjölmennur. Og er hann kom til Guðmundar kvað hann vísu: Þeir höfðu sáttarfundinn við Glerá og komu sínu megin að hvorir. Þar var brú á ánni og gljúfur undir. Eyjólfur gekk þar á milli og fékk sættum á komið og gengu þá allir menn til handsala þeir er þar voru, svo Vigfús sem aðrir. Og skyldi gera um víg Þórðarsona Teitur Oddsson austan úr fjörðum og svo um ránið í Arnarnesi. Og um víg Arnþrúðarsona skyldi gera Þorvaldur Gissurarson og svo um það er Guðmundur var ræntur og áverka húskarls Guðmundar. Þorsteinn Urða-Steinn var þá heill orðinn og skyldi Þorvaldur um það gera. Síðan fóru menn heim af fundinum. Þá fór Þorgrímur á Laugaland og hafði þar eigi fleiri kýr of sumarið en tíu. Það sumar fór Vigfús utan og Sölvi og urðu þeir ekki við riðnir síðan þessum málum. Of sumarið um engiverk kom Hallur prestur sunnan á Laugaland og galt Þorgrímur Halli presti það er eyðst hafði um veturinn í búinu. Síðan fór Hallur prestur heim og voru vinir.