GDýr ch. 16

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Erlendur hét maður er kallaður var hinn rauði. Hann var vistum í Skjaldarvík. Eitt sinn bar saman fund þeirra Illuga frá Hlöðum. Það varð þeim að tali að þeir fóru í mannjafnað. Kvað Erlendur engi mann jafnkurteisan sem Kálf Guttormsson og vaskan að sér. Hann var þá nýkominn út. En Illugi kallaði Þorgrím alikarl öngu óvaskara mann að sér. Svo lauk tali þeirra að Erlendur vó Illuga og varð ekki annað til en þetta. Síðan hljóp Erlendur til þeirra Kálfs og Guðmundar. En um vorið eftir sendu þeir hann suður til Þorvalds í Hruna og skyldi hann koma honum utan. Þorvaldur tók Erlendi far á Eyrum og varð hann strandarglópur. En vígsmál tók sá maður er Sigurður grikkur var kallaður, hann var Oddsson, og varð ónýtt fyrir honum og urðu engar bætur eftir Illuga. Þá tók Þorvaldur Erlendi far í annað sinn á Eyrum með Hjöltum en þeim gaf eigi í brott um haustið. Þá vildi Þorvaldur eigi hafa Erlend suður þar lengur fyrir skaps sakir og fór hann aftur til Guðmundar. Erlendur tók og fór milli lands og Grímseyjar. Þá vann á honum Brandur bróðir Illuga. Hann var eigi alls tvítugur. Brandur vann á Erlendi mikinn áverka og bað hver maður honum góðs fyrir það. Erlendur varð aldrei alheill. Hann fór til fundar við Brand biskup og leitaði ráðs við hann, hversu hann skyldi með fara. En biskup réð honum að hann skyldi fara í fjárbón og ráðast til munklífis. Þá fór Erlendur í fjárbón of sumarið og rifnuðu aftur sár hans og urðu seint grædd. Síðan var hann vígður til munks að Þingeyrum. En þóttust þeir eigi mega hafa hann þar lengur fyrir skaps sakir og fór hann víða of héruð.