GDýr ch. 6

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Nú þótti höfðingjum ærinn uppgangur Guðmundar dýra. Gerðist hann þá fjölmennur. Hann hafði af tekið Vöðlaþing. Skyldi þar eigi sóknarþing heita. Þótti honum þar verða stórdeilur sem á alþingum. Höfðingjar hugðu gott til að taka eftirmál of Hrafn. Guðmundur var fyrir málum því að Hákon var bróðurson hans. Þá leitaði Guðmundur sér ráðs og sendi mann er Valgarður hét vestur til Skagafjarðar á fund Erlends. Hann var Brandsson, bróðir Hrafns, og átti mál og fébætur eftir Hrafn. Guðmundur lét bjóða honum til sín og bað hann svo segja að hann mundi þannig mestar bætur taka eftir bróður sinn. Erlendur fór vestan með Valgarði og tveir prestar aðrir, Flosi prestur Þóroddsson er bjó á Silfrastöðum og Björn prestur Ólafsson er bjó undir Felli í Skagafirði og komu þeir á fund Guðmundar. Hann tók vel við þeim og sendi eftir Þórði og sonum hans og þeir fóru til Steinastaðar. Þar átti Guðmundur bú. Það er öðrumegin ár. Síðan leitaði Guðmundur um sættir en Þórður kvaðst eigi nenna að bæta Hrafn fé nema Guðrún bætti að helmingi. Þórður kvað hana ráðbana Hrafns. En Guðrún vildi það ekki ofrast láta og sættast nú á það að Guðmundur og Flosi prestur gerðu með þeim og gerðu þeir fimmtán hundruð um víg Hrafns þriggja alna aura og galt Guðmundur þá hvern eyri þegar. Hann galt lönd tvö fyrir vestan heiði. Annað heitir í Hálfdanartungu en annað að Uppsölum hið næsta Silfrastöðum og reifði þá alla gjöfum er þeir fóru í brott. Voru þá og veittar tryggðir eftir víg Hrafns. Og urðu höfðingjar ekki varir við fyrr en þessu var lokið. Síðan fékk Hákon Guðrúnar og var við hana harður og kvað sér eigi skyldu það verða að hennar menn stæðu yfir höfuðsvörðum hans. Og verður nú þar frá að hverfa.