PGG ch. 25

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Laugardaginn gengur Þorvarður Þorgeirsson til máls við Guðmund prest einn saman, spyr hvort það væri satt að hann vildi gerast einhverfur í því máli að teljast undan biskupsvígslu og hlíta eigi hans forsjá og annarra vitra manna. En hann kvað það satt vera. Eg þykist, segir Þorvarður, eiga að vera forsjámaður yðvar og vil eg ráða, segir hann. Guðmundur mælti: Hví mun það sæta að eg muni eigi eiga að ráða fyrir mér? Þá mælti Þorvarður: Veist þú það frændi að eg hefi verið höfðingi fyrir ætt vorri og minn faðir fyrir mér. Nú hlítti þinn faðir minni forsjá og svo aðrir frændur mínir enda ræð eg þér það. Nú mun þér ætlaður höfðingskapur eftir mig. Guðmundur segir: Ekki bauðstu mér að taka fé eftir föður minn og lítillar virðingar hefir þú mér leitað hér til nema láta berja mig til bækur. Enda sýnist mér sem þú viljir heldur koma mér í vanda en virðing og mun eg eigi þessu játa. Þorvarður svarar: Hvað hefi eg slíkt heyrt, að drepa hendi við virðing sinni enda mun ekki stoða því að þú munt biskup verða. Svo hefir mig dreymt til. Hvað hefir þig dreymt? segir Guðmundur. Mig dreymdi að eg skyldi ganga inn í hús mikið og hátt en eg hefði ekki jafnmikið séð og svo miklar dyr á að það var eigi með minna móti. En er höfuð mitt var komið inn í dyrin þá nam við herðunum og gekk eigi lengra. En eg ræð þann draum svo að vegur þinn muni verða svo mikill að öll kristni mun eigi hyggja mega svo mikla virðing þína sem verða mun. Þá dreymdi mig annan draum, að eg þóttist koma norður í Niðarós í höll Ólafs konungs og þótti mér hann sitja í hásæti sínu og alskipuð höll hans. Mér þótti hann standa upp í móti mér og breiða faðminn og kveðja mig: Kom þú heill og sæll Þorvarður. Þú munt blessaður um öll Norðurlönd. Nú veit eg að þú átt þessa drauma. Vilji guð að þú sért vígður í höll Ólafs konungs- það er í Kristskirkju, þar muntu vígður til biskups- nú mun það fram ganga hvort er þú vilt eða eigi. Þá skilur með þeim og segir Þorvarður Kolbeini umtal þeirra og gengur Kolbeinn til hans og segir honum að þeir áttu fund Egidíusmessu á Völlum og var þar ábóti frá Þingeyrum og Þverá og Gissur Hallsson, Guðmundur hinn dýri og mart héraðsmanna. Og var látinn í kosningi þú og Magnús Gissurarson og dró Gissur fram mál sonar síns og þótti meiri stoðar rísa að með honum til fulltings og meir reynd fjárvarðveisla hans en þín. En eg lét mér vel líka hvor ykkar til væri kjörinn. Þá mælti Hjálmur Ásbjarnarson og Hafur og margir aðrir að þeim kvaðst lítt um að úr öðrum fjórðungi væri maður til kjörinn enda þótti þetta öllum mönnum svo vel að engi var til mótmæla og samþykktu því þá allir. Og ertu nú því kjörinn fastlega að guðs kjöri og manna. Nú væntum vér að þú munir bæði vilja gera guðs vilja og vorn og skerast eigi undan. Hann svarar: Það vil eg vita og heyra hvort svo er öðrum héraðsmönnum gefið sem þér því að mér þykir stór vandi við liggja og em eg því trauður undir að játast.