PGG ch. 23

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Þá fer Guðmundur prestur og föruneyti hans til Austfjarða og kemur að Bartólómeusmessu til Stafafells. Þar spyr hann þau tíðindi um óttusöng andlát Brands biskups Sæmundarsonar. En við þessi tíðindi varð honum svo ósvipt sem hann væri steini lostinn. Þá lét hann þegar syngja sálumessu en um daginn eftir allar sálutíðir og líksöng með allri vandvirkt og ástsemd. Og síðan fara þeir og koma í Fljótsdalshérað til Valþjófsstaða til Jóns Sigmundarsonar að Egidíusmessu. Þá var þar kirkjudagur. Þar voru viðtökur góðar. En er Jón leiddi Guðmund prest inn í kirkju um kveldið þá spyr Guðmundur prestur hann tíðinda. En Jón sagði tíðindin mikil og góð: Héraðsmenn í Skagafirði skulu eiga fund á myrgin og kjósa sér biskup og muntu kjörinn vera því að guð mun það vilja. En þaðan frá var honum svo mikil hræðsla í brjósti að hann mátti hvorki með haldkvæmd njóta svefns né matar fyrir ugg og ótta slíkra hluta. En um aftaninn fyrir krossmessu kom Guðmundur prestur á þann bæ er í Hlíð heitir í Fljótsdalshéraði. Þá dreymdi hann of nóttina að hann þóttist koma í kirkjuna á Völlum í Svarfaðardal og þótti honum altarið falla í fang sér og var skrýtt hinu besta skrúði. Um daginn eftir fara þeir norður yfir heiði til Vopnafjarðar og koma í Krossavík um kveldið. En er þeir voru undir borði þá koma þar sendimenn Kolbeins Tumasonar og gengur Einar forkur inn fyrir Guðmund prest og kvaddi hann vel. Hann spurði tíðinda. Einar segir: Góð eru tíðindi. Þú ert kosinn til biskups af Kolbeini og öllum héraðsmönnum. Nú fer eg með bréfum og þeirri orðsending að þú skyldir sem skjótast heim koma. En við þessi tíðindi varð hann svo hryggur að hann mátti langa stund ekki mæla. Þá bað hann guð láta það upp koma er öllum gegndi best.