PGG ch. 20

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Þetta sumar fór Guðmundur prestur hinn góði til þings en af þingi buðu honum heim Sunnlendingar og Austfirðingar og fór hann af þinginu suður í Skálaholt. Þá nótt er hann var þar andaðist Ketilbjörg nunna og lét Páll biskup Guðmund prest syngja yfir líki hennar en biskup stóð yfir og Gissur Hallsson. Og var sú þjónusta svo merkileg að Gissur vottaði því í tölu sinni yfir greftinum að þeir þóttust eigi slíkan söng heyrt hafa og virti henni til heilagleiks er henni skyldi slíks söngs auðið verða. Þaðan fer hann austur yfir ár. Þá býður honum heim Árni prestur á Skúmsstöðum. Þar var fall mikið svo að sjö menn voru fallnir og bæði naut og hross. Þar gistir hann og vígir vatn og gengur með helga dóma og stökkvir sjálfur vatninu um akra hans og tún og víða um engjar og tók þegar af fallið. Þaðan fer hann austur undir Eyjafjöll og svo austur á Síðu og í Ver austur. Þá kemur hann á þann bæ er að Lómagnúpi heitir. Þar var þá hlaup í ánni Lómagnúpsá, svo mikið að Árni bóndi komst við illan leik af og drukknaði maður fyrir honum. Hún braut víða land. Menn sátu við ána fyrir austan og máttu eigi yfir komast því áin var berlega ófær. Og er þeir Guðmundur prestur komu að ánni þá stíga þeir af baki og sjá að áin mun ófær. En er þeir höfðu langa stund setið við ána og treystust eigi á að ríða þá sjá þeir, er fyrir austan sátu ána, að áin fellur fram og ráða til og ríða. Þá ríða þeir Guðmundur prestur og menn hans á ána og hittast á ánni nær miðri og þeir er austan komu að og fórst hvorumtveggjum hið besta. En er hvorirtveggju komu yfir ána þá vex hún þegar og var ófær nokkura daga eftir.