PGG ch. 15

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Þá er Guðmundur prestur hinn góði Arason var á Miklabæ og var vetri miður en þrítugur að aldri þá ræðst hann á Völlu í Svarfaðardal því að þess bað Arnþrúður Fornadóttir er þar bjó, frændkona hans. Hún var ekkja. Bóndi hennar hét Eyjólfur sá er hana átti síðar. Þau áttu tvo sonu, Brand og Klæng. Sá hét Snorri er hana átti áður. Þau áttu og tvo sonu, Þorstein og Snorra. Hann Snorra bónda hennar vó Austmaður er hann vildi eigi gjalda skuld fyrir húskarl sinn en hann hafði ekki til. Þá tók við honum Austmanninum Önundur Þorkelsson og kom honum utan og var þetta upphaf saka þeirra er Arnþrúðarsynir voru að brennu Önundar. Og önnur misseri er Guðmundur prestur var á Völlum um haustið að tjöldum var veginn Sumarliði Ásmundarson en víg það var kennt Snorra Grímssyni bræðrungi Guðmundar Arasonar. En til liðveislu um eftirmálið gerist Brandur biskup og vildi láta bera kviðu á Snorra á þingi um fjörráð og vettvangsbjörg við Brand er vó vígið. En af orðum Guðmundar prests Arasonar og margra annarra merkra manna, þeirra er Snorra veittu lið, þá lét Þorlákur biskup bera kviðu af Snorra um fjörráð. Nú hefir Guðmundur vetur um þrítugt. Og þá er Guðmundur hafði tvo vetur og þrjá tigu, annan vetur, tveim nóttum fyrir jól andaðist Þorlákur biskup hinn helgi í Skálaholti. Hann hafði nokkuru áður boðið þangað til vistar Gissuri Hallssyni þá er honum tók ráðahagur sinn að óhægjast og var Gissur þar meðan hann lifði. Þrjá menn virti Þorlákur biskup mest og hafa þeir trautt orðið alllíkir öðrum mönnum velflestum. Var einn Páll systurson hans er síðan varð biskup, annar Þorvaldur Gissurarson er síðan var hinn mesti höfðingi og voru honum flestir hlutir betur gefnir en þeim öðrum er honum voru samtíða, þriðji Guðmundur grís er fleira veitti fyrir guðs sakir en flestir menn aðrir en gerði síðan eftir guðspjalla boðorðum, skildist við á einum degi allt fé sitt og ástmenn og gekk þá í munklífi. Son Guðmundar gríss var Magnús goði, annar Þorlákur faðir Árna biskups hins fyrra er einnhver hefir mestur merkismaður verið á Íslandi. Þessir voru enn synir Þorláks Guðmundarsonar: Ormur prestur kanoki í Þykkvabæ og Magnús er andaðist kanoki í Viðey. Dætur Þorláks voru þær Ásbjörg nunna, móðir Árna biskups hins síðara og Agötu abbadísar, Þorgerður og Guðrún systur í Kirkjubæ. Alla virti Þorlákur biskup mikils sonu Gissurar. Hann veitti ástsamlegt fóstur Magnúsi meðan hann vildi þar verið hafa. Hafði hinn sæli Þorlákur biskup mjög tírarhendi á honum tekið af því að hann var bæði forvitri og vel lærður og hinn málsnjallasti. Þorlákur biskup vígði þá til presta Þorvald og Magnús. Þorlákur biskup réð og staðfestu undir systurson sinn Orm Jónsson, Breiðabólstað í Fljótshlíð, þá staðfestu er honum þótti best þeirra er hann ætti forráð. Það sumar eftir, er Þorlákur biskup andaðist um veturinn áður, andaðist Snorri Þórðarson Vatnsfirðingur Remigíusmessu.