Sts ch. 28

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Birningur Steinarsson og Helga kona hans, dóttir Þorgeirs langhöfða, urðu eigi ásátt og var ger skilnaður þeirra og áttu þau þó dóttur eina er Sigríður hét. Þá gekk Birningur að eiga Guðbjörgu Álfsdóttur en Helga giftist Þorsteini Þorvarðssyni og áttu þau börn saman, Þorgeir prest og Ingimund. Þau Guðbjörg og Birningur áttu þann son er Þorleikur hét. Nú kallar Birningur Þorleik arfa sinn en Sigríður dóttir hans varð lítt að þroska. Henni fylgdi að lagi Hjaltur nokkur er Eiríkur hét. Einar Þorgilsson keypti að henni arfvon eftir Birning en kallaði það ekki verið hafa lagakvonfang er hann fékk Guðbjargar. Síðan beiddist Einar að Birningur færi heim til hans með fé sitt en hann kveðst mundu skipa af nokkverju til handa Guðbjörgu og syni hennar, slíku sem hann ræður. En Birningur vildi það eigi. Hann bjó þá að Heinabergi og hafði mikið fé. Og of haustið sendi Einar húskarla sína út á heiðar að safna saman geldfé Birnings. Þeir fóru og ráku heim á Staðarhól sjö tigu geldinga og lét Einar alla skera. Síðan fór Birningur í Hvamm og hitti Sturlu og sótti hann að ráðum og kveðst vilja handsala honum fé sitt allt og var það af ráðið að Birningur fór í Hvamm og var þar meðan hann lifði en Guðbjörg varðveitti búið að Heinabergi. Og lauk svo þessum málum að Sturla sótti eigi Einar um ránið enda sagði Einar eigi ósátt sína á handsali Sturlu og Birnings og sátu þá hvorir um það sem fengið höfðu.