Sturlu saga 26 — ed. Guðrún Nordal
Not published: do not cite (Sts ch. 26)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Kár hét maður er þar bjó í Dölum. Hann var óspektarmaður. Þenna mann sótti Þórhallur til fullrar sektar en Kár hafðist þó þar við í Dölum. Og eitt sinn hittust þeir Kár og Sveinn og bar Kár upp fyrir hann vandræði sín og kveðst eigi vera vel við látinn. Sveinn kvað það satt vera og kvað margan eigi mundu slíkt sitja. Maður hét Álfur. Hann var lítill bóndi. Hann hafði fastnað sér konu er Valgerður hét og skyldi brúðkaup þeirra vera á Ketilsstöðum viku eftir miðsumar og fór Þórhallur til boðs og kona hans og dóttir. En drottinsdaginn reið hann inn í Leiðarhólm til hestaþings. Þar var þá kominn Sveinn Sturluson og höfðu þeir aðra sveit og voru þeir Þórhallur fjölmennari því að hann gekk of daginn með þrjá tigu manna. Og um aftaninn reið hann út á Ketilsstaði og var þar of nóttina. Þeir Sveinn riðu og út á Skógarströnd og förunautar hans. Þar var Börkur Kálfsson og Bergþór og Tjörvi Snartarsynir, Kár hinn seki. Þeir riðu á Gunnarsstaði um kveldið til Héðins Bergþórssonar. En of morguninn eftir reið Börkur inn á Ketilsstaði á njósn og kallaði þá enn til lands við Þórhall og var þar deila mikil. Og síðan fór hann aftur til þeirra Sveins. Og um daginn reið Þórhallur heimleiðis og Æsa kona hans með honum og Helga dóttir hans, Halldór Guðbrandsson mágur hans. Kolbrandur hét maður og reið þar við honum. Þau riðu hið neðra með sjó. Og er þeir Sveinn sjá för þeirra þá riðu þeir í móti þeim og hittust við sjóinn gegnt Gunnarsstöðum. Er er þeir Þórhallur sáu ferð þeirra Sveins þá stigu þeir af baki. Og er þau hittust hljópu þeir Sveinn og hans förunautar af baki og hélt Börkur Halldóri en Sveinn Kolbrandi. Kár og Bergþór vógu Þórhall. Og eftir það riðu þeir Sveinn inn í Hvamm og tók Sturla við þeim öllum nema Kári. Hann var í ýmsum stöðum. Þorleifur beiskaldi tók við eftirmáli um víg Þórhalls og sótti þá á þingi og var Bergþór sekur skógarmaður. Tjörvi var og af landi ger og skyldi utan vera þrjá vetur. Bergþór var og ferjandi en fégjöld komu fyrir Svein og Börk. En féránsdómar voru í Hvammi og sóttu þeir heim til Sturlu Þorleifur og Einar Þorgilsson og höfðu nær hundrað manna. Þar var og fjölmenni fyrir. Þá bauð Sturla Þorleifi heim til dagverðar með flokk sinn. Þorleifur segir: Öðru sinni mun eg hingað kynnis leita. En skylt var með Þorleifi og Guðnýju. Sturla mælti: Þiggja máttu af því boð að hér eru þeir Bergþór og Tjörvi og skulu þegar í brott en þér viljið hingað. Síðan riðu þeir Þorleifur í brott og létti þar þessum málum.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.