Cookies on our website

We use cookies on this website, mainly to provide a secure browsing experience but also to collect statistics on how the website is used. You can find out more about the cookies we set, the information we store and how we use it on the cookies page.

Continue

skaldic

Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages

Menu Search

Sts ch. 13

Sturlu saga 13 — ed. Guðrún Nordal

Not published: do not cite (Sts ch. 13)

Anonymous SturlungaSturlu saga
121314

text and translation

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Sigurður hét maður kerlingarnef. Hann bjó að Laugum í Sælingsdal. Hann var þingmaður Einars Þorgilssonar. Honum fylgdi að lagi Arngerður dóttir Ásólfs Gunnvarðssonar. Hún var væn kona. Það var eitt sinn að Einar Ingibjargarson reið yfir til Lauga og batt hest sinn við dyr. Hann gekk til stofu og talaði við Arngerði. En er Sigurður varð þessa var hleypti hann beisli af hestinum og hljóp hann brott en konur komu í stofu og kváðu Einar mundu verða að ganga heim ef hann tæki eigi hest sinn. Einar gekk út og hitti Sigurð og spurði hví hann gerði honum slíkan farartálma. Sigurður var stórorður og kvað hann vel til búinn að hlaupa og elta hest sinn. Heyr á, segir Einar, að þú gerir mér afarkosti og laust til hans með öxinni fyrir ofan eyra svo að þegar horfðu fætur upp. Einar mælti: Viltu enn annað? Sigurður stóð á fætur og skaust inn í dyrin en konur þrifu Einar og báðu hann heim fara. Hann gerði svo. Síðan sendi hann mann í Hvamm að segja Sturlu. Einar Þorgilsson var að gistingu í Ásgarði að Erlends prests. Sigurður fór þegar á fund Einars Þorgilssonar og sagði honum hver ósæmd honum var ger og bað hann ásjá. Einar lést vilja að eigi ynnu þeir oft á þingmönnum hans. Sturla fór í Tungu og stefndi til sín bóndum og voru nær þremur tigum manna. Einar Þorgilsson sendi þá Styr Gilsson að beiða bændur að þeir kæmu í Ásgarð. Og er Sturla varð þess var kvað hann þess eigi skyldu kost. Síðan reið Einar í Tungu við níunda mann en þeir Sturla gengu í mót þeim Einari. Þá mælti Sturla: Saddir erum vér nú á heimsóknum yðrum og mjög virðum vér til ágangs yðrar tiltekjur og sýnu meir þykist mér undan eira og veldur það að vér viljum sjá við vandræðum. En kostur mun nú að rétta hlut sinn við þig. Einar svarar: Svo aðeins skal þessi heimsókn að yður skal eigi ósæmd að vera og mælti allfagurt. Og var því máli svo lykt að Sturla skyldi gera með þeim. Sturla sagði: Eg geri fyrir áverkann hest og uxa þrevetran og gjaldi nú þegar. Og skildu við það. Hallur Þjóðólfsson var að lækningu að Hvoli til þess er hann var heill. Helgi prestur mælti: Það ræð eg þér að þú farir í Hvamm og bjóðir mál þitt undir Sturlu og ætla eg þér það vænst til liðveislu. Hallur fór nú og hitti Sturlu og kveðst vilja hans dóm á sínu máli. Sturla svarar og kveðst vilja unna Halli sæmdar fyrir áverka.

sources

Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.

Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.

Close

Stanza/chapter/text segment

Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.

Information tab

Interactive tab

The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.

Full text tab

This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.

Chapter/text segment

This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.